Leo Zack GREEN

Büyü Teknikleri Sınıfı'na girdim. Herkes özel güçlerini kullanmayı öğreniyordu. Bir an çıkmayı düşündüm çünkü ben daha özel gücümü bilmiyordum. Aslında aklımda olma ihtimali olan bir kaç şey vardı. Çok güçlü duygular hissettiğimde örneğin çok sinirlendiğimde etrafıma çok fazla ısı yayıyorum. Ayrıca gerçekleri ve doğruları çok basit bir şekilde anlayabiliyorum. Ama bunlar Apollon çocuğu olduğumdan kaynaklanıyor olabilir. Gücüm apayrı bir şeyde olabilir. Biraz ilerledim ve bir yerde durdum. Beni fark etmelerini bekleyecektim... Bir kaç dakika sonra sabrım tükendi.
_Eğitim almak istiyorum yardım edebilecek biri var mı?

Kapının önündeki melezin pek de sabırlı olmadığını anlamak hiç zor değildi. Öğrencime bugünlük yolladıktan sonra yeni gelen melezin yanına gittim ve "Hoşgeldin. Sanırım sana yardım edebilirim." dedim.
"Öğretmen kim?" diye sorduğunda kendimi işaret ederek "Benim çaylak. Evet, özel gücünü biliyor musun?" diye sordum.

_Hayır. Zaten bunu öğrenmek için buraya geldim. Özel gücümü öğrenince onu kontrol etmeyi de öğrenebilirim.
_Aklında bir şeyler var mı?
_Evet aslında var. Bazen etrafıma ısı yayıyorum. Ayrıca gerçekleri kolay ayırt ediyorum. Ama bunlar Apollon çocuğu olduğum için olabilir. Gücüm apayrı bir şey olabilir.
_Peki. Beni takip et, bakalım özel gücün ne imiş çaylak?

Isı yaymak tam Apollon çocuklarına göreydi, ancak gerçekleri kolay ayırt edebilme konusunda emin değildim.
"Tamam, bir bakalım. Öncelikle gerçekleri kolay ayırt edebilmeyle başlayalım. Bakalım bu senin özel gücün olabilir mi." dedim ve düşünmeye başladım. Ona bilmediği bir konuda bir şey söylemem lazımdı. En sonunda "Şimdi sana bazı şeyler söyleyeceğim. Bunların doğru mu, yanlış mı olduğunu söylemeni istiyorum. Ancak sallamak yok, içinden geleni söyleyeceksin." dedim ve ilk şeyle başladım "Hypnos bana sihirli eşya olarak süslü bir hançer verdi." dedim. Cevabın doğruluğu özel gücünün bu olduğunu kanıtlayacaktı. Eğer yanlış bilirse diğer seçeneği deneyecektik.

_Hmm evet senin bir hançerin var ama bunu sana Hypnos vermedi.
Sanki kendimden geçmiştim. Ne dediğimi bile hatırlamıyordum. Sadece bana şaşkınlıkla bakıyordu.
_Ben biraz önce ne söyledim?
_Sen biraz önce hançerim ile ilgili gerçekleri söyledin.
_Peki bu gücüm ise nasıl kontrol edeceğim?

Güzel bir soruydu. "Gerçekleri söylerken ne dediğini kontrol edebiliyor musun?" diye sordum. "Hayır, ne dediğimi bile hatırlamıyorum." dedi.
Bir süre düşündükten sonra "Madem öyle, o halde ilk önce gerçeği bulurken bilincinin yerinde olmasını sağlamalıyız." dedim.

_Peki bunu nasıl başaracağım?
_Sadece sana bir şey söyleyeceğim ama sen cevap verirken kendini kaybetme.
_Tamam denerim.
_Dene demedim! Başar.
_Pekala başaracağım.
_Hmm söyle bakalım benim özel gücüm uyutmak mı?
İçimde cevap verme isteği tutuştu. Tam ağzımı açmıştım ki sanki yeniden hayattan kopmuşa dönmüştüm. Bunu hissettiğimde hemen beni hayata bağlayan şeyleri düşündüm. Umarım işe yarardı. Düşünmeye başladım ; Apollon Kulübesi, Melez Kampı, eğitimler, temizlik denetlemeleri, arkadaşlarım, annem...
_Hayır! Senin özel gücün... insanların gözlerine bakarak... onları hipnotize etmek.
_Şimdi söyle bakalım biraz önce bana verdiğin cevap neydi?
_Sana "Hayır" dedim. Daha sonra ise "Senin özel gücün insanların gözlerine bakarak onları hipnotize etmek.
_Aferin çaylak bir şeyler öğrendin.
_Senin sayende öğretmenim!
Gülmeye başladık.

Gerçekleri söylerken kendini kontrol edebiliyordu, amacımız da buydu zaten. "Birkaç kez daha deneyelim. Bu işte iyi olman gerek." dedim ve "Bu derslikte iki yardımcı eğitmen var." diye devam ettim.
Bir an durdu. Sonra şaşkınlıkla "Ama bu doğru!" dedi. Gülerek "Evet, her zaman yanlış bilgilerle karşılaşacak değilsin." dedim.

Biraz düşündü ve:
_Benim pegasusumun adı Rüya uyumayı hiç sevmez ayrıca çok uysaldır.
Hemen cevap verdim:
_Senin pegasusunun Adı Rüya ama uyumayı çık sever ayrıca hırçındır.
Hala ne dediğimi hatırlıyordum.
_Aferin doğru söyledin. Şimdi söyle bakalım biraz önce ne dedin?
_"Senin pegasusunun Adı Rüya ama uyumayı çık sever ayrıca hırçındır." Böyle söyledim değil mi?
_Kelimesi kelimesine doğru.
_Şimdi başka bir şey denesek?
_Ne mesela?
_Eğitmen olan sensin.

Kendini geliştirmeye çok istekli bir öğrenciydi. Sırıtarak "Peki... O halde şimdi de gücünün boyutlarını görelim." dedim. O şaşkınlıkla bana bakarken masadan bir kağı ve kalem alıp biraz düşündüm ve 'Hypnos kızı Alexis Lavinia Montgomery hiç labirente inmedi.' yazdım ve Zack'in yanına gidip "Doğru mu yanlış mı? Gücünü hissetmeye çalış." dedim ve kağıdı uzattım. Bakalım gücü sadece söylenenlerle mi ilgiliydi.

Elime aldım. Bazı şeyleri anlıyordum ama yeterli değildi. Okudum. Sadece doğru veya yanlış olduğunu anladım. Sanki detaylar uçup gitmişti.
_Gittin ama...
_Ama ne?
_Detaylar yok geçen seferkiler gibi değil. Yoklar... Bu konuda bilgi göremiyorum.
_Göremiyor musun? İşte gücünün en sonunda nasıl çalıştığını anladım.

Duyduğu zaman daha geniş bilgiler topluyordu, çünkü ses her zaman yazı kadar kesin olamıyordu. Ses az da olsa, hatta fark edilmese bile yalan söylendiğini belirtiyordu ve o da bu ufak farkı yakalıyordu. Zihniyse doğruya çevirip detayları da öğreniyordu.
Yazıysa duygu yansıtmıyordu ve o da geniş bilgiler edinemiyor, sadece yalan mı gerçek mi olduğunu anlıyordu.
Bunu ona açıkladığımda o da bana hak verdi. Eh, öğretmenine hak vermesi gayet doğaldı. "Peki kendini kağıttakileri anlama konusunda geliştirmek istiyor musun, yoksa büyük sınava geçelim mi?" dedim.

_Aslında kağıt konusunda devam etmek isterim.
_Tamam.
Birkaç deneme daha yaptık. en sonunda Alexis:
_Şimdi büyük sınav zamanı.