Yasak Bölge

Kampa bugün gelmiştim ve akşama kadar kardeşlerimle konuşmuştum. Akşamleyin ise kampı biraz tanıma için gezintiye çıkmıştım. Kardeşlerim benimle gelmek istemişlerdi ama biraz yalnız kalmak istediğimi söyledim. Bugünkü yaşadıklarımı tek başıma düşünmem gerekiyordu. Yeniş kulübemden çıktım ve yürümeye başladım. Nereye gittiğimi bilmiyordum sadece yürüyordum. Hava kararmıştım. Aklımdan sürekli ben şimdi ne yapağım sözü geçiyordu. Yepyeni bir yere gelmiştim. Burası benim artık yuvamdı. Kardeşlerimi çok sevmiştim ama ne bileyim. Her şey çok garipti ve ani olmuştu. Bu düşüncelere arasında tarlaya benzer bir yere vardım. Burası tarlaya benziyordu çünkü üzüm salkımları vardı. Kampın içinde böyle bir yerin olduğu aklıma bile gelmezdi. Olgunlaşmış üzümden bir tane alıp ağzıma atıp. Tadı harikaydı. Çok büyük ihtimalle buraya gelmem yasaktı ki yasak olmasa bile izinsiz üzüm yemek hiç doğru bir şey olduğunu zannetmiyordum. Bunun için de yiyordum. Hayatım boyunca kuralları hiç sevmemişimdir ve çiğnemek için elimden geleni yapmıştım. Onun için burada olmaktan mutluluk duydum. Üzümler bir bir yerken aynı zamanda tarlayı dolaşıyordum. Burada bir sürü şey vardı. Bu kampı gittikçe sevmeye başlıyordum. Bir üzüm salkımı daha aldım ve onu da yemeye başladım. Üzüm bittiğinde arkamda bir şey hissettim. Arkama döndüğümde Athena’yı gördüm. Athena beni inceledikten sonra “Buraya girmen yasak. Yeni geldiğin için seni affediyorum, bir daha olmasın.” dedi. Sonrada gitmemi söyledi. Athena’ya hiç bulaşmamaya karar verdikten sonra hızla tarladan çıktım. Ancak tarladan çıkarken dayanamayarak gizlice bir üzüm daha aldım. Sonrada hızlıca oradan tüydüm. Bu kadar gezinti yeterdi. Kulübeye doğru yürümeye başladım.