Archaios Athoos

Ben Apollon soyundan geldiğim için ok kullanmakta iyiydim ama bunların savaşta basit kalacağını bildiğim için bu konuda uzmanlaşmak adına Ok Atma Teknikleri Sınıfına gittim.Bu sefer yazıları okumakla kendimi yormamak için bir kaç meleze yolu sordum.Bir tanesi o kadar nazikti ki kapıya kadar götürdü teşekkür edip içeri girdim.Hazır olsun diye içeri göz atmadan yayımı açtım yayım 1.5m boyunda yay düzeneği dirseğime kadar olan kalkan görünümlü kısmın içinde oklar bitmiyor ve türünü seçebiliyordum.Mükemmeldi ama ok atma konusunda berbattım.İçeri grim burasının sadece ön kapısı vardı sanırım çünkü sınıf bir okçuluk alanıydı.İçeride bir silüet gördüm ama kim olduğu hatta cinsiyetini bile seçemiyordum o yüzden "Merhaba ben geldim."dedim ve karşıda kinin cevap vermesini bekledim.

Bugün o kadar yoğun bir gün değildi. Ama yine de ders almaya gelen öğrenciler vardı. Bende bir öğrencime ders veriyordum. Bir süre sonra bugünlü yeterli olduğunu söyleyip dersi btitrdim. Çünkü öğrenci bayağı yorulmuştu. E, bende başkalarınada ders vermem gerekiyordu. Antrenman alanını gezerken içeriye biri girdi ve "Merhaba ben geldim." dedi. Hemen yanına gittim ve "Hoş geldin ben yardımcı eğitmen Tiff." dedim. "Bende Arc. Buraya ders almaya geldim." dedi. "Güzel, derse hemen başlayalım mı?" diye sordum. Arc başını salladı. Bu sırada onun yay-ok takımı dikkatimi çekti. Bayağı güzel bir takımdı. Arc bunu fark ederek "Güzel değil mi?" diye sordu. Gülümsedim ve "Evet güzelmiş. Ama derste bunu kullanmayacaksın çünkü her zaman o yanında olmayabilir." dedim. Arc bundan hoşlanmışa benzemiyordu ama ona mecburi klasik bir takım vermek zorundaydı. Beraber takımların olduğu yere doğru yürümeye başladık.

Bu takımı kullanmamak mı?Yay ok takımlarının oraya gittiğimizde çeşitli yaylar vardı ben ise diğerlerinden daha düz olan bir tanesini seçtim.Ardından Tiff bana bir ok torbası verdi ve hedeflere doğru yürümeye başladık.Tiff bana "İlk önce 25 adımdan başlayalım."dedi.Bu benim için uzak değildi.oklar genellikle hep hedefe denk geliyordu ama arada kaçırıyordum çünkü bu ok yay takımı hoşuma gitmemişti.Tiff elini çenesine koydu ve "Şunu 50 adıma çıkaralım."dedi.25 adım daha gittik ve ok atmaya başladım oklarımın isabet etme oranı azalmıştı ama isabet ediyordu.Tiff bana dönerek "İlk önce iyi tutmuyorsun ikincisi ise çok dikkatsizsin."dedi.

Arc bayağı başarılı bir öğrenci çıkmıştı. İlk başta 25 adıma gitmiştik ve Arc hedef tahtasının tam orasından vurmayı başarmıştı. Buna şaşırmıştım ama yine de 50 adıma gittik. Arc art arda oklar fırlatıyordu. Tam isbet ettirme oranı yarıya düşmüştü. Onun ok-yay takımını nasıl tuttuğunu ve nasıl atış yaptığını dikkatle izliyordum. En sonunda ona "İlk önce iyi tutmuyorsun ikincisi ise çok dikkatsizsin." dedim. Arc bir şe demeyince konuşmama devam ettim; "Yay-ok takımını sıkı tut, onu kavra." diyerek nasıl tutalacağını gösterdim. Sonra diğer konuya geçtim. "Konsantre olmalısın. Sadece oku ve hedef tahtasını düşün, odaklan!" dedim.

Tiff'in dediklerini yapmaya başladım artık isabet oranınım artmıştı.İstemeden de olsa güldüm.Hedefler tahtaya yaklaşktıkça Tiff beni iyice takip etmeye başladı sonrada "yetmiş beş adım."dedi.İtiraz etmeden yirmi beş adım daha gittik.Oklarımı atıyordum hedefe geliyordu ama bazıları yarı yolda düşüyordu.Sonra Tiff bana bakarak "Yayı iyi çek merak etme kopmaz."dedi.Evet bu içimi rahatlatmıştı çünkü gerçekten kopacağını zannediyordum.Bir yandan da içimden şöyle geçirdim acaba çok mu güç uyguluyorum?

Arc tekrar tam isabet ettirmeye başlamıştı. Bunun için 75 adıma gittik. Burası daha uzak olduğu için Arc iyice zorlanmaya başlamıştı. Atışlarından bazıları hedef tahtasına kadar bile gelmiyordu. Ona yayı iyi çekmesini söyledim. İpin kopmasından korkuyor olabileceğini düşünüyordum. Bu yüzden ipin kopmayacağını da söyledim. Arc daha rahatlamıştı. Bir sonraki atışında yayı daha fazla çekti ve oku fırlattı. Ok bu sefer hedef tahtasına ulaşabilmişti ama hemen yukarısından gitmişti. Arc bana baktı. Gülümsedim ve "Çok fazla çekersen nişan almak daha zorlaşır. İstediğin yere tam gitmez." dedim. Sonra örnek olsun diye bir atış yapmak istedim ve yay-ok takımını aldım. Sonra Arc’a ne kadar çekeceğini gösterdim ve oku fırlattım. Tam on ikiden vurmuştum.

Tiff'e iyice baktım ardından yay-ok takımını elime aldım.Yayı çekmeye çalıştım ardıdnan oku attım.Ok hedef tahtasına gelmişti ama ta en ucundaydı yani bir santimetre ötesi boşluktu.Tiff'e baktığımda hadi anlamında başını biraz eğdi.Yaya bir ok yerleştirdim ve germeye başladım.Tiff'in yaptıklarını hatırlamaya çalışıyordum.Yeteri kadar çektiğimi hissedince oku attım.Bu sefer ok ile boşluk arasından yaklaşık bir parmak kalınlığı mesafe vardı.Tiff'e bakmadan tekrar bir ok koydum.Bu sefer yayın doğrultusunu değiştirdim.Şimdi oku attım bu sefer hedefe daha yakın olmuştu.Yakın dediğim 15 santimetre falan vardı hedefle arasında.Yayın doğrultusuna baktığımda doğrultuyu düzgün olduğunu gördüm ama oku o kadar dikkatsiz koyuyordum ki sürekli yamuk gidiyordu.Bu sefer her şeye dikkat etmeye çalıştım ok atmaya hazırlanmam bir iki dakikamı almıştı.Bu sefer ok daha yakın gelmişti.Sonra Tiff bana döndü ve "İdare eder ama çok yavaş."dedi.

Arc'ın ilk atışları hiç iyi değildi ama çalıştıkça düzeliyordu. Onun için bir süre sadece onu izlemekle yetindim. Arc hatalarını kendi kendine fark edip düzeltiyordu. Bu hoşuma gitmişti. Bir süre daha ok attıktan sonra hedef tahtasının tam ortasına çok az mesafe kalmıştı. Sadece biraz daha sabredip ok atacaktı. Arc'a "İdare eder ama çok yavaş." dedim. Arc bunun üzerine daha hızlı atmaya başladı.

Arc hızlı hızlı ok atmaya başlamıştı. En sonunda yorgunluktan atışlara ara verdi. Bu sırada ok çantasında çok az ok kaldığını gördük. Hemen başka bir ok çantasını almak için içeriye gittim. Bütün siahların bulunduğu yere gidip bir ok çantası kaptım. Bu ok çantasının içinde bir sürü ok vardı. Herhalde bizi idare ederdi. Ok çantasıyla beraber içeriden çıktım ve Arc'ın yanına gittim. Dalgın dalgın etrafı inceliyordu. "Soluklandın mı?" diye sormamla Arc'ın düşüncelerinden çıkıp bana bakması bir oldu. "Evet!" diye yanıt verdi. Ona ok çantasını uzattım ve "Hadi devam edlim o zaman." dedim. Arc beni onayladı ve ok çantasını aldı. Derse devam etmeye başladık. 75 adım bittiğinde son aşama olan 100 adıma geçecektik. Yani az kalmıştı.

Akciğerlerimi bolca havayla doldurduktan sonra pozisyonumu aldım.Kendi kendime övüyordum.İlk okumu attım sonucu görmek için biraz bekledim ama Tiff bana bir omuz atmasıyla atışlarımı serileştirmeye karar verdim.Dikkatimi sadece oraya veriyordum hatta ok torbasından ok almak bile refleks olmuştu.Arada gözümü Tiff'e kaydırıyordum ama hiç bir tepki yoktu.Artık kolumda dermen bitmişti ama ginede dayanıyordum.Kan ter içinde kalmıştım, kamp t-shirtim göğsüme yapışmıştı bile.ok atmanın niye bu kadar zor olduğunu merak ediyordum doğrusu.Hedef tahtasından tüm dikkatimi çekip attığım oklara baktım hemen hemen yarısından fazlası tahtada idi.Dermanım bittiği için tek yapabileceğim umutlu gözlerle Tiff'e bakmaktı.

Arc aşırı yorulmuştu ve artık dayanamıyordu. Bana bakınca ona "Dayanmalısın. Canavarlar karşına gelince dinlenecek vaktin olmayacak." dedim. Arc ofladıktan sonra atışlarına geri döndü. Yorulmasına karşın yine de iyi atış yapıyordu ve gittikçe iyi noktalardan vurmaya başlamıştı. Bir süre sonra da tam on ikiden vurdu. Bana sevinçli ve umutlu gözlerle baktı. Güldüm ve "Beş dakika dinleneceğiz, sonra 100 adımdan devam edeceğiz." dedim. Arc yüz adım kısmına pek sevinmişe benzemiyordu ama dinleneceği için mutluydu. Bir kenara oturup soluklanmaya başladık. Yeterince dinlenince onu zorla ayağa kaldırdım ve son aşama olan 100 adıma onu götürdüm.