Ölülerle Kaynaşma

Biraz macera olsun diye biraz da merak ettiğim için yeraltı dünyasını gezmeye karar vermiştim.Daha önce Ceza veya Ellisyum tarlalarına gitmek istemiştim fakat en doğru kararın bu olduğuna karar verdim.En azından şimdilik..

Bana yardımcı olacak birinin yanımda bulunması iyi olurdu fakat yine de ben tanıdıklarıma bana yardıma gelebileceklerini söylemiştim.Söylediklerim işleri olduğunu fakat bana birini gönderebileceklerini söylediler.Ben de bu karara uydum.

Yaklaşık 1-2 saat Asphodel'e giremedim.Bana yardım etmeye gelecek kişiyi bekledim.Ama heyecanımı bastıramadan girdim.Oysa geç kalabileceğini söylemişti.Aslında daha geç kalmamıştı ben bayağı erken gelmiştim.

Daha önce tanışmadığım biriyle bu tarlalara girmenin tehlikeli olduğunu varsaymıştım ama yine de tanışabilirdik.Olimposta daha tanışmadığım niceleri vardı ve eminim iyi arkadaş olabilirdik.

Arkama baktım ve tarlada ilerlemeye başladım.Daha henüz bir ölüyle karşılaşmamıştım.Biraz daha ilerledim ve sonra arkamdan bir ses duydum.Arkama korkarak döndüm.

-Merhaba ! diye bağırdım ve sanırım bağırmaktanda öteye gittim çünkü karşımdaki kız öyle bi döndüki sanki beni parçalara ayıracaktı.

Bende bu korkudan hemen konuşmaya başladım:

-Çok özür dilerim korkuttum galiba .Ben Amy Kleepy Hermes Klübesinden kampa yeni geldim, arkadaşlarım seninle bi geziye çıkacağımızı söylediler bende nereye gideceğimizi bilmediğim için yanıma neler alayım diye düşünmekten geç kaldım.Sen de Satellite Moran olmalısın Artemis avcısı .

Karşımdaki kız uzun boylu ve zayıftı , yeşil gözlü , kahverengi saçlı gayet güzel biriydi.İçimdeki ses onunla çok iyi anlaşacağımızı söylüyordu zaten böyle bir geziye birlikte gitmek bile çok büyük bir başlangıçtı.Ben onu aklımda tartarken Satellite'den cevap geldi:

-Evet, bana kısaca Sat dersen sevinirim Amy.İstiyorsan hemen başlayalım ben çok merak ediyorum ilk defa buraya geliyorum.

-Tamam Sat hemen başlayalım . İkimiz içinde bir ilk olacak.


Evet ikimiz içinde bir ilk olacaktı , acaba nasıl geçecekti ,neler yaşayacaktık, karşımıza neler çıkacaktı ? Bunların cevabını düşünürken uzun bir yol gitmiştik.

Amy ile hızlı bir tanışma yaptık.Burası ölülerle dolu bir mekan olduğu için biraz korkmuştum ama aynı benim gibi tanışma heveslisi ve arkadaş canlısıydı.Çok iyi dost olabilirdik.
Yolculuğumuzun başında ölü bir insan ile karşılaşmak istiyorduk.Sonra melezler,sonra da tanrılar..
İlerlerken bir ölü gördük.Ben kendime hakim olamayarak çığlık atınca ölü bize baktı.Yanımıza gülerek geliyordu.Buradaki insanlar ne iyi ne kötü oldukları için rahattık.Amy'nin kulağına:
"Bak,maceranın başında psikopat bir tane bulduk." diyerek kıkırdadım.Ama ölünün birden suratı değişti ve oturduğu yere geri döndü.İçim burkuldu.

Doğrusunu söylemek gerekirse korkudan ölüyordum.Karşımıza ne tür bir yaratık çıkacak bilmiyordum ama merak ediyordum işte o an sanki babam o merakı duymuş gibi süprizzz bi ölü bize doğru geliyor hemde gülerek tam çığlığı basacakken Sat benden önce davrandı ve bu durum karşısında benim korkmamam en azından belli etmemem gerekliydi ve zorla gülen bir suratla Sat'e baktım .Bundan rahatlamıştı çünkü kıkırdayarak bir şeyler söyledi ,sanki ölü buna alınmış gibi yerine oturdu. İçimden gizli bi '' oh be '' çekmek üzereyken önümüze ''pat'' diye biri çıktı. Sat'le birlikte geriye doğru atıldık ve birbirimize öyle sıkı bağlandık ki en mantıksızcası buydu kendimizi korumak varken , sonuçta biz meleziz silahlarımızı çekebilirdik ama sonra düşününce tüm ölülerin dikkatini üzerimize çekebilirdik ve bu çok iğrençti .Karşımızdaki bize biz de ona bakıyorduk ,aslında kılıcı çekmeliydim ama hata yapmamak için Sat'e bakmayı tercih ettim.

Biraz korku yaşadıktan sonra kendime geldim.Bu kızı tanıyordum.Amy'nin kulağına:
"Bu bir melez." dedim.Amy bana acayip bir şekilde baktı.Emin misin der gibisinden.Ben de başımı salladım.Birbirimizden ayrıldık.Zaten bir ölüye benzemiyordu.Ve Hades Çocukları'yla geçirdiğim günlerden hatırladığıma göre melezler sık sık değişik yollarla buraya gelirlerdi.Ben de buraya Stella'dan öğrendiğim bir yolla ve Hades'in izniyle gelebilmiştim.Sanırım Amy de öyle.
Bize bakan kıza baktım:
"Ölü müsün?Melez misin?" Bir de arkamda oturup daha önce küstürdüğüm ölüye baktım.Bir de Amy'ye.Eğer bir melezse maceramıza katılabilirdi.Eğer bir ölüyse onu tekrar öldürmekten şevk duyardım.

Sat'in söylediği şey aklıma takıldı , nasıl olurda buraya başka bir melez gelebilirdi ?
Sonra düşündüğümün saçma olduğunu anladım biz nasıl geldiysek o da yada onlarda gelebilirdi , hem zaten daha bir şey söylemedi belki normal bir ölüdür ve bizde yolumuza devam ederiz ama Sat'in böyle düşünğünü sanmıyorum çünkü ağzına bakıyordu ne diyecek diye.Ve işte o sözcükler ağzından döküldü :

-Bende bir melezim , dedi. Ahaaa bir arkadaş diye sevindim sonuçta burda yeniydim ve ne kadar çok kişi tanırsam çok güzel olacaktı.Sat'e baktım gözlerini küçültmüş karşımızdaki meleze bakıyordu sanki onu tanıyordu bende dayanamadım ve sordum :

-Onu tanıyor musun ?

-Bilmiyorum galiba.

Tanıdık geliyordu.Bayrak yarışlarında görmüş olmalıydım.Amy'nin kulağına tam fısıldamak için eğimiştim ki adı aklıma geldi ve bağırdım:
"Alexandra!"

Amy'nin kulakları patlamış olmalıydı ve bana o şekil baktı.Ben de gülümseyerek Alexandra'ya "Bizimle birlikte ölülerle kaynaşmaya gelir misin?Mesela şurada oturan ölüyü sanırım daha demin kırdım." diyerek Amy,Alex ve kalbi dökük ölüye baktım.Hepsine teker teker gülücük dağıtarak.

Satle buraya ölülerle kaynaşmaya gelmiştik ama daha kaynaşamadan kendimizi olaylar zincirinde bulduk ve bu çok iyi oldu.Artık yeni bir arkadaşımız olmuştu Alexandra. İçimdeki o ses bana yine onunlada çok iyi anlaşacağımızı söylüyordu ,acaba Alexandra benim hakkımda ne düşünüyor diye merak ediyordum sonra Sat'in söylediklerine aklımı vermeye çalıştım daha demin psikopat dediği ve buna alındığını düşündüğümüz ölünün kalbini yeniden kazanmak istiyordu.Onun söylediklerine uyarak ölünün yanına gittik ama ben biraz uzakta durdum sonuçta ilk defa bir ölüyle konuşacaktım ve ne diyeceğimi bilmiyordum aklımda yine sorular ve içimde yine o korkuyla Sat ve Alexandra'ya baktım.

Off Sat off ne diyeyim ben ona saçmalamamaya özen göstermek istiyordum ama galiba saçmalayacaktım önce korkumu yenmeliyim evet kesinlikle ölüye döndüm ve:
-Merhaba ben Amy tanıştığımıza memnun oldum dedim ve elimi uzattım !!! e tabi bu davranışım karşısında herkes ( ölüde dahil ) bana gülmeye başladılar.O an yerin dibine gireceğim sandım ama olmadı sanki herkes mutluydu ve ilk defa saçmalamam bi işe yaradı diye ben de gülmeye başladım.
[color=red]-Ben Emma Volue . 1923 yılında California'da doğdum ve 1963 öldüm.Ne iyi ne de kötü olduğum için bu tarladayım siz niye geldiniz buraya ?-----Biz burayı ve sizleri merak ettiğimiz için geldik buraya ,dedi Alexandra. Alexandra ilk defa konuşmuştu o konuşunca içimde bişiler oldu sesi çok güzel geldi neden acaba diye merak ettim acaba annesi yada babasından mı ? Alexandra'nın ailesini bilmiyordum onunla hiç konuşmamıştım bunu şimdi fark ediyor olmamı biraz garipsedim.
-Hm. Aranızda Hades çocuğu var mı diye sordu ölü kadın.Bende direk :
- Yok , dedim ama aslında bilmiyordum.Şimdi biraz güven gelmişti içime ilk konuşmamı yapmıştım onunla ve dahası gelecekti biliyordum artık mutluydum iki iyi kızla arkadaş oldum ve bir ölüyle bu duygu tarif edilemez.

Aramızda Hades çocuğunun olmaması garipti çünkü Hades çocuksuz buraya gelmek tehlike sayılırdı.Ama biraz onlarla konuşup,bilgi aldığınızda siz de buraya gelebiliyordunuz.Ayrıca Hades çocukları babalarıyla konuşup bizim için izin aldıklarında ve yollar hakkında bilgi verip,bir yere kadar bizimle gelince işimiz daha da kolaylaşıyordu.
Amy ilk defa konuşuyordu ve bu yüzden heyecanlıydı.Açıkçası bu biraz komik görünüyordu.Ben de ilk defa yeraltına gelmiştim.Hades çocuksuz gelince işler daha da karmaşıklaşabiliyordu ama biz idare edebilirdik -en azından etmeliydik-
"Hades çocuğu yok ama bize öğrettikleri şeyler beynimizde" diyerek Amy'i büyük bir heyecandan kurtarmıştım.
Ölü bir süre sonra bize:
"Beni yukarı çıkarın."
Bu soru karşısında geri çekildim ve mümkün olduğunca ölüden uzaklaşarak bunu Amy veya Alexandra'ya bıraktım.Bunu ben söyleyemezdim.

"Beni yukarı çıkarın." Satellite geri çekildi. Galiba olay bize kalmıştı. Çaresizdim ve benim burada ne işim vardı. Kampta, gölün kenarına geçip saç taramak dururken gelmiş bir ölü ile konuşuyordum.

"Seni yukarı çıkartalım." dedim yanlış duyduğumu umarak.

Sonra Satelitte gibi kenara çekildim ve işi Amy'ye bıraktım. Arkasından da fısıldadım. "Bence sen bir şey yapıp kadını ikna edersin." dedim.

Çaresizlik içinde bana döndü ve yardım istemişcesine baktı. Ağzını açtı ve bir şey diyemeden kapattı.

"Biz de nasıl çıkacağımızı bilmiyoruz." dedim.

Ölü teyze bana baktı ve tatmin olmadığı için "Yaa" dedi. sonra ona baktım ve aynı şekilde bende "Yaa." dedim.

Satellite'nin yanına geçtim ve "Herhangi bir planın var mı?" diye sordum.

Net bir ses ile "Hayır." dedi.

Eminim birazdan çok zevkli şeyler olacaktı bir ölü bizi öldürecekti ya da biz bir ölüyü tekrar öldürecektik.Yine iş bana düşmüştü ve içimdeki o hain ses bu sefer saçmalasamda bi işe yaramayacak diyordu bende o yüzden ağzıma geleni söyledim.
-Iııı ... şey .. biz.. seni .. yukarı.. çıkaramayız...çünkü ..sen ölüsün..ve.. biz..bu ..yeti..
-Neee !!! diye gürledii ve ayağa kalktı .Ben çok şaşırdım bi ölüde bu kadar ses nasıl olur ?

İşte o an artık bizde buranın edebi ölüsü olacağız diye düşünürken kadının kalbine -yalnız tam ortasına- bir ok fırlatıldı , ben tam ne olduğunu anlamadım arkama döndüm ve .. ve.. Artemis oradaydı.İnanmıyordum daha yeniydim ve Artemis 'i gördüm onu hep merak etmiştim ama tabi böyle bir ortamda onunla karşılaşacağımızı hiç düşünmemiştim ,hemen Sat'e baktım o da şaşkındı Alexandra 'da.

Hala şaşkındım , Tanrıça Artemis karşımızdaydı ve o bizi kurtarmıştı , ona minnettardık yoksa bizde artık bir ölü olacaktık.Artemis bizimle tanışmak istiyordu , bende 32 dişimi göstererek:

-Ben Hermes Klübesinden Amy Kleppy sizinle tanışmaktan gurur duyarım Tanrıçam ,dedim. O da gülümseyerek tabi benimki kadar değil:

-Tanıştığımıza memnun oldum Amy, dedi.Benden sonrada Alexandra'da kendini tanıştırdı.

-Merhaba Tanrıçam ben Afrodit Klubesinden Alexandra Regina Daniels , dedi.

-Seninlede tanıştığımıza memnun oldum Alexandra ,dedi ve Sat'e bakıp ekledi. Üzgünüm ama gitmeliyim . Unutma zor zamanlarında ben hep yanındayım dedi ve gitti. Hepimiz şaşkındık ve o ölüden kurtulduk diye sevinçliydik acaba şimdi neler olacak diye merak ettim .

Ve sonunda gün yüzüne çıkmıştık daha doğrusu sapasağlam çıkmıştık ,sevinçten birbirimize sarıldık ve Sat bana bakarak :

-''Teşekkür ederim Amy.Bu macerayı benimle yaşadığın için çok minnettarım.Ölülerle bu şekilde tanışmak..Ovv..Bir daha aslaa..Neyse tekrar teşekkürler.", dedi. Bende güldüm ve :

-Ölülerle olmasa da başka görevlere ve gezilere birlikte gitmek isterim .Sizinle tanıştığıma
çok memnun oldum , tekrar görüşmek üzere dedim ve gittim çünkü acelem vardı , kardeşlerimle birlikte evi temizleyecektik ve geç kalmak istemiyordum.En son koşarken arkama baktım hiç kimseyi göremedim demek ki onlarda gitmiş , çok güzel ve heyecanlı bir gündü tekrar yaşamak isterdim ama ölülerle değil.