Kampta ilk günümdü. Fazla Sevilmiyordum İhanet Edebileceğimi Düşünüyorlardı İki Tane Arkadaşım Olmuştu İkisiylede Anlaşmaya Başlamıştım Sevmiştim İyi Çocuklardı Başka Kulübelerden Birinde Bir Kız Vardı Kendini İlah Bellemişti Resmen Dünyanın Onun Etrafında Dönüyordu. Yemekhanede Karşılaştık
''Nasılsın Mutlumusun ?''
''Eh,Sayılır Alışamadım Daha''
Yanda Bekleyen Çocuk Dalga Geçer Gibi
''Acemi İşte Alışmasını Bekleyemezsin Daha''
Cevap Vermedim Ve Sustum Sanırım Çekinmiştim İlk Günden Kavga Edip Başımı Belaya Sokmaya Sonra Bir Kız Oturdu Yanıma
''O Hep Öyledir Aldırma Ona Arkadaşını Savaşta Kaybettiğinden Beri Böyle Asi Davranıyor.''
''Tamam Sağol''
Kız Sanki Aklımı Okurmuş Gibi
''İlk Günden Kavga Edeyim Deme Canına Okurlar'' dedi
Şaşırmıştım Birden Ne diyeceğimi Bilemedim.
''Boşver Ama Seni Dinleyeceğim Kavga Etmem'' diyiverdim Birden
yan masadaki çocuklar hepbirlikte gülmüşlerdi bana yiyorsa düello ya çıkın diye
''Tamam İstediğiniz Zaman'' diyiverdim ve hepsi birlikte silahlarını hazırlamaya koyuldular benimse tek bir silahım vardı Cesaretim...