Sofie Jenna Bloom 2

Sabah kalktığımda aklımda Pegasus Binicilik Sınıfı'na gitme gibi bir fikir yoktu. Fakat canım sıkılıyordu ve dersliklere de hiç uğramıyordum. Tulparla uçtuğumda daha güvende olmak için ders almam gerektiğini biliyordum. Bende hazırlandım ve kulübemden çıktım. İlk önce Pegasus Ahırlarına uğrayıp biraz Tulpara bakındm. Onu bulunca da yanına gittim. O güzelim tüyleri yine kabarmış, çok güzel şekil almıştı. ''Benim pegasusum ne yapıyormuş bakalım.'' dedim. Bana cevap veremeyeceğini biliyordum fakat Tulparla konuşmak çok hoşuma gidiyordu. Sonra Tulpar'ı Pegasus Ahırlarından çıkardım ve yavaş yavaş dersliklere doğru yürüdüm. Dersliklerin oraya geldiğimde Pegasus Binicilik Sınıfının olduğu yere girdim. İçerisi pek kalabalık sayılmazdı. Herkes bir şeylerle meşguldü. Bende bir kenara oturdum ve eğitmenin gelmesini bekledim. Bu arada pegasusum Tuplar'da huysuzlanıyordu. Biraz kendine gelmesi için cebimdeki küp şekerleri çıkardım ve Tulpar'a uzattım. ''Al bakalım.'' dedim ve o sırada kapı açıldı. Sanırım eğitmen gelmişti.

Derslikte bugün yanlızdı. Arkadaşları Rose'la Lia heralde kulebelirinde güzel bir kahvaltı yapıyorlardı. Bugün bütün öğrencileriyle tek başına ilgilenecekti. Aslında bundan şikayetçi değildi. Pegasusları çok seviyordu. fFkat bazı günlerde dersliğin çok yoğun olması onu oldukça yoruyordu. Umarım bugün böyle olmazdı. İçeriye bir öğrencisinin girdiğini görünce oda içeri yürümeye başladı. Gelen bir kızdı. Fakat kızı arkadan gördüğü için çıkaramamıştı daha. Kapıyı yavaşça açtı. Kapının açılmasıyla içerdeki kızın yüzünün ona dönmesi bir oldu. Kızın yüzünü görünce onu hemen tanıdı. Bu güzel kız biricik arkadaşı Sofiş'ti. Gülümsedi. Bu gülümseme mutlu bir gülümsemeydi.

" Hoşgeldin Sofiş. Nber? " dedi. Sofiş ona " Hoşbulduk Clay. Seni gördüğüme çok sevindim. Eğitmenim sensin değil mi? " diyerek cevap verirken o da Sofiş'in pegasusu Tulpar'ın yanına gitti. Tulpar'ı biraz okşayıp " Nasılsın dostum? " dedi. TUlpar ona svincini belli edercesine kişnedi. Tekrar Sofiş'e dönerek sorduğu soruyu cevapladı: " Eevet benim canım. "

Sofiş hemen derse başlamak istiyordu. Bunu yüzünden anlamıştı. Daha fazla oyalanmanın anlamıda yoktu zaten. " Hadi şuradaki açıklık alana gidelim. İçerde mantiken ders veremem. " dedi. Sofiş'in koluna girdi ve kapıya yneldiler. Üçü birlikte açıklık alana yürmeye başladılar.

Eğitmeni beklerken bir yandan da Tulparla ilgileniyordum. O sırada kapı açılmış ve eğitmen gelmişti. Kapıya döndüğüm an da karşımda Clay'ın durduğunu fark ettim. Clay'ın Pegasus Eğitmeni olduğunu biliyordum. Fakat bugünkü eğitmenin o olacağını tahmin etmemiştim. Clay beni görünce hemen yanıma geldi. Kısa konuşmamızın ardından daha rahat çalışabilmek için açıklık alana doğru yürümeye başladık. Açıklık alana varınca da Clayla tekrardan konuşmaya başladık. ''Clay, ben Tulparla iyi anlaşabiliyorum. Genelde sözümü dinliyor. Fakat üzerindeyken dengemi tam sağlayamıyorum. Yani uçma konusunda eğitim almak istiyorum.'' dedim. Clay tabii manasında kafasını salladı ve ardından: ''Hadi o zaman, hemen başlayalım.'' dedi. ''Evet hemen başlasak iyi olur. Heyecanlanıyorum.'' dedim. ''Heyecanlanmana gerek yok Sofiş. Ne kadar kolay olduğunu birazdan göreceksin.'' dedi. Ardından elindeki küp şekerleri Tulpar'a uzattı. ''Al bakalım dostum. Şimdilik bunlar uçuş öncesi için. Uçuştan sonra yine vereceğim.'' dedi. ''Şimdi, ilk önce Tulpar'a binerken sakin ol. Onu ürkütecek hareketler yapman Tulpar'ı da telaşlandırır. Bu da üstünde dengede olamamanı sağlar. İstersen ilk önce nasıl kullandığını bir görelim.'' dedi. ''Tamam.'' dedim ve sakince Tulpar'ın üstüne bindim. Sakin olmaya çalışıyordum. Tulpar yavaşça havalandı. Sanki bu sefer eskisine göre biraz daha iyiydi. Gökyüzünde kısa bir uçuşumuzun ardından Tulpar artık yere inmemiz gerektiğini anlamış olacak yavaşça yere indik. Clay'ın yüzünde gülümseme vardı. Herhalde fena sayılmazdım. ''Ee Clay, nasıldım?'' dedim ve Clay'ın cevabını beklemeye başladım.