"Hayatımda hiç kimseye güvenemiyordum. Bir kişi hariç. Beni asla yalnız bırakmayan çocukluk arkadaşım James. Benimle beraber okulunu değiştiriyordu. Bu arada kendimi tanıtmadım. Benim adım Alexander, kısaca Alex. Disleksim yüzünden derslerimin pek iyi olduğu söylenemez. Disleksi olmasaydım derslere çalışır mıydım bundan da emin değilim ama yine de birileri derslerimin neden kötü olduğunu sorunca elime bir sebep geçmiş oluyor. Bir de DEHB var tabi. Olmaz olasıca hastalık. Bir insanın dersin ortasında kendini tutamayıp ayağa fırlaması normal şey mi yahu?" Ne olduğunu anladığımda her şey çok geçti. Bay Jones bana bakıyordu. O sırada akloımdan o kadar çok şey geçiyordu ki. Ve bunların en önemlisi de Bay Jones'ın bana yaptığı son uyarıydı. "Bay Griffin. Size dersimde tekrar dersi bozacak davranışta bulunursanız ne yapacağımı söylemiştim sanırım. Lütfen çabuk Müdür Morgan'ın odasına gider misiniz?" İşte şimdi başıma bela almıştım. Okulun bitmesine 1 ay kala tekrar ceza alacaktım. Ama bu seferki cezanın diğerleri gibi olmaycağı çok açıktı. Müdür Morgan'ın odasına doğru ilerlerken arkamdan ayak sesleri duydum. Arkamı döndüğümde başta dev bir yaratık gördüm. Boynuzları vardı. Gözlerimi kapatıp açtığımda ise karşımda okulun güvenlik görevlisi Bay Green duruyordu. Tam o sırada diğer yönden James'in sesini duydum. Mesaj çok açıktı. "Kaaaççç!!!!" O an içimden kaçma sebebimi sorgulamak gelmemişt. İyi ki de gelmemiş. Koridorun köşesini döndüğüm gibi arkamdan okulun dolabının geldiğini anladım. Neyse ki dolabın köşeyi dönme gibi bir yeteneği yoktu da direk duvara çarptı. Ama arkamdan dev ayak seslerinin geldiğini duyabiliyordum. Tam o sırada James'i gördüm. Aramızda yaklaşık 20 mt mesafe vardı. O da koşuyordu. Ama sanki bir insan gibi değil de. Bir keçi gibi koşuyordu. Ona yetişmek için bütün gücümü kullanmak zorunda kaldım. Sonunda onun yanına geldiğimde beni hemen bir sınıfın içerisine soktu ve soyunmaya başladı. "Dostum, ben senin bildiğin erkeklerden değilim. Üzgünüm, lütfen şunları geri giyer misin?" Bana bakarak gülümsedi ve konuşmaya başladı. "Ben de zaten o tür erkeklerden değilim. Ben sadece bir satirim ve sana yardım etmeye çalışıyorum. Bu kaçtığımız şeyin ne olduğu hakkında bir fikrin var mı? Tabiki de yok. O bir Minotor'du. Eğer seni yakalasaydı. Sadece ellerini kullanarak kemiklerini ufalayabilirdin. Neyse ki yakalanmadın ve yaşıyoruz. Şimdi işimize bakalım." Bunları söyledikten sonra tamamen soyunmuştu. O an keşke soyunmasaydı diye düşündüm. Çünkü insan en yakın arkadaşının yarısının keçi olduğunu gördüğünde çok büyük hayal kırıklığına uğruyordu. Tam o sırada Minotor sınıfın kapısını kırdı ve içeri girdi. Birdenbire James'i yakaladı ve köşeye fırlattı. Ardından sıraları da oraya doğru itekledi. Ve bana "Sonunda başbaşa kaldık." dercesine bir bakış attı. O an ne yapacağımı bilemiyordum. Sonra birdenbire gözüme sınıfın duvarında asılı duran bir silah çarptı. Bu silahı Tarih derslerinden hatırlıyorum. Bu silah eski Mısır döneminde kullanılan kopeşlerdendi. Hemen oraya doğru bir hamle yaptım. Minotor'dan çok daha hızlı olduğum için kılıcı hemen aldım. Ama ne yapacağımı bilmiyordum. Minotor üzerime doğru gelirken çok korkuyordum. O an içimdne kaçmak geçti. Ama dönüp James'e baktığımda birden içime cesaret doldu. Benim için kendini feda etmişti yahu. Minotor'dan önce davrandım. Ve ben ona hamle yaptım. Ama boynuzu ile hamlemi savuşturdu. Ardından aldığı bir sırayı bana doğru fırlattı. Son anda kenara çekildim. Sıra sınıftaki dolaba çarptı. Dolap yerle bir oldu. Hem de James'in hemen yanında. Daha dikkatli olmalıydım. James'e zarar gelmesine izin veremezdim. Minotor bana tekrar bir sıra fırlatacaktı. Ama havayı kokluyordu. Sanırım yerimi tespit etmeye çalışıyordu. Ama o sırada inanılmaz bir olay yaşandı. James düşen dolabın içinde bulduğu bir parfüm şişesini Minotor'un kafasına fırlattı. Minoto sanki önünü göremiyormuşçasına kendi etrafına dönmeye sağa sola çarpmaya başladı. Bu durumda istifade etmeliydim. Hemen kopeşimi aldım. Ve Minotor'un boğazına bir darbe salladım. Tekrar baktığımda Minotor'un olduğu yerde bir kum yığını vardı. Bütün bu yaşadıklarıma şaşırıyordum. Neden benim başıma böyle şeyler geliyordu ki? O sırada James cebinden bir telefon çıkarttı. Ve acil durum çağrısına benzer bir alarmı aktfi etti. Hemen sonra okulun önünde bir araba durdu ve içinden James'in yaşlarında 3-4 tane çocuk indi. Hemen bizim olduğumuz sınıfa doğru geldiler. Ben de dirak kopeşe sarıldım. Onlara saldırmaya hazırdım. Ama içlerinden birisi suratıma biraz toz fırlattı. Toz yüzüme temaz ettiği anda göz kapaklarım kapanmaya başladı. Kendimi korumak için kopeşi rastgele sallamaya başladım. Ama başaramadım, uyuyakalmıştım. Gözlerimi açtığımda ise bir odadaydım.
Konu: Alexander Griffin 
C.tesi Nis. 02, 2011 10:51 am
