Georgina Orwell

Kılıç Antremanları dersliğini merak ediyordum. Sonuçta bir kahramanın kılıç kullanmayı mutlaka bilmesi lazımdı. Bense yalnızca bıçak atabiliyordum. Ama kılıç da mutlaka lazımdı. O yüzden uyanıp Kılıç antremanları dersliğine doğru yola kyouldum.

Kılıç antremanları dersliğine geldiğimde etrafta kimsecikler görünmüyordu. İçeriye doğru seslendim.

"Hey! Kimse yok mu?"

Kılıç antremanları dersliğine yeni girmiştim. Üzerimde duran ve bana bol gelen turuncu melez kampı t-shirtünü çekiştire çekiştire ilerliyordum. Bir süre sonra karşıma uykucu Hypnos'un kızı Georgine çıkınca gülümsedim. "Selam ben buradayım." dedim yanıma çağırırcasına. Kılıç eğitmeni olduğumu anlamış olmalıydı, gülümsedim ve ona hafif çalışma kılıçlarından birini seçerek uzattım. İlk defa bir Hypnos çocuğuyla alıştırma yapacağım için sürekli gülümsüyordum ama derste de uyuyup kalmasından endişe etmiyor değildim. Hafif kılıcı ona uzattım. "Nasıl ağırlığı iyi mi?" diye sorduktan sonra Summer'dan öğrendiğim öğrenciye yemek yedirme taktiğini uygulamak istedim, ilk defa. Yanımda getirdiğim iki sandviçten birini Georgina'ya uzattım. Bir de karışık meyve suyu verince enerji alması kaçınılmaz olmuştu. Bir süre yanında oturdum, sandviçimi ve meyve suyumu bitirdikten sonra çöpe attım. Georgina henüz bitirmemişti. "Bitirince kılıcınla beraber kendin deneyebilirsin. Önce sağ elinle kılıç tutmasını dene." dedim gülümseyerek. İlk defa uygulatma taktiğini deneyecektim, bugün ilklerimin günüydü.

Hypnos kızı Georgina'nın kılıcını değiştirmiştik. Şimdi daha rahat kullanabilecekti bu kılıcını. O halde önce tutmasını öğretmem gerekiyordu. Bana kızacağından endişeleniyordum fakat bir süre bana kızmamıştı, ben de anlatmaya başlamıştım. Önce pozisyonu almak iyi olacaktı. Sağ elden başlayacaktık. Bunun üzerine ben de sağ elimde kılıcımı tutuyordum. Bacaklarımı kırmıyordum, ileri bakıyordum. Alnım ve boynum dikti, hiçbir şeyden korkum olmadığını anlatırcasına. Sol bacağım öndeydi, sağ bacağımdan destek alıyordum çünkü. Georgina'ya baktım ve anlatmaya başladım. "Şimdi Georgina, sağ elinle kılıcı tutarken sol bacağın önde olacak. Bileklerini, dirseklerini, dizlerini hiç kırmayacaksın. Hep ileri bakacaksın, asla geriye sağa sola değil. Şimdi dene bakalım." dedim göz kırparak. Ardından Georgina'yı izlemeye koyuldum.

Denemeden önce Satellte'ye "Ya sağımdan solumdan bana saldıran olursa? O zaman da mı bakmayacağım?" diye sordum.

Satellite "Eğer dediklerimi yapmazsna daha çok saldırıya uğrarsın." diye dolaylı yoldan tersledi beni. Ona ters bir bakış atıp söylediği gibi durmaya çalıştım.

Sağ elinle kılıç tut, sol ayağın önde olsun, bileklerini dirseklerini ve bacaklarını hiç kırma, hep öne bak... Ohoo, bu neydi ya?! Buraya kılç kullanmayı öğrenmeye mi yoksa poz vermeye mi geldik?

En sonunda söylediği gibi durmayı başardım. Ama daha eziyet bitmemişti.

Gina bir süre teklese de kısa süre içerisinde doğru konumda durmayı başarmıştı, doğrusu bu beni mutlu etmişti ve biraz da şaşırmıştı. Fakat melezlik ve kahramanlık terimleri kanımızda olduğundan kısa sürede şaşkınlığımı üzerimden attım ve sol elle kılıç tutmayı gösterdim her türlü terslenme ihtimaline karşın. Bu sefer de sol elimle kılıcı tutarken, sağ bacağım önde duruyordu. Yine dimdik ileriye doğru bakıyordum. Bacaklarımı kırmamaya özen gösteriyordum fakat yine de biraz zorlandığımı itiraf etmek durumundaydım. Bir süre sonra anlatmaya başladım, biraz korkarak. "Şimdi Gina, kılıcı sol elinde tutmayı da öğrenmen gerekecek. Sağ bacağın önde olsun, yine ayaklarını bacaklarını kırma. Dimdik dur. Haydi bakalım." dedim pozisyonumu bozmadan.

Hoppala! Sol elle kılıç tutmak da nereden çıkmıştı şimdi? Çoğu dersliği zırvalıktan ibaret olduğunu düşünmeye başlamıştım. Ama yine de Sat'in söylediği şeyi yaptım. Kılıcı sol elimde tutarken biraz zorlanmıştım. Ama sağ ayağı kırmamak daha zorlayıcıydı. Hiç bozmadan daha deminki pozisyonda durmaya çalışıyordum ama bu pek de kolay değildi.

"Eee?" dedim dengede durup, düşmemeye çalkışarak. "Sırada ne var?" Tam Şimdi de tek ayağımız üstünde kılıç tutarak dans mı edeceğiz? diye soracakken tam vaktinde susmayı başardım.