Afrodit Kulübesi

Seth ile etrafı gezerken başımın üstünde bir ışık parladı. Seth'in dediğine göre pembe bir ışığın içinde bir güvercin dönüyormuş. Seth beni Kheiron'un yanına götürdü. Kheiron, Seth'in eşliğinde Afrodit Kulübesine gitmemi söyledi orda bana yardımcı olacaklarmış. Yolda giderken Seth bana sahiplenilme olayından bahsetti. Onun başının üstünde de Hermes'in işareti çıkmış. Kulübenin önüne geldiğimizde onunla vedalaşıp kulübeme girdim. 10 numaralı kulübe, Afrodit kulübesi. İçerde bir kaç kız oturmuş muhabbet ediyorlardı. Onların ne kadar süslü olduklarını ve doğal güzelliklerini görünce içimden kesinlikle bu kulübe benim dedim. Demek bunlardı kardeşlerim. Benim geldiğimi görünce yanıma geldiler. İçlerinden biri elini uzatıp "Merhaba ben Clair. Kulübenin Lideri."dedi. Clair'in elini sıkıp "Memnun oldum. Bende Amelia. Kulübenin en yenisi."dedim ve diğer kardeşlerimlede tanışmaya başladım. Öz annemin bu kadar çocuğu olduğunu düşünmek biraz zordu. Ama buradakilere ve aralarındaki bağalara bakılırsa yakında alışacağa benziyorum.

Eşyalarımı yerleştirdikten sonra kulübedeki kardeşlerim bana etrafı gezdirdi. Bu arada da sohbet etme fırsatımız oldu. Hava karararınca Yemek Gazinosuna gittik. Yemek Gazinosunda herkez kendi masasında oturmuş yemek yiyordu. Thay hafifçe koluma vurup "Yemeğe başlamadan önce Tanrılar/Tanrıçalar için mangala yemeğinden biraz atmalısın. Bu onlara şükranlarımızı sunmak gibi birşey."dedi. Afrodit'e şükran mı sunacaktım? Yada diğer tanrılara? Biraz garip gelmişti ama dediğini yapıp mangalın başına gittim. Ateş kırmızıdan çok maviydi. Patates püremin bir kısmını içine attım. Püre resmen içinde yanıp kül oldu ve hoş bir koku bıraktı geriye. Bütün bunlar bir anda ağır gelmeye başlamıştı. Önce peşimdeki minator, sonra annemin Yunan Mitolojisindeki Tanrıça Afrodit olduğunu öğrenmem, kalabalık bir kardeş grubu, kuzenim Seth'in babasının aslında Tanrı Hermes olduğu, tuhaf bir mangal ateşi. Bunların hepsi bir gün içinde olmuştu. Daha dün Seth'in gelişini bekleyip, halamı sakinleştirmeye çalışan, zengin, popüler bir kızken... Şimdi hayatımı canavarlardan kaçmaya ve savaşmaya adamış biriydim. Gene ben olmaya devam edicektim ama daha fazla sorumluluğum vardı. Derin bir iç çekip kamp ateşinin etrafında toplanan melezlere baktım. Önümde çok uzun bir yol vardı. Yada kısa mı demeliyim? Bunu zaman gösterecekti...

RP bitmiştir