Denetleme 12

Parmaklarımın ucunda yavaşça kalktım. Ses çıkarmamaya özen göstermeye çalıştım ama her zamanki sakarlığımla ayağımı yatağımın yanında duran klasörüme çartım. Dün akşama kadar danışmanlık görevlerimle ilgili kağıtları düzenlemiştim ve sonunda klasörü fırlatıp uyumuştum. Bu klasör de oradan kalmış olmalıydı. Telaşla başımı çevirip Mitchie'nin yatağına baktım. Neyse ki, Mitchie'in göğsü, düzenli bir şekilde kalkıp iniyordu. Bir kolunu yastığına dolamış, diğerini yataktan sarkıtmış, belli ki derin bir uykudaydı. Derin bir nefes aldım. Onu tabii ki de uyandıracaktım, ama şu an değil. Kötücül bir şekilde gülümsedim. Son denetlemeden beri temizlik işini oldukça ciddiye aldığım söylenebilirdi. Bu güne uzun zamandır hazırlanıyordum. Herkesin kulübede olduğu bir gün, evet, bugün idealdi. Sessizce koridora çıktım ve banyoya doğru ilerledim. Bu sabah harika olacaktı. Onları daha verimli (!) çalıştırmak için bir silah bulmuştum. Bir hafta boyunca kimsenin bakmadığı bir yere gizlemiştim onu: Çamaşır sepetine. Genelde böyle işler haftasonunda yapıldığı için, haftaiçi hiçbir melez bir iş yapmaya kalkışıp çamaşırları yıkamazdı. Çamaşır sepetini açtım ve elimi içine soktum. En alttaki soğuk metali hissettiğimde gülümsedim ve onu çıkardım. Bu büyük bir yemek tenceresiydi. Sabırsızlıkla elimi tekrar çamaşır sepetine daldırdım ve eski püskü, ama dev gibi bir yemek kaşığı çıkardım. Bileğimdeki dijital saatime göz attım, şu anda saat tam yediydi. Banyodan çıktım ve sevinç dolu bir zafer nidası eşliğinde kaşığı tencereye bütün gücümle vurmaya başladım. ''Haydi Demeter kulübesi, kalkın! Bu gün denetleme günü!''

Gece geç yatmıştım ve bugün öğlene kadar uyumayı düşünürken hayallerim söndü. Aslında sabah erkenden uyanmıştım. Ancak yatağımdan kalkmaya hiç niyetim yoktu. Çok uykum vardı ve tekrar uykuya dalmak için gözlerimi yumdum. Tabiiki de bugün temizlik yapacağımızı unutmuştum. Bu denetlemede yüksek puan almayı bende çok istiyordum fakat uykumdan ayrılmak her zamanki gibi zor, hatta imansızdı.
Sabah sabah bu düşüncelerin hiçbiri aklımda yokken bir ses beni uykumdan uyandırdı. Normal bir ses değildi. Biri koca bir şeyi bir tencereye vuruyordu. Çıkan ses berbattı. Kulaklarım aşınmıştı diyebilirim. Tamda tekrar dalmak üzereydim. ''Haydi Demeter kulübesi, kalkın! Bu gün denetleme günü!'' Bu Mana'nın sesiydi. İnanamıyorum dedim kendi kendime. Offlayıp puflayarak yatağımdan kalktım. İlk önce saate baktım. Elbette kardeşlerime yardım edecektim. Ama bu kadar erken saatte kalkmakta neydi böyle. Odamdan sessizce çıktım. Mana banyonun önünde duruyordu. Diğer kardeşlerime ve bana zafer kazanmış bir havayla bakıyordu. Hepimizin ne kadar uykulu olduğunu, hala gözlerimizi pek açamadığımızın da farkındaydı. Ancak buna hiç aldırdığı yok gibiydi. Zaten sabah sabah bizi, koca bir kaşığı tencereye vurararak uyandırmıştı. Bu denetlemeden yüksek puan almamızı en çok isteyen anlaşılan oydu. Mana konuşmaya başladı. ''Hey, Demeter Kulübesi, bu denetlemeden iyi puan almak istiyorsanız, hadi hemen iş başına!'' Hepimiz tamam der gibi kafa salladık. Ne kadar zor olsa da temizliğe başlamak zorundaydık. İlk önce banyoya gittim. Elimi yüzümü yıkayıp iyice uyanmaya çalıştım. Ardından odama gidip pijamalarımı çıkardım. Bu halde temizlik yapamazdım ya! Üstüme rahat bir şeyler giydim. Her zamanki gibi temizlik yaparken rahat olmak zorundaydım. Temizlikten de pek anladığım sayılmazdı. Ardından ilk önce odamı toplamaya başladım.

Homurdanan ve ters bir şekilde bana bakan kardeşlerimi görünce yüzüm güldü resmen. ''Haydi bakalım, acı olmadan kazanç olmaz, herkes odalarının temizliğine başlasın yavaş yavaş.'' Halimden memnun bir şekilde, kardeşlerimin Anaç Tavuk bakışı diye adlandırdığı bakışlarımla koşuşturan kardeşlerimi taradım. Bu aralar oldukça yeni kardeşim gelmişti ve çoğu buradaki düzen hakkında hiçbir şey bilmiyordu ama bu sefer denetlemede düşmemeye kararlıydım, bu yüzden elimden gelen her şeyi yapıyor, gelmeyenleri de kardeşlerime yaptırmaya çalışıyordum. İmkanım olsaydı bütün kulübeyi yanlız başıma temizlerdim. Bunun o kadar da kötü bir fikir olmadığını düşünerek iç geçirdim ve tencere ve kaşığı bir dahaki temizlik için ihtiyacım olabilir diye eski yerlerine özenle yerleştirdim. Bu arada kirli çamaşırları kafama takmamaya çalışıyordum. İyi ki fazla çamaşır yoktu, haftaiçi kampa gelen fazla kişi olmazdı çünkü. Kardeşlerim teker teker temizlik malzemesi almaya gelirken, kendime kaçınılmaz olanı hatırlattım ve kendi odamın temizliğiyle uğraşmak için koridorda yürümeye başladım.
Koridordan geçerken birkaç kardeşimin kapısından içeri bakmayı da ihmal etmedim, Leslie bir kovayı sürüklüyor, Paix kaybolmuş toz bezini deli gibi arıyordu. Kıkırdadım. Kulübe lideri olmak gerçekten de çok farklı bir deneyimdi, şu anda her kardeşim sanki benim çocuğummuş gibi bir sorumluluk hissediyordum üzerimde. Koridorun sonunda geldiğimde beyaz kapıya, bir gigantmış gibi baktım. İçeri girmeyi de hiç istemiyordum, ama bir yanım Mitchie'yi aylar sonra doğru dürüst temizlik yaparken görmeye can atıyordu. Kısa süreli bir kararsızlık anından sonra kapının pirinç tokmağını kavradım. İşte, her ayın en nefret ettiğim kısmı başlıyordu: oda temizliği.

Bu ayda temizlik ne kadar çabuk gelmişti ya!? Pisliği seven biri değildim elbet, kendime göre odamın bir düzeni temizliği vardı. Hiçbir zamanda düzensiz sayılmazdım. Ama kamptaki temizlikler bambaşkaydı. Normal temizlik sayılmazdı. Sonuçta temizliklerimize puan veriliyordu. Bu da beni çıldırtıyordu. Mana'nın da temizlikten en çokta oda temizliğinden hoşlandığını sanmıyordum. Ama kulübe liderimiz olarak, kulübemizi en üst seviyelere çıkarmayı istediği apaçık ortadaydı. Bende onun üzülmesini yada umutlarının yıkılmasını hiç istemezdim. Odamda ilk önce çok dikkat çeken eşyaları kaldırdım. Masamı ve dolabımı da düzenledim. Kıyafetlerim çok dağılmıştı. Onları en baştan dürmek en sevmediğim olay diyebilirim. Çok olmasa da odamın biraz düzenli olduğunu fark ettim. Ardından çekmecelerimi düzenledim. Çekmecelere tıkıştırılmış, oraya buraya atılmış bir sürü kağıt vb. madde şu an odamda barınıyordu. Hemen onları da attım. Şimdi biraz daha ayrıntıya girmem gerekiyordu. Odamdan çıktım ve direk banyoya doğru adımlarımı hızlandırdım. Orada bir yerlerde bir sürü toz bezi vardı. Bende onlardan birini çekip aldım. Odama geri dönerken kardeşlerimin yarı açık kapılarından onlara bakmayı ihmal etmemiştim. Hepsi canla başla çalışıyordu. Odalarının temizliği de az çok bitmek üzereydi. Yüzümde büyük bir tebessümle odama geri döndüm. Ah, temizlik daha bitmemişti. Toz beziyle hemen her yeri elden geçirdim. Masalarımın tozunu aldım. Çok tozlanmışlardı. Ardından geri kalan temizlik işlerime geri döndüm.

Odaya girdiğimde gördüğüm manzara karşısında şoke olmuştum. Mitchie canla başla temizliğe girişmişti! Belki de ne zamandır onu temizlik yaparken görmediğimden böyle düşünüyordum. Çünkü yavaş yavaş yatağını düzeltiyor, her an uyuyacakmış gibi duruyordu. Biraz konuşursam belki canlanır diye düşündüm. ''Kardiş! Seni iş başında görmek ne güzel!'' Mitchie bana ters ters bakıp işine geri döndü. Belki de farklı bir yaklaşım denemeliydim. Onun yanına gidip heyecanlı bir şekilde omuzlarından tuttum. ''Bil bakalım ne oldu?'' Mitchie'nin ilgisini birazcık çekebilmiştim sanırsam. Ama işin kötü yanına gelirsek, ne olduğu hakkında hiçbir fikrim yoktu. ''E, şey... Yakında parti verebileceğiz! Hani herkesin istediği Demeter kulübesi çatısı partisi vardı ya, o işte!'' Mitchie partilere bayılırdı, belki morali yerine gelmiştir diye düşündüm. Mitchie ayrıntıları öğrenmek istemeye fırsat bulamadan yatağımı düzeltmeye başladım. Mitchie kitaplığın tozunu almak için kitaplığa yönelip bana arkasını dönene kadar yatağımla uğraştığımı farkettim. Şimdi başka bir şey bulmalıydım. Banyoya gidip temizlik malzemesi almaya karar verdim. Düşünmek için zaman kazanmaya çalışıyordum. Mitchie'ye bahsettiğime göre şimdi mutlaka bir parti düzenlemeliydim şimdi, gerçi ona tarih vermemiştim ama, sözümün eri birisi olarak bundan kaytaramazdım. Bunları düşünerek dalgın dalgın yürürken, Paix'e çarptım. O yeni gelen kardeşlerimden biriydi, ayrıca kulübedeki tek erkekti. ''Ah. Şey, özür dilerim Paix.'' dedim ona. Zaten sakarlığımla ünlüydüm, bir de dalgın olunca birine çarpmam kaçınılmaz oluyordu tabii. Paix ayağı kalktıp -evet, yere düşmüştü, çok fena çarpmış olmalıydım- sinirle başını salladı. Ben de dayak yememek için hızla banyoya sığındım.

Temizlik beni iyice sıkmaya başlamıştı. Uykum belki biraz açılmıştı fakat yatağıma geri dönmek için elimden geleni yapabilirdim. Odamın temizliği de az çok bitmek üzere bile olsa daha oturma odamız vardı. Oturma odasını pek dert etmemeye çalıştım. Sonuçta oturma odasını tüm kardeşler hep birlikte elden geçirecektik. En çabuk bitecek yerlerden biriydi. Bunların dışında odamda olan işim bitince banyoya ve mutfağa göz atmaya karar verdim. Bu iki yerin temizliği de çok önemliydi. Ardından yatağımın çarşaf ve yorganını güzel bir şekilde düzelttim. Odamdaki birkaç ayrıntıyı da hallettikten sonra muhteşem bir görüntü oluşmuştu. En önemliside oda temizliği bitmişti. Yüzümde büyük bir gülümsemeyle kirli kıyafetlerimi banyoyo götürdüm. Onları banyoyo bıraktıktan sonra banyoyu düzenlemeye karar verdim. Banyo pek dağınık değildi. Sadece ortalıkta kalan toka, tarak, makyaj malzemesi vb. vardı. Onları da düzenli bir şekilde yerine kaldırdım. Sonra mutfağa uğramadığım aklıma geldi. Nasıl bir görüntüyle karşılaşacaktım acaba? Genelde mutfak biraz dağınık olabiliyordu. Hele ki sabah kalktığımızda geceden kalan tüm tabaklar bir tarafa yığılmış oluyordu. Sanırım yine aynı görüntü vardı. Mutfak kapısından girmek üzereydim. Adımlarımı hızlandırdım ve mutfağa girdim. Kısa süreliğine bir şok geçirmemin ardından gözlerimle etrafı taramaya başladım. Mutfak tertemizdi. Her şey yerli yerindeydi. Hemen karşımda kollarını bağlamış bir şekilde Anna duruyordu. Yüzünde büyük bir gülümseme vardı. ''Anna, tüm mutfağı sen mi temizledin?'' dedim şaşkın bir ifadeyle. Anna kafasını sallayarak cevap verdi: ''Kardeşlerimi biraz mutlu etmek istedim. Odamı temizler temizlemez hemencecik mutfağa geldim. Nasıl iyi olmuş mu bale?'' dedi. Yüzümdeki şaşkınlık ifadesiyle yanıt verdim: ''Harika olmuş Anna. Bende mutfağı geceden kalma haliyle bulurum diye endişeleniyordum.'' dedim kıkırdayarak. Ardından Anna ve ben gülerek oturma odasına doğru yöneldik. Bugün ne kadar kötü başlamış olsa da şu an için harika gidiyordu. Tüm kardeşlerim bu kadar mutlu bir şekilde temizlik yaparken niye üzüleyim ki...

Banyodan hızla bir toz bezi, çalı süpürgesi ve su dolu bir kova aldım. Kovayı taşımakta zorlanıyordum biraz, bir yandan onu taşımaya çalışıp bir yandan da süpürgeyi ve bezi tutmaya çalışıyordum ki bu benim için öyle kolay bir şey değildi. Sonunda kovayı odamın kapısının önüne getirmeyi başardım. Zorlukla kapıyı açtım ve kovayı eşiğin ardına geçirdim. Süpürgeyi ve bezi da aldım ve içeri girdim. Mitchie yardım etmek için gelmişti ama biraz geç kalmıştı. ''Önemli değil Mitch.'' dedim ona ve toz bezini elime aldım. Mitchie bezi elimden kaptı. ''Önemli, bırak tozu ben alayım.'' dedi. Gülümseyerek süpürgeyi aldım. Mitchie yağ mı çekiyordu ne? Partiyi çok önemsediğini farkettim ve midemde bir şeyler düğümlendi. Bunu en kısa zamanda yapmalıydım. En azından bahar bitmeden. Daha önce baharda yapmayı planlamıştım zaten, kararımı öylece değiştiremezdim. Çalışma masamızın olduğu köşeden süpürmeye başladım. Masadan bir kağıt kapıp faraş olarak kullandım. Süpürmek belimi çok ağrıtıyordu çünkü süpürgemiz çok kısaydı, ama yine de bu işi çok seviyordum. Mitchie'yle işlerimizle uğraşırken birkaç kere çarpıştık. Kardeşimi ilk defa bir işe bu kadar odaklandığını görüyordum. Ben de ona karışmayıp devam ettim. İşim bitince -ki benim işim Mitchie'den daha kısa sürecek bir işti- gidip o kadar düzeltmeye uğraştığım nevresimleri çıkarttım ve bir yere topladım. Çok dalgın bir zamanda yapmıştım düzeltme işini, şimdi ise bunun ne kadar saçma bir hareket olduğunu soruyordum kendime. Ben her temizlemede nevresimleri değiştirirdim zaten! Kendime gülüp nevresimleri kucaklarken Mitchie'ye baktım. O da çalışma masasının önündeki sandalyeye oturmuş dinleniyordu. Ona gülümsedim. Ne olursa olsun onu çok seviyordum. Her ne kadar tembel bir keçi olsa bile. Odamın kapısını açtım ve bugün üçüncüye banyoya doğru yöneldim.

Anna'yla birlikte oturma odasına doğru giderken en önemli şeyi unuttuğum aklıma geldi. Odamdaki her şeyi düzenlemiş, temizlemiş ve hiçbir eksiğimin kalmadığını zannediyordum. Ancak odamı süpürmeyi unutmuştum. Hemen Anna'ya söyleyerek odama geri dönmeye karar verdim. Yolda da süpürgeyi alacaktım ama yerinde yoktu. Acaba kimde diye düşünürken aklıma Mana ve Mitchie geldi. Kesin onlardaydı. Hemen odalarına doğru ilerledim. Kapıyı çalmamın ardınan gelen sesle birlikte içeri girdim. Bir köşede Mitchie oturmuş, dinleniyordu. Mana'nın elinde ise bir süpürge yerleri süpürmeye çalışıyordu. İkisi de bir hayli yorulmuşa benziyordu. ''Aa merhaba. Ben de süpürgeyi arıyordum. Mana acaba süpürgeyle işin bitti mi?'' dedim sakince. Mana hemen karşılık verdi: ''Bitti sayılır Sofie. Temizlik nasıl gidiyor?'' diye sordu. ''Güzel gidiyor. Mutfak işini zaten Anna yapmış. Oturma odasına gidiyorduk ama odamı süpürmeyi unutmuşum. Odamı süpürür süpürmez doğruca oturma odasına gideceğim.'' diye karşılık verdim. Mana mutlu bir ifadeyle süpürgeyi bana uzattı ve: ''Buyur Sofie. Hemen temizliği bitirmemiz lazım. Hadi hızlı lütfen.'' dedi. Alttan alttan da kıkırdıyordu. Sonra hemen Mana ve Mitchie'nin odasından çıkarak kendi odama yöneldim. Süpürge yapmayı pek sevmezdim. Aslında yapmasam da pek bir şeyin değişmeyeceğini düşünüyordum. Ama yinede yapmalıydım. Amacımız, bu denetlemeden iyi bir puan almaktı. O yüzden her ayrıntıyı gözden kaçırmamak gerekiyordu. Odama girerek köşe bucak her tarafı süpürmeye başladım. İlk önce görünür yerleri, sonrasında ise yatak altlarını, dolap yanlarını da süpürdükten sonra odamdaki temizliğin tamamen bittiğini farkettim. Bu sefer gerçekten bitmişti. Sonra hemen oturma odasına gittim. Tüm kardeşlerim ellerinden geldiğince çalışmışlar ve çalışıyorlardı. Genel olarak etraf düzenlenmişti. Küçük ayrıntılar vardı. En önemlisi de etrafın süpürülmesi, masanın tozunun alınması gerekiyordu. Ben şu küçük ayrıntılara bakmaya başladım. Etraftaki kağıt, bardak, tabak ve bunlara benzer her şeyi toplayıp yerli yerine yerleştirirken diğer kardeşlerim de geri kalan işleri yapıyorlardı.

Banyodan döndükten sonra unuttuğum bir köşeyi süpürmeye koyulmuştum. O sırada Sofie gelip süpürgeyi istemişti. Onun temizliğin neresinde olduğunu bilmesem de, umarım odasını bitirmek üzeredir, diye düşünmüştüm. Temizlik yaparken zamanın nasıl geçtiğini hiç farketmemiştim ama, Alexandra'nın temizliği denetlemeye gelmesine az kalmış olmalıydı. Mitchie sandalyesinden kalkıp etrafa bakındı. ''E, başka yapmamız gereken bir şey kaldı mı Mana?'' Gözlerimi kıstım ve geçen denetlemelerde neler yaptığımı düşündüm. ''Evet, perdeleri değiştirebiliriz mesela.'' Mitchie başıyla onlayladı ve odadan çıktı. İlk önce biraz şaşırsam da perdeleri almaya gittiğini düşünerek rahatladım. Yatağıma oturdum ve sakince yatağımın üzerinde bir süre yaylandım. Sonunda Mitchie, daha doğrusu Mitchie'nin elleri, bacakları ve kocaman bir perde yığını, içeri girdi. Hemen kalktım ve perdeleri elinden aldım. Sonunda vücudunun üst kısmını da görebilmiştim. İkimiz de kıkırdadık. Bu konuda birbirimize çok benziyorduk, ikimiz de ufak tefektik ve o kadar da güçlü değildik. Çalışma masasının önünde duran sandalyeyi alıp penceremizin önüne koydum. ''Tamam o zaman, ilk önce yukarı çıkıp perdeleri çıkarmamız lazım.'' Mitchie ısrarla ona baktığımı görünce iç çekti ve sandalyeye çıktı. İnce kolları perdeleri çıkartırken çok yorulacaktı ama geçen denetlemede de bu işi ben yapmıştım. Mitchie perdeleri çıkartırken sabırla bekledim. Sonra eski perdeleri bir yere topladım. Yatağımın üzerine koyduğum yeni perdelerden birini Mitchie'ye verdim. Mitchie artık iyice ağrayan kollarıyla perdeleri hızlı hızlı taktı. O sandalyeden inerken ben de odamıza baktım. ''Burası tamam sanırım, şimdi oturma odasına gidelim.'' dedim Mitchie'ye, o sandalyeyi yerine koyarken. Kapıdan çıkmadan önce eski perdeleri kaptı ve beni taip etti.

Temizlik son hızla devam ediyordu. Tüm kardeşler iş başındaydı. Odalarını bitiren kardeşlerim de doğruca oturma odasına gelmişti. Hep birlikte oturma odasının temizliğine başlamıştık. Oturma odasının temizlikte yeri çok önemliydi. O yüzden temiz ve düzenli olması gerekiyordu. Ben de hızla diğer kardeşlerime yardım ederken burada sadece Mana ve Mitchie'nin eksik olduğunu fark ettim. En son odalarına gittiğimde oda temizliğini bitirmek üzere olduklarını fark etmiştim. İnşallah çabuk bitirip bize yardıma gelirler diye düşünüyordum. Çünkü birazdan temizliği kontrole gelebilirlerdi. Her an için hazırlıklı olmamız gerekiyordu. En son odamı süpürdüğüm için aklımda hala süpürge işi vardı. Oturma odası da henüz süpürülmemişti. Hemen oturma odasından çıkıp süpürgeyi almaya giderken süpürgeyi odamın ortasında bıraktığım aklıma geldi. Doğruca odama doğru yönelerek süpürgeyi aldım. Ardından tekrar oturma odasına döndüm ve etrafı süpürmeye başladım. Süpürge işi ne kadar da zordu. İlk önce halıları süpürmeye başladım. Halılar baya kirli duruyorlardı. Süpürülmeleri çok iyi olmuştu. Ardından parkeleri ve koltuk altlarını süpürdüm. Koltuk altları çok pistiler. Her yeri süpürdüğümü görünce süpürgeyi yerine kaldırdım ve diğer işlerime döndüm. Benim gibi tüm kardeşlerim yorulmuşlardı. O sırada Mana ve Mitchie oturma odasına girdiler. Demek ki odalarının temizliği bitmişti. Onlar da oturma odasını temizlemeye koyuldular. Zaten pek bir şey kalmamıştı. Temizlik sonunda her yer kusursuz olacak gibi duruyordu. Tabii unuttuğumuz bir yer olmazsa... Daha sonra banyoya yönelerek toz bezini aldım. Tekrar oturma odasına geri geldiğimde temizliğin son anlarını yaşadığımızı anladım. Ne kadar da güzeldi sonunda temizlik bitiyordu. Hemen masanın üzerindekileri toplayıp masanın tozunu aldım. Ardından masanın üzerini tekrar yerleştirdim. Artık benim yapacağım işler bitmişti. Kardeşlerim de işlerini bitirmek üzereydi. Hemen bir kenara oturdum. Bir yandan temizliğin son anlarını izliyor bir yandan da dinleniyordum. Bir denetlemeyi daha atlatmak üzereydik.

Yolda banyoya uğradıktan sonra oturma odamıza geçtik. Birkaç kardeşimin orada olması beni rahatlatmıştı. Demek ki odalarını temizlemeyi bitirmişlerdi. Kardeşlerim karıncalar gibi kendi işlerine yoğunlaşmışken koltuğa kurulmuş Cherry'yi farkettim. Dalga geçercesine ona gülümsedim. ''Oh, Cherry, keyifler yerinde.'' Cherry kıkırdadı. Herhalde bütün işini bitirmişti, yoksa Charleen çok sorumluluk sahibi bir kızdı, işini bitirmeden tembellik yapacak cinsten değildi. Etrafa göz atarken gözüme bir masa takıldı. Üzeri tozlarla kaplıydı. Normalde öyle temizlik hastası biri değildim ama bu temizlikteki ciddiyetimi kardeşlerim çok iyi bilirdi. Toz alma işinin Cherry'de olduğunu hatırlayarak ona döndüm. Gözlerimle masayı gösterdiğim anda Cherry sorunun ne olduğunu anladı. ''Hemen tozunu ala-'' Kalkarken kolu yanındaki masada duran vazoya çarptı ve vazo ciddi anlamda yüksek bir ses çıkarıp parçalandı. Birisi bir hayret çığlığı attı, niye bu kadar abarttıklarını anlayamamıştım. Gülerek banyodan faraşı aldım ve kapısı gözüme çarpan ilk odaya girip bir kağıt parçası kaptım. Hızla kırıkları süpürdüm ve onları faraşa topladım. Kırıkları çöp kutusuna attıktan sonra sorgulayıcı bir tavırla kardeşlerime baktım. Sonra bakışlarım biraz yumuşadı. ''O vazo kimindi?'' diye sordum. Kalabalığın içinden bir tane el çıktı. Biraz öne gelince onun en yeni kardeşimiz Melanie olduğunu gördüm. Azarlayacağımı düşünüp korka korka geldi. ''Benimdi. Aile yadigarı.'' Gülümseyerek elimi omzuna koydum. ''Kırıldığı için üzgünüz. Sakarlık işte.'' Cherry yaptığından çok utanmış olmalı ki, konuyu dağıtmak için ''Tamaam, işleri bitirdik sanırım, biraz limonataya ne dersiniz? Aredhel'in yetiştirdiklerinden yaptım.'' dedi. Demeter ve Ceres çocukları doğal şeylerden hoşlanırdı tabii, herkesten onaylayan mırıltılar yükseldi. Cherry bardakları hazırlamaya giderken ben de ona yardım etmek amacıyla peşinden gittim.

Temizlik Rp'sinin Sonu~

Değerlendirmede.