Leo Zack GREEN

Kesinlikle sanatçı bir ruhum vardır. Özellikle tiyatroyu çok severim. Bu yüzden uyanıp bazı işleri yapınca hemen Sanat ve Zanaat Becerileri Sınıfı'nın yolunu tutum. İçeri girdim. Bir çok kişi vardı. Sarışın bir kıza:
_Eğitmenimiz kim, diye sordum. O da çok komik bir şey sormuşum gibi gülmeye başladı. Kötü bir bakış fırlattığımda durdu ve:
_Eğitmenin benim. Eee derse başlamak ister misin yoksa burada böyle dikilecek miyiz?
_Tabii ki.. Yani şey evet başlayalım. İlk olarak ne yapmam gerek söyler misin acaba? Bu arada adın ne?
_Adım Ange. Senin ki?
_Leo. Adım Leo.

Bu çucuk kampta yeni olmalıydı.Aslında ben gülünce sertçe bana bakınca anlamıştım.Zorda olsa kahkahamı içime attım.Tanıştıktan sonra ona beni takip etmesini işaret ederek çalışmaları yaptığımız bölüme götürdüm.O sırada aklımda bir soru vardı acaba Loe kimin çocuğuydu?Bunu sormaya kalkarsam üstüme atlayacağından endişelendiğim için yol boyunca hiçbirşey sormamıştım.En sonunda sınıfa girince çenemi tutamadım ve "Sen kimin çocuğusun?" diye sordum.Leo kaşlarını kaldırdı ama gözlerinden kızıp kızmadığını anlamadım. "Hermes." dedi.O sırada ağzım açık kaldı.Düşünebildiğim en son ihtimal Hermes'ti.Şaşkınlığımı gizlemek için arkamı döndüm ve bir taş kucaklayıp önüne koydum. "Bu taşta istediğin veya hayal ettiğin cismin şekillendirmesini yapacaksın.İlk hangi şekli istediğine karar ver." dedim ve çenemi durduramadan ekledim. "Kardeşlerine benzemiyorsun."

Ah bu kız eğitmen miydi yoksa sınav kayıt bürosu çalışanı mı hala anlamamıştım. Her neyse sorduğu soruyu daha fazla bekletmeden cevapladım:
_Kadudeus.
Alaylı bir tavırla:
_Bir örneğin var...
Daha cümlesini bitiremeden Gölge'yi gösterdim. Sanırım sevinci kursağında kaldı.
_Ne yapmam gerek?
_Taşı yont.
_Hıhı anladım zaten. Şu meseleyi gösterirsen çok sevinirim!!
İrkilerek geri çekildi ve:
_Tamam iyi bir başlangıç yapmadık kabul. Ama bunu unutalım.
_Her neyse şaka yapıyordum zaten.
_Sahiden mi?
_Hayır.
_Pekala başlıyalım.

Bu çocuk cidden psikopattı.Hermes kulübesinden bir çok arkadaşım vardı ve şimdi onlara acıyordum.Bana gıcıklığına mı yapıyordu bütün bu tafraları?Yüzümde herzaman buulunan gülümsemeyi aldım ve buz gibi gözlerle onu süzmeye başladım.Apollon çocuğu olduğum için mutlu olunca etrafıma ısı ve ışık saçtığım söylenirdi.Ama şimdi hiç mutlu değildim ve içimden donması için lanetler okuyordum.Elime bir çekiç aldım ve taşın küçük bir bölümü yontup gölge bıraktım.Elimdeki çekici ona uzatarak "Şimdi sen yap" dedim ve içimdeki öfkeye engel olamadan ekledim. "Umarım sevinmişsindir." dedim buz gibi gözlerle ona bakarak.Genelde buraya gelenlerle sohbet ederdik ama Leo böyle davranmaya devam ederse dersimi anlatıp gidecektim.Bana gülümsese belki herşey değişebilirdi.

Kahkahalar atmaya başlayınca gözleri faltaşı gibi açıldı.
_Neye gülüyorsun?
_Hahahahahahaha sadece şu haline gülüyordum.
_Ne?!!
_Sence bir Hermes çocuğu bu kadar gıcık ve psikopat bir tip olabilir mi?
_Hmmm, şey sanırım...
_Evet haklısın olabilir ama ben öyle değilim.
Bunu söyledikten sonra taşla uğraşmaya başladım ama bir Kaduseus dışında her şeye benziyordu. Artık ders daha iyi geçiyordu. Eh en azından konuşuyorduk. Sanki etrafına ısı ve ışık saçıyordu. Bir kaç taş daha mahvedince Kaduseus'a benzeyen bir şey yapmayı başardım.

Bu çocuğun ruh halini anlamak tamamen imkansızdı!Bir yandan gülerken bir yandan ter cevap verebiliyordu.Buna sinir olmaya başlamıştım.O taşıyla uğraşırken bende bir süre heykellerimi seyrettim.Sonra elime bir spatula aldım ve Leo'nun bana dönmesini sağlayıp konuşmaya başladım
. "Bu spatula.Çoğu şey için birebirdir ve heykelinin yuvarlak olmasını istediğin kısımlarına bunu sürtersen yuvarlak olur." dedim ve spatulayı Leo'ya uzattım.Ardından sehpadan başka bir spatula aldım ve örnek olması için yuvarlak olması gereken bir yere sürttüm.Bir kaç kez sürtüşten sonra heykelin sürttüğüm tarafı pürüssüz ve yuvarlak olmuştu.Geri çekildim. ve "Şimdi ypabilirsin." dedim.

Gösterdiği gibi spatulayla işe başladım.
_Müzik ister misin?
_Çok isterdim ama nerede?
_Burada, diyerek saatimi gösterdim. Ardından ona en sevdiği şarkının ismini sordum. O düşünürken ben de spatula ile olan işime döndüm. En sonunda istediği şarkıyı söyledi.

"Rihanna'dan birşeyler açabilirsin." dedim.
O kızın sesine gerçekten hayrandım.Biran inceyken hemen sonra kalın yapabiliyordu.buda bitiriyordu beni.leo başını sallayıp saatiyle oynamaya başladı.Az sonra Rihanna'nın bir şarkısı etrafımızda yayılmata başladı.leo'ya spatulayı tekrar uzatarak,
"sen devam et.embellik yok." dedim.Leo omuz silkti.O Kadudeus'uyla uğraşırken bir yandan eksiklerini düzeltiyor bir yandanda Rihhanna'nın şarkısına eşlik ediyordum.

İşimiz bittiğinde gerçekten kendime inanamadım. Çok güzel olmuştu. Ange'ye döndüm. Suratını ekşitmişti.
_Hey! Ne oldu?
_Sadece şey biraz kötü.
_Ne?!!
_Hahahahaha.
Yine kahkahalara boğulmuştu. Bu sefer çok daha sert bir bakış attım. Ama beni takmadı. En sonunda şarkıyı kapattım. Bu sefer dikkatini çekmiştim.
_Ehm, hep şaka yapan sen olamazsın değil mi?
Öyle bir kızmıştım ki sanki etrafıma sıcaklık yaydım. Bana korku içinde baktı ve:
_Se-sen kıpkırmızı oldun. Çok kızardın, dedi.
_Haha çok komik.
_Hayır. Gerçekten kızarmışsın.
Bu sefer doğru söylemiş. Gerçekten kızarmıştım.
_Apollon çocuğu olduğundan olabilir. Neyse heykel gerçekten güzel olmuş.
Bunu söyleyince soğuduğumu hissettim.

ASlında kızarması pekte yabancı sayılmazdı.Bizim kulübede bir sürü sinirlenen olduğu için bir sürü kızaranda vardı ama zamanla kontrol etmesini başarabiliyorduk.Birkez daha Leo'nun heykeline baktım.ilk denemesi için fena değildi.Bir Apollon çocuğu olarak,eli sanata yatkın olduğu için bunu bile devam ederse geliştireceğindeen şüphem yoktu.
"Güzel." dedim ve Leo'ya göz kırptım. "O zaman,Leo Zack GREEN seni Sanat ve Zanaat Derslerinden mezun ediyorum."