Hope Miller

Çocukluk hayalimdi bir atım olması. Buraya gelir gelmez bir Pegasus edinmiştim bile. Mutluydum ve garip bir biçimde huzurluydum. Sat bana ahırdaki en hırçın ve ciddi atı dize getirdiğimi söylemişti. Halbuki hiçbir şey yapmamıştım. Sadece içimden geldiği gibi davranmıştım ve Rüzgar'la aramızda bir bağ oluşmuştu. Bunu hissedebiliyordum. Tamam, bir pegasusum vardı ama nasıl binileceğini, onlara nasıl yaklaşılacağını hatta neyle beslendiklerini bile bilmiyordum! Bunlar için bir derslik oluşturulduğunu, öğretmeninin de çok sevilen biri olduğunu öğrendiğimde içimi bir heyecan bastı. Şimdi kendimi bir melez gibi hissediyordum. Pegasusu olan bir melez. İçim içime sığmayarak dersliğin yolunu tuttum.

Kapıya gelince heyecanım huzursuzluğa dönüştü. Biriyle tanışacak olmam beni hep huzursuz ederdi. Derin bir nefes alıp, kapıdan içeri girdim.

İçeriye birinin girdiğini duymamla oturduğum koltuktan kalktım. Bugün derslikte tek başımaydım. Bu yüzden bütün öğrencilerle benim ilgilenmem gerekiyordu. İçeriye yürüüdükçe parfüm kokuları ağırlaşt. Bu parfüm kokusunu tanıyordukm. Bu kardeşlerimnden birinin parfümüydü. Merak ve heyecanın karışımıyla kapıyı hızlıca açtım. İçerde şaşkınlıkla bana bakan kardşeim Hoppy'i görünce oldukça şaşırmıştım onun gibi. Birkaç saniye dona kaldıktan sonra kendimi toparlayarak şaşkın yüz ifademinyerine kocama bir gülümseme kondurdum.

" Hoşgeldin Hoppy. Ne işin var senin burda. Çok şaşırdım. " Hoopy'de şaşkınlığını gülümsemeye çeviridğinde " Hoşbulduk Clay. Ders almak için gelmiştim. Yoksa eğitmenim sen misin? " diye sordu. " Evet benim. Pegasusun Rüzgar nerde? " Hoppy eğitmeninin ben olduğuma oldukça sevinmiş gibiydi. " Ahrılarda. " dedi. " O halde hadi Rüzgar'ı bulmaya gidelim. " Hoppy'nin koluna girdim ve aırların yolunu tutmaya başladık.

Liderimin aynı zamanda eğitmenim olmasına hem çok şaşırmış, hem de çok sevinmiştim. Koluma girmiş, ahırlara doğru yola çıkmıştık bile. Rüzgar benden başka kimseye dokundurmazdı kendini ama bir şekilde idare edeceğimizi umuyordum. Ahır kapısından içeri girdim ve Rüzgar'ı aramaya başladım. Beni görünce hemen ayaklandı. "Nasılsın oğlum, bak bu Claire, Liderim ve eğitmenim. Biraz ders aldıktan sonra birlikte maceralar yaşayacağız!" dedim gülümseyerek. Okşadım biraz ve burnundan öptüm. Bana yaklaşmıştı biraz ama Angy'ye hala mesafeli duruyordu. Ne kadar da özlemişim Rüzgar'ı, oysa daha dün görmüştüm. Cebimden biraz çikolata çıkardım. Pegasusum da benim gibi beyaz çikolata seviyordu. Atımla biraz ilgilendikten sonra Angy'ye döndüm. "Ee, derslere başlayalım mı?" diye sordum.

Rüzgâr gerçektende çok acayip bir pegasustu. Buradaki bir çok pegasusu canım sıkıldıkça sevebildiğim haşde bir türlü Rüzgar'ı sevemiyordum. Hep mesafeli duruyordu. Hoppy, Rüzgar'la ilgilendikten sonra bana dönerek "Ee, derslere başlayalım mı?" dedi. Daha fazla vakit kayetmek anlamsızdı. "1 dakika." diyerek Hoppy ve Rüzgarın yanından ayrıldım. Arianna'nın yanına geldim. Arianna'ya biraz küp şeker yedirip, onu okşadıktan sonra Arianna'yla birlikte tekrar Hoppy ve Rüzgar'ın yanına döndüm. Hoppy bizi görünce şaşırmıştı. "Rüzgar beni sırtına bindirmez." dedim ve kahkaha attım. Dördümüz birlikte desliğe doğru yürümeye başladık. Dersliğe yaklaştığımızda "Şuradaki açıklık alana gidelim. Orada daha rahat çalışırız." dedim. Hoppy bunu kabul edince açıklık alana doğru yürümeye başladık. Açıklık alana gelidğimizde Hoopy'e ilk olarak pegasuslara nasıl binileceğini gösterdim. Arianna'nın sırtına binerken "Sol ayağın yere basarken, sol ayağını pegasusun öbür tarafına atacaksın. Sonra dik durarak dengeni sağlayacaksın." dedim. Sırtuna binnip duruşumu gösterince "İşte böyle. Hadi şimdi sıra sende." dedim ve onun dediklerimi uygulamasını bekledim.