Edward J. F. Newgate Apollon'un Çocuğu/Kulübe Lideri/Canavarlara Karşı Korunma Eğitmeni
Mesaj Sayısı : 1784 Kayıt tarihi : 21/12/10
Konu: Tırmanma Duvarı Nasılmış.. Salı Ara. 28, 2010 2:41 am
Sabah geç uyandım.. Yine kahvaltıyı kaçırsamda bu kez öğrenmiştim.. Dolabıma gittim.. Stok ettiğim kuru yiyeceklerden bir kaç paket bisküvi ve meyve suyunu çıkarıp yedim.. Harika bir kahvaltıydı. Hele geç kalkmak paha biçilemez. Bu gün tırmanma duvarına gidecektim. Herkes oradan nefreet ediyordu. Ama bir tırmanma duvarının nesi bu kadar kötü olabilirdi ki.. Bu nedenle kulübemden çıktım.. Her zamanki yön ustalığımla kaybolup uzun bir sürede tırmanma duvarına varmayı başardım.. Geldiğimde gerçekten nefret edilesi bir şey gördüm. İki duvar karşı karşıya durmuş, sivri taşlar mı ararsınız, çatlak yerler mi ararsınız.. fırtına mı ararsınız, depremmi yoksa lavlarmı hangisine dikkatimi vereceğimi şaşırdım. Sanki bütün tanrıların güçleri bu duvarda birleştirilmişti. ne kadar doğa olayı varsa hepsi aynanda gerçekleşiyordu.. Hayatta kalacakmıydım acaba. Ama arkadaşlarım yapıyordu. Demek ki bende yapabilirdim.. Bu nedenle sırt çantamı bir köşeye bıraktım. Yüzüklerimi ve kolyemi çantamın içine attım onlara zarar gelmesini istemiyordum.. Ardından duvara tırmanmaya başladım. Başta fark ettim ki her şey daha kolaydı. Ama bunun tepeye varıkça zorlanacağımı biiyordum.. 2 metre tırmanmıştım ki üstüme kayalar yağmaya başladı.. Son anda kenara kaçıp kurtuldum.. Ama küçük bir tanesi kafama çarpıp gitmeyi ihmal etmemişti.. Kayalardan kurtulduğumu düşünerekten 2 metre daha tırmandım.. Ama bu ondan daha zordu.. Duvar zaten dikti üstüne birde deprem çıkmıştı.. Duvar feci bir şekilde sallanmaya başladı.. Böyle bir deprem japonyada bile her yeri yıkar diye düşünürken elimde keskin bir acı hissettim.. Taşlar sivrileşmişti.. Elimi nere koysam batıyordu.. Bu nedenle yüklenemiyordum.. Keşke melez markette gördüğüm ejderha derisi eldivenleri alsaydım diye geçirdim içimden.. Üstüm başım ter içindeydi.. Pantolonumun bir kenarı yırtılmıştı.. Kafam yarılmıştı daha ne olsun.. Ama yılmadım demek isterdim yılmıştım ama bitirmeliydim. Yoksa gerçek görevler yapamam diye düşündüm.. Birazdaha tırmandım.. Elimdeki yaraları aldırmamaya başladım çünkü artık onları hissetmiyordum.. En son zirveye varırken tutunduğum yerlerden teki kırıldı.. Kopan parça omzuma düştü.. Omzumda bir taş ile o yükseklikte tek kolla sallanmaya başladım.. Kendimi şarlatan gibi hissediyordum.. Ama sona tahminen 1.5m kala üzerime lavlar gelmeye başladı.. İçimden bir kaç küfür savurduktan sonra melez güçlerimle kendimi şaşırtacak birşey yaptım düz duvara basarak yukarı atladım.. Artık zirvedeydim.. Sanırım tehlikeli bir antrenmanın daha sonuna geldim