Onunla Tanışıyorum

Güneşin kendini gösterdiği bir sabaha merhaba diyerek uyanmıştım. Bu sabah yeni bir sabah olucaktı. Hem de herşeyi ile. Bikinimi giydim ve üstüne tülden bir elbise geçirdim. Elime plaj havlusunu kaptım. Rahat terliklerimi ve güneş gözlüğümü gözüme taktım. Bugün herşey kusursuz olmalıydı. Rahatlık ve sesizlik.. Plaja doğru giderken bu rahatlığımdan rahatsız olmuş olan bazı Ares çocukları '' Şuana bak...'' diyerek alay ediyorları benimle. Bunu takmıyordum. Kusursuz olanlar kıskanılmaz mıydı zaten ? Bunla kendimi avutuyordum ve kendi kendime şarkı mırıldnıyordum. '' If were a man..'' diyordum tekrar, takrar. Bu şarkıdan hiç bıkmamıştım şimdiye kadar. Plaja geldiğimde güzel Afrodit kızları bana bakıyorlardı. Onlara hafifçe el salladım. Plaj havlumu serdim ve güneş kremim ile yağlandım. Kendi kendime '' Bugün çok güzel bir günn...'' diyordum. Mutluluk ile etrafıma neşe saçıyor gibi gözüküyordum. Uzandım.. Denizin dalga sesleri ve kuşların sesleri bir olmuş güzel bir melodi gibi geliyordu bana. Büyülenmiştim adeta. Güneş kremimin iyice emdiğini umarak suya atladım. Suyun soğukluğu derimi dondururcasınaydı ama feraklık ve saflık vardı bu dokunuşta. Balıkların bana bakışlarıyla yüzüyordum. 5-10 dakia boyunca suyun keyfini sürerken denizden çıkmak istedim. Havluma sarınarak gözlüğümü taktım. Önümden çiftler geçiyordu hep. Onlara bakıyordum. Yeni ayrıldığım partnerimi hatırlıyorum. Yas tutmazdım. Bugüne kadar aradığım kişiyi bulamamıştım zaten. Karşımda güçlü kasları ve pürüssüz saçları olan bir çocuk duruyordu. Bir erkek oğlan ile konuşuyor ve gülüyorlardı. Çaktırmadan ona bakıyordum. Kendi, kendime '' Zell aklını başına al. O da diğerleri gibi..'' diye mırıldandım. Elimdeki dergiyi karıştırıyordum. Ama okumuyordum. Aklım kalmıştı bir kere.

Sıcak bir yaz günüydü. Denize girmek için ideal bir gündü. Deniz şortumu giydim. Üstüme beyaz bir T-shirt aldıktan sonra havlumu kapıp plaja doğru yürüdüm. Plaj en sevdiğim yerlerden biriydi. Fazlası ile ilgi çekiyordum. Hephaistos'a bu yüzden çok teşekkür ediyordum. Babamdan bana geçen kas anatomim beni diğer yaşıtlarımdan oldukça kaslı yapıyordu. Buda doğal olarak insanların - özelliklede kızların- ilgisini fazlası ile çekiyordu . Ne yalan söyleyeyim buda benim çok hoşuma gidiyordu. Plajda henüz çok fazla kişi yoktu. Herkez benim gibi erkenci değildi. Kim var kim yok diye etrafa bakınırken Eryx'ı gördüm. Koşarak yanına gittim. Konuşmaya başladık. Ona nasıl olduğunu ve rıma ile ilgili bir şey hatırlayıp hatırlamadığını sordum. Üzgündü . Hala hiç bir şey hatırlamadığını söyledi. Bu çok kötü bir durumdu. İkimizde sanki buraya ait olmadığımızı hissetmeye başlıyorduk. Biz Romalıydık. Her zamanki talimlerimizi yapmalı, nasıl daha iyi olur onu tartışmalıydık. Ortam iyice soğurken Eryx ortamı espirisi ile ısıttı. Yüzümde bir gülümseme belirdi. Etrafıma bakınmaya başladım. Bu bir iç güdüydü. Romada bu kadar rahat ortalıkta gezinemezdiniz ama şu an yunan kampında olduğumu unutuyordum bazen. Etrafı kolaçan ederken gözüme biri takıldı. Daha doğrusu takılmadı aslında hiç etrafa bakmadım bakamadım. Onu görür görmez gözlerim kilitlenmişti. Başka yöne bakamıyordum. Eryx'e onun kim olduğunu sordum. Zellena diye cevap verdi. Amphitrite kızı Zellana. ''Zellana'' diyebildim sadece. Eryx ne olduğunu hemen anladı ve gülmeye başladı '' Bizim romalı sert çocuk Afrodit tarafından çarpıldı galiba ? '' dedi. Yalan sayılmazdı. Gerçekten ama gerçekten aşık olmuştum. Sürekli ona bakmak istiyordum ama bir şeyler fark etmiş olmalı ki biraz kıpırdandı. Utancımdan bir daha o tarafa bakamadım. Eryx'e '' Hadi gidelim dostum. Biraz daha burada kalırsam.. '' '' Kalp atışların göğüs kafesini parçalayacak'' diye tamamladı Eryx. Haklıydı. Kalbim göğüs kafesimi kırıp dışarı çıkacaktı. Plajdan kampa gidebilmek için Zellana'nın yanından geçmemiz gerekiyordu. Umarım bayılmam diye düşündüm kendi kendime. Tam Zellana'nın yanından geçiyorduk ki Eryx yapacağını yaptı. Beni Zellana'nın önüne doğru fırlattı. Ne kadar kaslı olsamda Eryx de boş sayılmazdı. Ayrıca hazırlıksız yakalanmıştım. Zellana'nın önünde kumlara kapaklandım. Eryx koşarak uzaklaşmaya başladı. ''Seni mahvedeceğim!'' diye bağırdım ona ama çoktan gitmişti. Zellana -hayatımın aşkı- şu an karşımda duruyordu ve ben salak gibi olmuştum. Azımdan kelimeler çıkmıyor zihnim 2 kelimeyi bir araya getirip cümle kuramıyordu. Sol elimi saçımın arkasına götürerek '' Ee, şey çok özür dilerim. Arkadaşlarımın küçük bir şakasına maruz kaldım'' diyebildim. '' Yoo,yoo önemli değil ''diye karşılık verdi. Aman allahım. Beynimden vurulmuşa döndüm. Sesi,sesi beynime işlemişti. Her söylediği dünyadaki en güzel şarkı gibi geliyordu. Ağzımı açmaya korkuyordum çünkü eğer açarsam kalbim ağzımdan çıkabilirdi. Güçlükle elimi uzatarak '' Ben Hephaistos Çocuğu Iason Carter'' diyebildim

Iason Carter... Hayatımın aşkı Iason Carter... Gözlerimi ayıramadığım Iason... Onsuz olamayacağımı düşündüğüm Iason.. Gözlerindeki ışıltıyı ve mutluluğu anlıyordum adeta.. Belkide buraya ait olmayışını. Bunlar bir iç güdüydü ama böyle hissediyordum nedensizce. Ona baka kalmıştım. Bana elini uzatmıştım. Titrek ve soğuk elimi uzattım. Eline dokunduğum anda deniz durulmuştu sanki. Gökyüzü susmuştu. Damalarlarımdan akan kan buz kesilmişti adeta. '' Benn Zellana Amphitrite kızıyım. '' diyebildim. Hiç olmadığı kadar yüzüm kıpkırmızıydı. Gözlerine bakmaktan utanıyordum. Mavi gözlerimi kapatım gözlerimi kaçırıyordum.. Elimi çektim bir anda. Çünkü utanmıştım.. Gülümmemek elde değildi. Kalbimin atışı, çarpışı o kadar şiddetliydi ki. Kendi kendime düşünüyordum.. Belkide aşık olmuştum. Ona aşık olmuştum. Iason'a aşık olmuştum.. '' Ee, nasılsın Zellana ? '' dedi. Bir anda ayaklarım yerden kesilicek sanmıştım. Titreyen elimi sıkıyordum. Çenem titriyordu. '' İii..iyiyim. Sen nasılsın?'' dedim gülmeye çalışırken. Can alıcı gözleriyle bana baktı ve '' Bende iyiyim. Gayet iyiyim hemde.'' dedi çarpıcı bakışları devam ederken. Gözlerinin içinde kaybolmamak için bahane uydurmalıydım. Elime gözlüğümü aldım ve '' Hava ne kadar güneşli değil mi? Yanii özlüksüz durulmuyor canımm! '' dedim. Gözlüğümü gözüme taktım hemen. Bu sefer baksamda anlayamıyacaktı. Camları o kadar siyahtı ki deniz mavisi gözlerimi görmek imkansızdı. Onunkilere rahatlıkta bakabilecektim şimdi. '' Evet, bugün hava baya güneşli. Yanına oturabilir miyim?'' dedi gülerek. Tabii ya ayakta dikiliyordu. Ne kadar kabaydım ! Ama onun suçuydu. O kadar kusursuzdu ki. Ona bakmaya doyamıyordum. '' Tabii. Otursana.'' dedim neşeyle. Yanıma oturdu. Bakmak için sağa dönmek zorunda kalıcaktım. Kahretsin ! Kendi kendime yaptıklarımı düşündüm bir anda. Aşık olmuştum... Kendime söyleyemesemde aşık olmuştum işte ! Hemde delicesine. Hiç böyle olmamıştım. Bir erkek için bu kadar hisli duygular hissetmemiştim. Her zaman basit ve kısa olurdu. Bu sefer çok başkaydı. Yanımdan gitmesi acı vericek gibiydi. Uzaklaşıp gitmesi kalbimide görürecekmiş gibi olucaktı. Anlıyabiliyordum. Hissedebiliyordum. En önemlisi onsuz olmıyacağını biliyordum artık. Sesizlik olmuştu. '' Arkadaşın şakacıymış.'' dedim. Biraz tedirgin bir halde '' Ahhh, evet öyledir.'' dedi. Güldük. Arkadaşının şakasına mağruz kalmıştı. Arkadaşına teşekkür etmem lazımdı ! Hemde kesinlikle teşekkür etmeliydim. Sesiz duruyorduk. Konuşucak ortak noktamız yoktu belkide. '' Bende ayıları severim'' dedi. Öncelikle şaşırmıştım. Ayılar mı ? Bana hafiften gülümsedi ve '' Evet. Derginde ayıları kalp içine almışsın. Bende ayıları severim.'' dedi gülerek. Ona gülümsedim. O kadar dikkatliydi ki ! '' Ahh , hatta bayılırım. Özellikle kutup ayılarına. Babamdan kalan mirasla kutup ayılarına yardım etmek istiyorum. Zavallı kurutp ayıları.'' dedim. Beraberce güldük. Aslında üzülmeliydik ama bunu o varken yapmak imkansız gibi bi şeydi neredeyse.

Zavallı kutup ayıları ha ? Bu çok hoşuma gitmişti. Zellana ile çılgınlar gibi gülüyorduk. Zellana'nın sıcak tavırları beni de rahatlatmıştı. Her ne kadar konuşurken çenem titresede kalbim deli gibi atsada en azından konuşabiliyordum. Bu bile bir başarı sayılırdı. Konu konuyu açıyordu, git gide daha da fazla ortak noktamız olduğunu fark ediyorduk. Aslında git gide daha da aşık oluyordum. Daha önce çok fazla kız ile çıkmıştım. Hatta çok çok fazla. Ama bu başkaydı. Çok çok başka. Benim daha önce hiç bir kızın önünde dilim tutulmamış, kalbim böyle atmamış, kendimi bu kadar utangaç hissetmemiştim. Bana neler oluyordu böyle ? Uzun bir sessizlik olmuştu. Zellana'ya '' Denize girmeye ne dersin ?'' diye sordum. ''Şey aslında canım pek istemiyor'' diye karşılık verdi. '' Hayır,hayır kesinlikle olmaz'' dedim ve Zellana'nın elinden kaldırmak için tuttum. Zellana kızarmaya başladı. Ne yaptığım bende geç fark ettim. El ele tutuşuyorduk şu an. Kızardığımı hissediyordum. Zellenayı ayağa kaldırdım. '' Hey ben kalkmak istemiyordum, kasın var diye hava mı yapıyorsun ? gitmiyorum işte '' dedi. Peki dedim ve Zellana'yı kucakladım. Bunu nasıl yaptığımı sormayın ben bile inanmıyordum yaptığım şeye. Hayatımın aşkı şu an kollarımdaydı ama bir sorun vardı. Biz sadece arkadaştık. Tatlı bir sesle '' Bırak,bırak'' dedi ve şaka ile karışık vurmaya başladı. '' Kurtula biliyorsan kurtul '' dedim ve gülümsedim '' Ama bu haksızlık '' diye karşlık verdi. ''biliyorum'' dedim ve iskeleye doğru koşmaya başladım. İskelenin yanına geldiğimizde '' Hazırlan gidiyoruz '' dedim ve üçden geriye saymaya başladım. Üç, iki, bir ve suya atladık. Aslında unuttuğum bir şey vardı. Zellana bir Amphitrite kızıydı. Doğal olarak su onun mekanıydı. Ben nasıl karada kaslarım sayesinde üstünsem oda suda bana karşı üstündü. Üstüme hırçın dalgalar gönderdi.Dev gibi dalgalar ile boğuşmak zorunda kaldım.Ne kadar kaslı olursanız olun suda bu hiç işe yaramıyordu. Zellana gönderdiği son dalgada şakanın dozunu ayarlayamamıştı. Ben son dalganın şokunu üstümden atamadan kocaman bir dalga suratıma çarptı. Nefesimi ayarlayamamıştım. Fazlası ile su yuttum. Suyun içinde dalgaların beni dövdüğünü hissedebiliyordum. Ciğerlerime su dolmaya başlamıştı. Aniden yumuşak bir şey hissettim sırtımda. Bu kumdu. Kıyıya vurmuştum. Ciğerlerimde sudan kalan boş yere cekebildiğim kadar hava çektim. Ciğerlerimdeki bütün su boğazıma kadar geldi. Tuzlu su boğazımı yakıyordu. Suyu tükürdüm ve kumda ellerimi iki yana açtı. Nefes alış verişimi düzenlemem gerekiyordu. Roma da böyle şeylere alışkındım. Neptün'ün oğlu ile aram pek iyi değildi. Kavga ettiğimiz zamanlarda suyu illaki yutuyordum. Ama en azından o su tuzlu değildi. Yavaş Yavaş kendime gelmeye başlıyordum ki denizden fırlayıp çıkan Zellena üzerime atıldı. Sürekli iyi olup olmadığımı soruyordu. Biraz oyun oynamanın zamanı gelmişti. Nefes alamıyormuş gibi yapıp gözlerimi kapattım. Zellena önce ne olduğunu anlamadı. Bir kaç kez Iason Iason diye seslendi ama hiç tepki vermedim. Yavaş yavaş sesindeki endişe artıyordu. Adımı iki kez daha hızlı hızlı söyledi. Hiç tepki vermedim.Beni sarsmaya başladı. Gözünden bir damla yaş yüzüme aktı. Ağlamaya başlayacaktı. Olduğum yerde gülmeye başladım. Önce ne olduğunu anlamadı ama sonra '' Seni şapşal '' diye boynuma sarıldı. O an dünyanın en mutlu erkeği bendim.

Bana numara yapmıştu ha? Bana, hemde bana ? Ehh aslında ona kıyamıyordum. Onu o kadar seviyordum ki yaptığı hataların bazılarını görmemeye çalışıyordum. Zaten göremezdim. Beraberce gülüp eğleniyorduk. Hava kararmaya güneş batmaya başlamıştı iyice. Güneş gözlüğümü suda kaybetmiştim. Ama değerdi. Hemde herşeye değerdi. Onunla mutlu olucaksam bir gözlük neydi ki? Üstüme t-shirtimi giydim. Altımamini bir şort ve hawai havası vermek için şık bir terlik. Hepsini deniz çantama sıkıştırmıştım ! Saçlarımı havlu ile buluştururken Iason bana baktığını farkettim. Gözmü başka tarafa yönlendirdim hemen. '' Zell sakin, sakin..'' diyerek mırıldandım kendi kendime. Gülüyordum bu sırada. Önümde oturmuş beni bekliyordum. Şimdi ayrılacaktık. Kulübeme gitme zamanı çoktan gelmiş ve geçiyordu bile ! Ayrılmak istemiyordum ama. Hemen hızlıca denizin kıyısından anneme seslendim '' Anneciğim. Denizin en güzel deniz kabuğunu isitiyorum. Adağımı kabul et. Lütfen...'' diye mırıldandım ve bir kese drahmi attım. Denizin kıyısına rengarenk deniz kabuğu vurmuştu. O kadar cıvıl cıvıl bir kabuttu ki ! Elime aldım ve suyunu üstüme sildim. '' Teşekkürler anne..'' dedim içten. Iason orada duruyordu. Ona gülümsedim ve '' Arkadaşlığımızın şerefine bu kabuğu almanı istiyorum. Denizin en güzel kabuğu bu. Nerden bildiğimi sorma, ama öyle.'' dedim. Bana gülümsedi ve kabuğu eline aldı '' Evet , bencede denizin en güzel deniz kabuğu bu.'' dedi neşeli bir edayla. Şimdi vedalaşacaktık. Zor olsa bile.. Ona sarıldım. Ne kadar utansamda, kızarsamda boynuna sımsıkı sarıldım. Onu bırakmak istemiyordum. Oysaki o beni arkadaşı olarak görüyordu. Bunu biliyorum... Kısa bir vedanın arkasından kulübeme yol aldım. Günlerdir elime almadığım günlüğümü elime aldım. Geçmiş sayfaları yırtıp attım. Bütün bir sayfaya '' Bugün yeni bir gündü..'' yazdım. Artık hiçbir şey eskisi gibi olmıyacaktı. Emindim..



Ekliyeceğin bir şey yoksa Rp bitmiştir ~