Georgina Orwell

Ok atma dersliğine giderken, dersin nasıl olabileceğini düşünüyordm. Eğitmen kimdi acaba? Bu konuyu hiç araştırmamıştım, şimi aklıma gelmişti. Şimdi keşke araştırsaydım diyordum. Gerçi kesin Apollon çocuklarından biriydi, bu tahmin edilebilirdi ama bir sürü Apollon çocuğu vardı kampta. Ben hangisi olduğunu bilmek istiyordum.

Dersliğe geldiğimde etraf tam tahmin ettiğim gibi hedef tahtalarıyla ve oklarla doluydu. Bir tane de sıradan bir masa vardı. Ortalıkta kimsecikler görünmüyordu.

"Hey! Kimse yok mu?!" diye bağırdım. Bağırmıştım çünkü birini çağırmak istiyorsanız bağırmak her zaman sonuç verirdi.

Ok atma teknikleri sınıfında ders veriyordum. Uuzn bir süre çalıştıktan sonra öğrencimle bu kadar yeterli olduğunu düşünüp dersi bitirdim. O gidince bende yay-ok takımlarınınb ulunduğu yere gidip düzeltmeler yapmaya başladım. Fazla zaman geçmemişti ki bir kız "Hey! Kimse yok mu?!" diye bağırdı. Hemen sesin geldiği yere gittim. Bir kız kapının orada duruyordu. Yanına gittim ve "Merhaba Ben Tiff, eğitmenim." dedim. Kız "Bende Gina. Ders almak istiyorum." dedi. Gülümseyerek "Tamam hemen başlayalım." dedim. Sonra onu yay-ok takımlarının olduğu yere götürdüm. İlk başta antrenmanda kullanacağı yay-ok takımını seçmesi gerekiyordu.

Tiff beni yay-ok takımlarının olduğu yere götürdü. Aslında çok seçici biriyimdir ama yay-ok takımının nesinin seçilmesi gerektiğini anlamıyordum. Rastgele bir yay-ok takımı aldım. Yay-ok takımı koyu mordu ve yayın üstünde bir ay deseni vardı.

Tiff yay-ok takımını seçtikten sonra beni hedef tahtalarının oraya götürdü ve "Daha önce hiç okçuluk eğitimi falan aldın mı?" diye sordu.

Gina yay-ok takımını seçtikten sonra onu antrenman alanına götürdüm. Rastgele bir takım seçmişti ama yine de takımı güzeldi. Tam ona göreydi. Yani iyi bir seçimdi. Antrenman alanına varınca ona daha önce eğitim alıp almadığını sordum. Gina direkt "Hayır." cevabını verdi. Gülümsedim ve "O zaman ilk sana yay-ok takımının nasıl tutulacağını göstereceğim." dedim. Sonra kendi yay-ok takımımla Gina'ya nasaıl tutulacağını gösterdim. Gina dikkatlice bana, nasıl tuttuğuma baktı. Sonra kendisi aynı şekilde tutmaya çalıştı.

Üff! Bu neydi ya?! Altı üstü bir yay takımı! Nasıl bu kadar karmaşık bir şekilde tutulabilirdi ki?

Birkaç dakika sonra anca doğru dürüst tutmayı başardım. Muzaffer bir ifadeyle Tiff'e baktım ama sanki biraz sonra kahkahalarla gülecekmiş gibi görüğnüyorudu. Bir an öfkelendim. Ben burada yay takımıyla boğuşurken o gülerek beni izlemişti!

"Biliyorum." dedim umutsuz bir şekilde içimi çekerek. "Canavarlarla dövüşürken yayı tutmak için birkaç dakikam olmayacak."

Geo söyledğinde çok haklıydı. Canavarlarla karşı karşı geldiğinde yay-ok takımını tutmakla uğraşacak kadar vakti olmayacaktı. Yine de Geo'ya anlayışla gülümsedim ve "Biraz çalışmadan sonra hızlıca tutabileceksin." dedim. Sonra yanına gelip tutmasına yardımcı oldum. Geo hızlıca tutmaya deniyordu. En sonunda hızlıca tutmuştu. "Şimdi sol ayağını biraz öne çıkar." dedim. Geo dediğimi yaptı. Gülümsedim ve "İşte atış pozisyonumuz bu. Şimdi atışlara geçelim." dedim. Geo tamam manasında başını sallayınca ona nasıl atış yapacağıunı gösterdim.

En sonunda yay tutmayı geride bırakıp atışlara geçmiştik. Tiff'in nasıl ok attığını dikkatle inceliyordum. Yayı geriyprdu, yeteri kadar gerildiğinden emin olduğu zaman da bırakıyordu ve VOİLA! Ok hedef tahtasının orta yerinde oluyordu.

Ben de aynısını yapmayı denedim. Elime bir ok aldım ve yaya geçirdim. Yayı gerektiği gibi tuttuktan sonra da yayın ipini germeye başladım. Off. Yayın ipini tutmaktan kolum yorulmaya başlamıştı. Kolumu indirmek pahasına yayın ipini bırakınca okun nereye gittiğini tahmin bile edemezsiniz! Ok nereye mi gitmişti?! Ok dersliğin kapısından başka işi gücü olmayıp da bizi izleyen melezlerden birinin koluna saplanmıştı! Tiff hemen o melezin yanına gitti ama ben olduğum yerde kaldım. Ohhh! İyi olmuş onlara! Onlar da bizi izlemeselermiş değil mi ama! Besbelli hedef tahtasına isabet ettiremeyen melezlere bakıp alay ediyorlardı! Şimdi görmüşlerdi işte günlerini!

Ama malesef buerada çok eğleniyormuş gibi duramazdım. Çaresiz bir şekilde yaralı melezin yanına gittim. Melez bana bakıp "Katil!" diye bağırdı. Hoppala!

Tiff'in benden beklemeyeceği bir şekilde çocuğa öfkeyle bakıyordum. "Bir kere sen bir dersliğin içinde -hem de yaralanabileceğin belliyken duruyorsan ben katil değil, sen beyinisizsin derim." Melez bana suratından canının yandığı belli olan bir şekilde tiksintiyle bakıyordu. "Hiç öyle bakma. Hedef tahtalarına isabet ettiremeyen melezlerle alay edip gülerken iyi oluyordu değil mi? Hah!" Küstahça eteğimi savurup arkaya döndüm. Tiff'in ne diyeceği umrumda bile değildi. Her daim sinsilik kuralım da umrumda değildi. O sırada tek umrumda olan şey o melezin koluna ok attığım için üzgün olmadığımı herkesin bilmesiydi.

Geo ilk ok atışında bizi izleyen bir melezin koluna isabet ettirmişti. Hemen melezin yanına gidip durumuna baktım. Kısa bir süre sonra yanımıza Geo geldi ve melezle laf dalışına girdi. Geo lafı koyduktan sonra yanımızdan uzaklaştı. Bu olanlara hiçbir şey diyemiyordum. Her şeyi kafamda bir kenara itip şifa gücümü kullanmay başladım. Melezin kolu iyileşmeye başladı. Bir süre sonrada hiçbir şeyi kalmadı. Onu kendi kulübesine yolladım. Ayrıca yanındaki diğer kişileride yolladım. Şu an hiç kimsenin olmaması herkes için daha hayırlıydı. Geo'nun yanına gittim ve ona dik dik bakmaya başladım.

Tiff nasıl olduysa melezin koluınu iyileştirip onu kulübesine yolladı. Sonra yanıma geldiği gibi bana dik dik bakmaya başladı. Ne yani, o melezin koluna ok attıktan sonra üzgün olmamı mı bekliyordu? Öyleyse çok yanılıyordu.

"Hiç öyle bakma. O melez bir kere olmaması gereken yerde duruyordu. Bir yerinin yaralanabileceğinin aklına gelmesi lazımdı." diye cevap verdim. Tiff ise hiçbir şey demeden bana dik dik bakmayı sürdürdü. Hypnos aşkına, sen bana akıl ver!

"O melez için üzülmemi falan mı bekliyorsun? Bir kere onun salaklığıydı. Ok atmayı öğrenmeye çalışan kişilerin oklarının onlara gelebileceğini hesap etmeliydi. Çok iyi olmuş ona. Aklı başına gelmiştir hiç değilse." Hıh! Tiff belki o sevgi pıtırcığı insanlardan olabilirdi ama ben kesinlikle değildim. Bir iki yaraya ve gözyaşına kanmazdım öyle. Ama Tiff kanmış görünüyordu.

Geo %50 de olsa suçluydu ve üste çıkmaya çalışıyordu. Bu duruma sinirlenmeye başlamıştım. "Geo kim suçlu olusa olsun sen ona zarar verdiğin için düzgünce özür dilemeliydin." dedim. Geo omuz silkti. Hiç beni dinliyor gibi değildi. Bu konuyu burada kapatsak ikimiz içinde iyi olurdu. "Konu kapanmıştır. 25 adıma geçiyoruz. Biraz ders yapalım." dedim. Geo onaylayınca onu hedef tahtasının 25 adım uzağına götürdüm. BUradan ona ok atmasını öğretecektim. İyice kavrasın diye ona bir kez daha örnek atış yaptım. Sonra bunu Geo'dan yapmasını istedim ve dikkatli olmasını ekledim. Geo bu sefer daha dikkatli davranıyordu. İlk atışını yaptı. Hedef tahtasının az bir farkla yanından geçmişti. "Dik durmalısın, sol kolunu da bükme." dedim. Geo istediğim şekilde durdu.

Hiç hareket etmeden, adeta heykel gibi duruyordum. Bu seferbu duruma hazırlıklıydım. Okun ucunu hedef tahtasının ortasına hedefledim ve yayı yeteri kadar gerdiğimden emin olduğum zaman lastiği bıraktım.

Vınn!

Ok hedef tahtasının ortasında olmasa da ortasına yakın bir yerde durmuştu. Ok zulamdan bir ok daha alıp hızla yaya yerleştirdim ve yayı yeteri kadar gerdikten sonra oku bıraktım. Bu sefer tam on ikiden vurmayı başarabilmiştim. Tanrılara şükür ki hızlı öğrenen biriydim.

"Birkaç atış daha mı yapacağız?" dedim Tiff'e dönerek.

Geo tam istediğim şekilde durduğunda oku fırlattı ve hedef tahtasının tam ortasına çok yaklaştı. Ondan sonra bir ok daha attı. Bu sefer tam on ikiden vurmuştu. Bana daha atış yapıp yapmayacağımızı sordu. "Hayır. 50 adıma geçiyoruz." dedim. Sonra Geo’ya gelmesini işaret ederek 25 adım daha geri gittim ve 50 adıma vardım. Sonra Geo’ya elimle atışlara devam etmesini söyledim. Geo hiç vakit kaybetmeden ok çantasından bir ok aldı ve oku fırlattı. Ok hedef tahtasının üçüncü halkasına isabet etmişti. Bu idare ederdi. "Konsantre ol, odaklan." dedim. Geo başını salladı ve bir ok daha attı. Aceleci davranıyordu ama gayet iyiydi. Ona aceleci olmamasını söyledim. Geo bu sefer iyice odaklanarak oku fırlattı. Tam on ikiden vurmuştu. Sevinçle bana döndü ve sırada ne var der gibi baktı. "75 adıma geçiyoruz." dedim. Sonra da 75 adıma doğru yürümeye başladım.

75 adım mı? 75 adım da neyin nesiydi? Yoksa-! Aklıma gelen bu düşünceyle irkildim. 75 adım uzaklıktan ok atmayacaktık değil mi? Tiff'e baktım. Yüz ifadesine bakılırsa tahminim doğruydu. İşim bitmişti şimdi işte. Hayatta 75 adımdan ok atmayı beceremezdim. 75 adım aşağı yukarı elli metre oluyordu herhalde. O konuda kesin bir tahminim yoktu. Sonuçta Matematiğimin pek iyi olduğu söylenemezdi. Tek bildiğim 75 adımın uzak bir mesafe olduğuydu.

Derin derin nefes alarak kendimi sakinleştirmeye çalıştım. Bunu yapabilirim. Bunu yapabilirim. Öyle ya, kolay kolay pes etmek bana yakışmazdı. En azından ben kendime yakıştıramazdım. Bu düşünceye çenemi dikleştirerek hırslı bakışlarımla Tiff'e baktım. "75 adım uzaklıktan ok atacağız, değil mi?" diye sordum. Tahmin becerimin ne kadar yüksek olduğunu görmesini istiyordum. Ve de doğru tahmin eidp etmediğimi öğrenmeyi.

Geo'nun sorusuna olumlu cevap verdim. 75 adımdan ok atacaktık. Yetmiş beş adıma vardığımızda fazla vakit kaybetmeden ok atmasını istedim. Geo da benim gibi düşündüğünden hemen ok atmaya başladı. Okları hedef tahtasının değişik yerlerine denk geliyordu. "Geo iyi nişan almalısın." dedim. Geo "Zaten bende bununla uğraşıyorum." dedi ve ok atmaya geri döndü. Okları gittikçe hedef tahtasının tam ortasına yaklaşıyordu. Bir süre sonra da tahmin ettiğim gibi tam on ikiden vurmuştu. Bana döndü ve "Daha aşama var mı?" diye sordu. "100 adıma geçiyoruz. Ondan sonra bitecek." dedim. Geo bitecek kısmına sevindi ama 100 adım kısmına pek sevindiği söylenemezdi. Beraber 100 adıma doğru yürümeye başladık.

100 adım mı? 75 adımda canım çıkmıştı zaten, bir de yüz adımla mı uğraşacaktık? Neden sıcacık yatağımdan kalkıp buraya gelmiştim ki sanki. Yatak k*ç*ma mı batmıştı?

Yine de Tiff'in isteğini yerine getirip 100 adıma doğru yürümeye başladım. Yoksa bütün bu eziyeti boşuna çekmiş olacaktım. yrıca bütün bu derslikle ilgili sinir bozucu olan tek şey bu değildi. Bana Geo demesi de son derece sinir bozucuydu. Hadi Gina neyse de Geo ne ya? Erkek ismini andırıyordu.

"Atmaya başlayayım mı?" diye sordum. Tiff başını evet anlamında salladıktan sonra da "Bu arada bana Geo demezsen sevinirim. Hiç hoş değil bence." dedim. Buna kendim de şaşırmıştım. Ama artık sözümü geri alamazdım ve her ne kadar kendime itiraf edemesem de söylediğim için rahatlamıştım.

Söyleyeceklerimi söyledikten sonra yayı gerip okun hedef tahtasının ortasına gelmesini dileyerek yayı bıraktım. Al işte! Tam tahmin ettiğim gibi bırak hedef tahtasının ortasını, hedef tahtasının herhangi bir yerine bile isabet etmemişti ok. Ama asla pes etmeyecektim. Kafaya koymuştum bir kere. O burnu beş karış havada Apollon çocukları yapabiliyorsa ben de yapabilirdim.