Plajda Rezillik

Kardeşim Kamp'ın çok güzel bir plajı olduğunu söylediğinde beri, Oliv'i ikna etmeye çalışıyordum. İlk başlarda 'Havalar daha ısınmadı' diyordu. Şimdiyse söyleyebilecek hiçbir şeyi yoktu. Eli kolu bağlıydı, onu zorla da olsa götürecektim. Deniz Tanrı'sının çocukları kadar olmasa da, denizi çok severdim. Üstelik bir Afrodit Kızı olarak, kumsalda uzanıp güneşlenmeye ve arkadaşlarımla eğlenmeye de bayılırdım. Plaj benim için çok özel bir yerdi.
Oliv ikna olmuştu sonunda. "Tamam Hopiş, gidelim yarın. Sabah 11'de hazır ol. Gelir alırım seni" demişti. Evet, bu yüzden mutluyum. Sabah kalktığımda saat 9'du. Kahvaltımı yaptım, deniz için hazırlandım derken saat 11 olmuştu bile. Kabul, biraz uzun sürdü hazırlanmam. Ama ne yapabilirim ki? Afrodit Kızıyım!
Hava güneşli ve sıcaktı. Tam plajlıktı yani! Güneşin sıcaklığını hissettikçe mutlu oluyordum sanki.
Oliv beni kapının önünde onu beklerken görünce şaşırdı. "Nasıl bu kadar erken hazırlandın?" diye sordu. Koluna girdim ve "Benim bir peri olduğumu söylemiş miydim?" dedim gülerek. Gülerek karşılık verdi ve plaja doğru yola koyulduk.

Hopiş 'Plaja gidelim,Plaja gidelim'diye kafamın etini yemişti.Ben de mecburen kabul etmiştim.İlk başta pek istememiştim evet.Ama sonradan bu fikir cazip gelmeye başlamıştı.Sabah uyanınca ilk işim çantama güneş kremi,deodorant,havlu,terlik koymak oldu.Yatağımı her zaman ki gibi yine yapma zahmetine katlanmadım.Mutfağa geçtim ve dolaptan 2 kutu kola alıp çantama yığdım.Kulübeden çıktığımda karşımda Hopiş'i buldum.İçimden bir Oha çektim. "Nasıl bu kadar erken hazırlandın?"dedim şaşkın şaşkın.O da kıkırdayarak "Benim bir peri olduğu mu söylemiş miydim?"dedi.Bu kız deliydi.Kıkırdamadan edemedim.Koluma girdi ve plaja doğru gitmeye başladık.Plaj tam takır doluydu.Çoğu Amphitrite veya Poseidon çocuğudur diye düşündüm.Düşündüğüm doğru çıktı.Tüm Poseidon Kulübesi oradaydı.Hemen sandelyelerimizi kurduk ve güneş kremlerimizi sürmeye başladık.Hopiş etrafı inceliyor gibiydi.Bir süre sonra bana sokulup "Ne yakışıklı çocuklar varmış burada yahu"dedi kahkaha atarak.

Etrafı incelemeye başladım. "Ne yakışıklı çocuklar varmış burada yahu" dedim kahkaha atarak. Aslında amacım çocukları kesmek değildi tabii (işim olmaz ). Oliv'ime birilerini bulmaktı. Biraz sosyalleşsek iyi olacaktı. Ama o, benden biraz daha aksiydi. Kolay kolay arkadaş demezdi birilerine. Tabii amacımın bu olduğunu öğrenseydi, beni denize atar, boğardı.
"Bunun için mi sürükledin beni buraya?" diye sordu gülerek. "Hayııır ama belli olmaz" dedim ve göz kırptım. Güldü ve gözlerini devirdi. Yere havlumu serdim ve güneşe uzandım. Oliv sandalyesinde ve gölgede kalmayı tercih etti. "Çantamda kola olacak, daha yeni çıkardım buzluktan, çıkar da ısınmadan içelim" dedi. "Kralsın Oliv!" dedim. Neden aklıma bir şeyler almak gelmemişti ki? Çantasından kolaları bulup çıkardım. Oliv'e baktım, gözlerini yummuştu. Aklıma gelen fikir gülümsememe sebep oluyordu. 'Küçük bir şaka. Ne olacak ki?' diye düşüdüm ve ses çıkarmadan kutu kolayı çalkaladım. "Oliiiv, al canım" dedim. Gülmemek için kendimi zor tutuyordum. Kolayı elimden aldı, doğruldu ve "Tıssss..."

Hopiş kolayı uzattığında normal bir şekilde aldım.Kolayı açtığımda bütün kola üstüme fışkırdı.Plajda ki herkes bize bakmaya başladılar.Kimileri kahkaha atıyordu,kimileri hiç ilgilenmiyordu.Hopişte kendini tutamayıp gülenlerdendi.Saçım,yüzüm,bacaklarım,kollarım,mayom,her yerim yapış yapış olmuştu.Hopiş'in bu iğrenç şakalarına alıştığım için o kadar sinirlenmedim."Teşekkürler"dedim ona yapmacık yapmacık sırıtarak.Gülmeyi kesmiş,çantasında mendil arıyordu.Mendili çıkardı ve bana uzattı.Yüzümü,kollarımı ve bacaklarımı sildim. "Özür dilerim"dedi mahcup mahcup. "Alıştım artık"dedim.

Tamam, yaptığımdan gurur duymuyordum. Ama Oliv'in yüz ifadesini görmeliydiniz! Kendimi tutamadım, ne yapabilirim! Neyse ki yanımda mendil vardı. "Özür dilerim" dedim mahcup görünmeye çalışarak. "Alıştım artık" dedi. Kıyamam ben Oliv'ime ya. Hiçbir şey söylememişti.
"Hadi gel denize girelim, yapış yapış kalmazsın en azından" dedim. Hala kendimi zor tutuyordum. Kalkması için elimi uzattım. "Bana seninle neden dost olduğumu hatırlatsana?" dedi. "Çünkü, beni seviyorsun. Bu kadar." dedim. Gülümseyerek karşılık verdi.

RP bitmiştir.