Olimpos Rpg
Would you like to react to this message? Create an account in a few clicks or log in to continue.

Olimpos Rpg

Percy Jackson ve Olimposlular ile Olimpos Kahramanları serilerinden esinlenilerek oluşturulmuş, zirvedeki rpg forum sitesi.
 
AnasayfaLatest imagesKayıt OlGiriş yap

 

 New York'a Kaçış [1/2]

Aşağa gitmek 
2 posters
YazarMesaj
April Marcella Temple
Amphitrite'nin Çocuğu
Amphitrite'nin Çocuğu
April Marcella Temple


Mesaj Sayısı : 108
Kayıt tarihi : 17/02/11

New York'a Kaçış [1/2] Empty
MesajKonu: New York'a Kaçış [1/2]   New York'a Kaçış [1/2] Icon_minitimeCuma Mayıs 27, 2011 2:33 am

Babamı, New York'u ve köpeğimi özlemiştim. Ne diyebilirim ki... Onları kaç aydır görmüyordum. Neredeyse 1 yıl olacaktı. Yaz sıcağı beni kavururken, ben sadece kendini özletenleri düşünüyordum. Yavaşça ayağa kalktım. Bir kez odama baktım. Odamı daha dün dekore etmiştim. New York'taki odamdan hiçbir farkı yoktu. Belki de gerçekten özlemiştim. Yavaş yavaş odamdaki eşyalara dokundum. Buradaki her şey, bana orasını anımsatıyordu. Özle, düşün... Harekete geç! Evet, belki de yapmam gereken de buydu. New York'a gitmeliydim. Başka çarem yoktu. Hasretimden her gün yanıp tutuşacağıma, bunu yapmalıydım. Peki ya kampa döndüğümde nasıl karşılanacaktım? Ceza mı?.. Azarlanma mı? Hiç biri umurumda değildi. Gerçekten özlemiştim... Her şeyi. Saate baktım. Sabahın altısı. Üzerimdeki pijamaları değiştirdim. Çantama basit şeyler koydum; Para, bir kaç içecek... Odamın kapısını hafifçe açtım ve çıktım. Arkamdan da kapıyı yavaşça kapadım. Önümü döndüğümde bir an duraksadım. Yalnız mı gidecektim? Tabiki de hayır. Juli! Juli de gelecekti. Merdivenlerden parmak uçlarımda indim, düşmemeye gayret göstererek. Kimseyi uyandırmadan merdivenlerden inmiştim. Kapıya sadece 2 metre kalmıştı. Haydi App bunu başarabilirsin... Yavaşça adımlar atmaya başladım. Kapıya yaklaştım ve yavaşça açtım. Dışarıya çıktım, arkamdan da kapıyı kapadım. Dışarıda fazla melez yoktu. Yine de dikkat çekmemeye çalışıyordum. Çantasını almış, Apollon Kulübesi'ne doğru ilerleyen, sıradan bir Amphitrite çocuğu işte... Ben bunları düşünürken kulübeye yaklaşmıştım bile.

Çok olmadı ki vardım. Yavaşça kapıyı çaldım. Kapı açılana kadar bakındım. Kapıyı Juli'nin bir kardeşi açtı. "Şeey... Juli içeride mi?" diye sordum, çekinerekten. "Juli odasında, içeri geç." dedi. İçeriye girdim. "Bir şeyler ister misin? diye sordu. "Oh, hayır. Ben Juli'ye bakıyım." dedim ve aynı bizim kulübemiz gibi iki katlı olan kulübelerinin merdivenlerinden çıkmaya başladım. Çantam sırtımı ağrıtmaya başlamıştı. "Bir an önce Juli'yi bulsam da gitsek" diye düşünmeden duramıyor insan, bu halde. Bu katta bir sürü oda ve bir kaç banyo vardı. Bilin bakalım ne renk? Sarı ve turuncu! Juli'nin odasını bulmak çok zor olmadı. Üzerinde adı yazıyordu. Kapıyı tıklattım. "Juli?" diye seslendim, kısık bir sesle. Diğerleri uyuyor gibi görünüyordu. Kapı açıldı. Juli beni görünce "Ah, App!" dedi ve bana sarıldı. Sonra da "Ne oldu? Nereye böyle, çantayla falan?" diye sordu."İçeriye geçelim, anlatırım." dedim. Kapıyı sonuna kadar açtı ve beni de içeriye aldı. İkimiz de yatağına oturduk. "Evet, dinliyorum? dedi. Biraz şaka karıştırayım diyerek "Odan dinlenmiyor, değil mi?" dedim. Sinirlenmiş gibi yaparak "App, anlat şunu artık!" dedi. Ben de New York'a gitmeye karar verdiğimi söyledim. Kaşlarını kaldırdı ve "Nee?" dedi. "Diyorum ki, New York'a gideceğim." dedim. "Onu anladım." dedi, bezgin bir şekilde. "Sen de benimle gelir misin?" diye sordum en sonunda..


En son April Marcella Temple tarafından Ptsi Mayıs 30, 2011 8:43 am tarihinde değiştirildi, toplamda 1 kere değiştirildi
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
Julia Fackrell
Apollon'un Çocuğu
Apollon'un Çocuğu
Julia Fackrell


Mesaj Sayısı : 482
Kayıt tarihi : 15/02/11

New York'a Kaçış [1/2] Empty
MesajKonu: Geri: New York'a Kaçış [1/2]   New York'a Kaçış [1/2] Icon_minitimeCuma Mayıs 27, 2011 6:04 am

Yine bir Apollon çocuğu bünyesi olarak saat beşte uyanmıştım ve ütümü değiştirmeye başladım.Tam ben pijamalarını dolabıma koyarke bir kapı mı çaldı.Biraz afalamıştım bu saatte kim olabilirki diye düşündüm sonra kapıyı açtım ve karşımda App'i gördüm hemen"Ah, App!" dedim ve ona sarıldım sonra geri çekildim ve üstündeki çantayı falan görünce "Ne oldu? Nereye böyle, çantayla falan?" diye sordum oda biraz şüpeli bir tavırla "İçeriye geçelim, anlatırım." biraz merak etmiş birazda korkmuştu ne olmuştu?... Sonra kapıyı ağzına kadar açtım ve odama girip yatağımın üstüne oturduk. Arkından App'e bakarak "Evet, dinliyorum?" dedim o da her zaman ki App olarak bir şaka yaptı "Odan dinlenmiyor, değil mi?" dedi bende gülerek "App, anlat şunu artık!" dedim ve App New York'a gitme planlarından falan bahseti işte şimdi tam afalamıştım.Sözü bitiğinde ise "Nee?" dedim ona şakın bir tavırla oda sanki sağırmışım gibi tekrarladı "Diyorum ki, New York'a gideceğim." bende "Onu anladım." dedim ve ardından App de "Sen de benimle gelir misin?" dedi buna cevabım heer zaman ki gibi hazırdı "Tabikide seninle geleceğim. Sen nereye ben oraya..." dedim ve gülmeye başladık sonra gülmemiz geçince "Bekle hemen çantamı alayım" dedim ve dolabımın kapısını açarak bir çanta kaptım ve sırtıma geçirdim "Ne hazır görev çantan mı var?" dedi App bende "Her an böyle durmadık br şekilde göreve çıkmamız gerekiyo bende zaman kaybetmemek için her görevden döünüşümde bu çantayı tekrar tekrar hazırlayıp dolabıma galdrıyorum...neyse hadi gel balkondan atlayalım" iyiki ben kampın diğer tarafına bakan odalardan birindeyim diye geçrdim içimden ve sonra tam balkona çıkıcaken App beni durdur ve "Şeey... tamam çılgınız ama ikinci katın balkonundan atlamak mı?" dedi bende balkona çıktım ve 2 yıl önce Artius'un ektiği sarmaşığı gözterdim.(büyülü oluması ve bu nedenle iri olması büyük bir avantajdı) Sonra sarmaşıktan aşağıya indik ve App'e nasıl gideceğimizi sordum "Hey App New York'a taksi ile mi gidelim pegasus ile mi?" daha saat 5 falan olduğunda Pegasus ahırlarında kimse olmazı hemen Işık hızını alıp New Yorka gide biliriz diye düşündüm...dedim App de alaylı bir sözle "Merhaba senin bir pegasusun olabilir ama benim henüz hiç pegasusum yok..." dedi bende "Olsun Işık Hızı ikimizide taşıya bilir" dedim App de başka seçeneyimiz olmadığı için kabul etti ve ormandan gizlice Pegasus ahırlarına doğru gittik...
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
April Marcella Temple
Amphitrite'nin Çocuğu
Amphitrite'nin Çocuğu
April Marcella Temple


Mesaj Sayısı : 108
Kayıt tarihi : 17/02/11

New York'a Kaçış [1/2] Empty
MesajKonu: Geri: New York'a Kaçış [1/2]   New York'a Kaçış [1/2] Icon_minitimeCuma Mayıs 27, 2011 7:49 am

Pegasus ahırlarına doğru giderken, hala döndüğümüzde ne ile karşılaşacağımızı düşünüyordum. Eğer kaçtığımızı fark ederlerse... (Ki kesin edeceklerdi.) Kardeşlerim beni mahvederlerdi. Ben düşüncelere dalmışken, ihtiyacım olan bir düşünce de aklıma geldi; New York'ta pegasusla mı?.. O anki telaşın refleksiyle Juli'yi, ağaçlıkların arasından çıkıp gözükmeden durdurdum. "Hey Juli! New York'a pegasusla mı gideceğiz? Bir düşünsene, bizi o şekilde gördüklerini..." dedim. Juli de bir an duraksadı. Gülmeye başladı ve bana "Ah, App. Ölümlüler sihirli yaratıkları göremezler, bunu bilmiyor muydun?" dedi. Utanmıştım. "Bir kaç aydır kamptayım ve geldiğimden beri hiç kamptan çıkmamıştım. Bu ilk oluyor. Kampa benden önce gelmen işe yaramış." dedim. Birlikte güldük. Sonra ağaçların arasından çıkıp ahıra doğru ilerlemeye başladık. Ahır gözüküyordu. Işık Hızı bile görünüyordu. Aslında onu ilk defa görüyordum. Ama Juli'nin anlattıklarına göre, o fiziksel özelliklere sahip olan tek at Işık Hızı'ydı.

Tahminim de doğru çıkmıştı. Juli ahırlara biraz daha yaklaştığımızda, bana "Ah App, bak bu Işık Hızı!" dedi ve Işık Hızı olduğunu tahmin ettiğim atı işaret etti. Güldüm. Işık Hızı'na yaklaştık. Bir pegasusla karşı karşıya... Beni sevecek mi? Yoksa sarı, turuncu nallarıyla tekmeleyecek mi? Ama ben Amphitrite'in kızıydım. Belki de beni biliyordur. Düşünmekten başka bir çare daha vardı. Juli onun yemini hazırlarken, elimi yavaşça atın altın sarısı yelelerine götürdüm. Gözlerim kapalı... Yumuşak, tüylü bir şey hissediyorum. Sanırım atı okşuyorum. Gözlerimi açtım. At başını bana doğru eğmişti. Ben de onun yelelerini okşuyordum. Sanırım beni sevdi! "Senden hoşlanacağını biliyordum, App." dedi Juli. "Ben de umuyordum." dedim. Güldük. Artık Işık Hızı'na binme zamanı gelmişti...
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
Julia Fackrell
Apollon'un Çocuğu
Apollon'un Çocuğu
Julia Fackrell


Mesaj Sayısı : 482
Kayıt tarihi : 15/02/11

New York'a Kaçış [1/2] Empty
MesajKonu: Geri: New York'a Kaçış [1/2]   New York'a Kaçış [1/2] Icon_minitimePaz Mayıs 29, 2011 5:06 am

Ahırlara çok yaklaşmıştık ki App beni tutu ve bana Hey Juli! New York'a pegasusla mı gideceğiz? Bir düşünsene, bizi o şekilde gördüklerini..." dedi bende App. Ölümlüler sihirli yaratıkları göremezler, bunu bilmiyor muydun?" dedim App de "Bir kaç aydır kamptayım ve geldiğimden beri hiç kamptan çıkmamıştım. Bu ilk oluyor. Kampa benden önce gelmen işe yaramış." sonra gülüp geçtik ve ahırlara doğru ilerlemeye başladık. Ahırlara geliğimizde sanki herşeyi biliyormuşta bizi bekliyormuş gibi ahırları önünde duran Işık Hızını görünce şaşırmıştım doğrusu sonra koşarak Işık Hızına doğru gittim App de arkamdan geliyordu.Ahırlara iyice yaklaştığımıza ise App'i dürterek "Ah App, bak bu Işık Hızı!" dedim ve hemen onu yemini hazırlamaya başladım.(Eh malum uzun bir yolculuğa çıkacağız) App bir süre Pegasusu okşadı ama gözleri kapalı bir şekilde sonra gözlerini açtı ve ona gülümsedi bende App'e bakarak "Senden hoşlanacağını biliyordum, App." dedim ve Işık Hızı kişnedi sonra App gülerek "Ben de umuyordum." dedi sonra okşamayı bıraktık ve App'e bakarak "Eee hazırmısın ?" dedim App biraz ürkek oldu ama sonra benimde yardımımla pegasusa binmeyi başardı ardın dan ben App'in çnüne bindim ve App' "Sıkı tutun ve çılık atmamaya dikkat et" dedim ardından Işık Hızını havalandırdım ve gök yüzüne çıktık...
Gökyüzünde uçarak dolaşmak ve giziice bir şeyler yapmak App çok rahatı çünkü bu söylediklerimi daha önce de yapmıştık... babamın Güneş Arabasını çalarken...
New York'un üstünden uçuyorduk hemen müsait bir yere indim ve pegasusdan aşağı indik sonra bu koca şehirde Işık Hızı ile dolaşamayacağımızı fark ettim. Tamam belki sis sayesinde ölümlüler onu normal görüyordu ama bizim için onu oraya burayadolaştırmak gerçekten zor olurdu.Sonra Işık Hızına bakarak kampa geri dönmesini söyledim ve o havalanıp gözden kayboluca App'e bakarak "Eeee önce nereye gidiyoruz..." dedim...
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
April Marcella Temple
Amphitrite'nin Çocuğu
Amphitrite'nin Çocuğu
April Marcella Temple


Mesaj Sayısı : 108
Kayıt tarihi : 17/02/11

New York'a Kaçış [1/2] Empty
MesajKonu: Geri: New York'a Kaçış [1/2]   New York'a Kaçış [1/2] Icon_minitimePtsi Mayıs 30, 2011 8:22 am

Bana hazır olup, olmadığımı sordu. Buna cevap vermem bir şey değiştirmeyecekti. Bir işe başlamıştık ve bunu bitirecektik. Biraz cesaretini topla App... Derin bir nefes aldım ve "Hazırım." anlamında başımı salladım. Işık Hızına doğru yaklaştım. Pegasusla göz göze geldik. "Tamam, küçük dostum. Bizi New York'a götüreceksin." diye mırldandım, pegasusun gözlerinin içine endişeyle bakarak. Sonra Juli, tek hamlede Işık Hızı'na bindi. Daha önce bir çok kez pegasusa binmiş gibi görünüyordu. Elini uzattı. Tuttum ve kendimi Işık Hızı'na doğru çektim. Binebilmiştim. Ama gergindim. İlk defa bir pegasusa biniyordum. Juli'nin, "Evet Işık Hızı'm, gidiyoruz." dediğini duydum ve gözlerimi kapadım. Bir dengesizlik hissettim... Biraz da serinlik. Sanırım Işık Hızı uçuyordu. Bu hiç de sandığım kadar korkutucu değildi. Juli, sanki düşüncelerimi okumuş gibi "Sana söylemiştim, App." dedi gülümseyerek. Tutunmayı bıraktım ve ellerimi havaya kaldırdım. "Bu harika bir şey!" diye bağırdım. Bulutlar altımızda kalmıştı bile.

Kısa süre sonra New York'a yakın bir yerde inişe geçtik. Uçaktan daha kısa sürede ulaşmıştık. Ama iniş, havalanıştan daha kötüydü. Çünkü resmen aşağı düşüyorduk. Ama Işık Hızı yine yapacağını yaptı. Tam düşeceğimizi düşünüp gözlerimi kapatmışken, ani bir şekilde durdu ve yavaşça inmeye başladı. Amacı beni korkutmaktı belli ki. İndiğimizde yol gözüküyordu. Juli, Işık Hızı'nın kulağına bir şeyler fısıldadı ve Işık Hızı hemen havalanıp kampa geri döndü. Yola doğru yaklaştık, kaldırıma çıktık. Juli bana "Eee... Peki şimdi nereye gidiyoruz?" diye sordu. Düşün... Düşün... Düşün... Aklıma güzel bir fikir gelmişti; Bu Juli'ye sürpriz olacaktı. Juli'ye cevap vermeden yola döndüm. Karşıdan gelen taksiyi görünce, bizi alması için işaret ettim. Taksi yanımıza geldiğinde ise kapıyı açıp içeri girdim. Hiçbir şey anlamamış olan Juli, çaresizce arkamdan taksiye bindi. Tam bir şey söyleyecekti ki, "Ben hallederim." anlamında elimi omzuna koydum ve yavaşça geriye ittim. Elimi, Juli'nin omzundan ayırmadan şoföre doğru eğildim ve "Manhattan'a..." dedim. Juli sevincinden bana sımsıkı sarıldı. Kampa gelmeden önce, yaşadığımız yere gidiyorduk... Sevdiklerimizin, özlediklerimizin, arkadaşlarımızın olduğu yere gidiyorduk... Manhattan'a gidiyorduk!


Sayfa başına dön Aşağa gitmek
 
New York'a Kaçış [1/2]
Sayfa başına dön 
1 sayfadaki 1 sayfası
 Similar topics
-
» Eve Kaçış.
» NY'a Kaçış
» Kaçış.
» Kaçış ~1
»  Kaçış

Bu forumun müsaadesi var:Bu forumdaki mesajlara cevap veremezsiniz
Olimpos Rpg :: Kamp Dışı :: New York-
Buraya geçin: