Yeni bir Macera!! [74/1]

Sabahın körüydü ve güneş melez kampına yeni yeni doğmaya başlamıştı.Bense kardeşimin kulübesinin önündeydim ve kapıyı çalışıyordum.Kapıyı uykulu gözlerle nica açtı. "Selam Nica!" dedim büyük bir hevesle.Eliyle gözlerini ovuşturdu e esnedi.
"Selam Ange."" dedi ve tekrar odasına girip yatağina uzandı.Bense sat'ın odasını ezberlediğim için hemen oraya girdim ve odaya adımımı attım.Say yatağına uzanmış derin bir uyku içindeydi.bir süre onu izledim ve sonra iteklemeye başladım.Sat birinci iteklememi eliyle savuştırdu,bir kez daha denedim bu sefer gözlerini çatı ve karşısında beni görünce ağzı açık bir şekilde bana baktı.
"Ange?" orda olduğuma emin olmak istiyordu.büyük ihtimalle hala rüya gördüğünü düşünüyordu.Kovaman bir gülümsemeyle ona baktım. "Günaydınuykucu güzeli.Gezmeye gidelim mi?"

Yatağımda mışıl mışıl uyurken birinin dürtüklemeleriyle uyandım ki, beni uyandıran kişi şansıma Ange'ydi. Başka biri olsa avazım çıktığı kadar bağırabilirdim ama Ange olunca, yani insanın içinden, parçasından olunca yapacak bir şeyim olmuyordu onaylamaktan başka. Yatağımda dönüp dururken gezmeye gitmeyi teklif etmişti. Doğrusu belirli bir planım yoktu, gülümseyerek onayladım. "Tamam kardeş, biraz bekle." dedim yatağımdan kalkarken. Giyecek elbiselerimi alarak tuvalete gittim. Üzerime gümüş renkli ceket, kot pantolon ve beyaz t-shirt geçirdikten sonra saçlarımı da topladım ve tuvaletten çıkarak Ange'nin yanına gittim. "Hazırım Ange." dedim gülümseyerek. O anda nereye gideceğimizi bilmediğimi anımsadım, Ange'yle Tartarus'a olsa bile giderdim ama nereye olduğunu bilmek de önem teşkil ediyordu. "Ange biz nereye gideceğiz?" diye sordum kaşımı kaldırarak.

SAt giyinmeye çıktığında odasını dolaşmaya başladım.bir yandan da aklımda Sat'la aynı odada kalışımız geldi.Çok eğlendiğimize yemin edebilirdim.Aslında onun için Artemis Avcisi bile olabilirdim ama Apollon kızı olmayı seviyorum.Ama o isterse onun için daha fazla bilgi alır ve isterse Artemis Avcisi olurdum.Saınırm,bununla ilgili biraz bilgi almam gerekecekti.Bunu daha sonra Sat'a sormak için beynime not ettim.
"Hazırım Ange." sesiyle Sat'a döndüm.Beraber kapıya doğru ilerlerken Sat sordu. ""Ange biz nereye gideceğiz?" Başımı kaldırıp hafifçe elimi çeneme koydum.Bir süre sessiz kaldıktan sonra aklıma harika bir fikir geldi ve parmağımı şıklatarak SAt'a baktım. "Buldum ikiz!Gateway Kemeri'ne gitmeye ne dersin?Ben daha önce oraya gitmedim de." dedim bakışlarımı yere indirerek.Sat kesinlikle bir dünya turu kitabı falan yazmalıydı.O benden daha çok yer gezmişti.İçimi çektim ve hızlı adımlarla Pegasus Ahırlarına yürümeye başladık.Sat'ın yanımdan "Gidelim,ikiz." dediğini duydum.

Pegasus Ahırları'na doğru ilerliyorduk. Lissa ve Plüton'la daha geçenlerde bir maceraya çıkmıştık ama ben Ange'yi de, Lissa'yı da öyle çok seviyordum ki sürekli maceraya çıksak asla sıkılmazdım onlarla. Gateway Kemeri, daha önce üç kez daha gitmiştim ama bu seferkinin daha dolu olmasını bekliyordum. Ange'yle beraber kafelerde takılırdık, yerdik içerdik. Çünkü orası mimari bir harikaydı. Pegasus ahırlarına girdiğimizde Lissa ve Plüton'un yanına doğru ilerlemeye başladık. Yine yanyanalardı. Sarı ve beyaz tüylü iki pegasusun oynaşmasını izlemek, beni eğlendiriyordu. Plüton'un yanına gittim ve elimdeki küp şekeri ağzına tıktım. O da bundan şikayetçi değildi, ağzını şapırtadarak küp şekerini bitirdikten sonra Ange ve Lissa'ya baktım. Geçen sefer, aralarında bir husumet yaşanmıştı. Bunun tekrarlanmasını istemedim. "Ange, Lissa yine sorun çıkarttı mı?" diye sordum biraz tedirgin olarak.

Tedirgin gözlerle Lissa'yı süzdüm ve en sonunda omuz silktim
. "Resmi olarak çözülmedi ama hatırlamıyoruz." dedim.Gerçekten,ben unutmaya hazırdım ama Lissa?O her zaman gıcıklık yapmaya bayılırdı.Ama şimdi oda son olayda pişman olmuştu.Sanırım bir daha bunu hatırlamamak en iyisiydi.Sat'ta anlamış bir şekilde başını salladı ve Plüton'un üstüne bindi.Bende Lissa'nın üstüne atladım.Sat'la beraber işarete gerek kalmadan anlaşmış bir şekilde havalandık.yine güneşin büyüsüne kapılmamak için Sat'ın peşinden gidiyordum.Yani,yine onu gökyüzünde aramak işkencee olacaktı.o yüzden lissa'nın kulağına eğilip, "Tatlım,Plüton'u takip et." dedim.Lissar sorun çıkarmak istemediği için ben ısrar etmeden kabul edercesine kişnedi.Tatmin olmuş bir şekilde başımı sallayıp geri çekildim.
"İkiz,peşindeyiz!" diye bağırdım gökyüzünde sesimi duyurmak istercesine.

Lissa'nın üzerinde Ange, Plüton'un üzerinde ben hep beraber uçuyorduk. Gateway Barajı'na gitmek için sabırsızlanıyordum. Oraya gitmeyeli uzun zaman olmuştu ve gerçekten o mimari harika burnumda tütüyordu. Uçarken başımıza bir şey gelmemesini diliyordum, normal bir uçuş için sırtımı Plüton'a yasladım ve havadan yüzümüze doğru akan ferahlığı hissettikten sonra Ange'yle konuşmaya başladım. "Hatırlar mısın hep giderdik Gateway'e. Çoğu haftasonu bizi dadımız bırakırdı. Sonra annem ve babam gelirdi ve hep beraber eve geri dönerdik." dedim iç çekerek. Birden onları hatırladım. Görüşmeyeli uzun zaman olmuştu ama bir kez görüştük mü de, hep orada kalmamızı istedikleri için açıkçası biraz çekingendik onlara karşı. Bir süre daha uçtuktan sonra Plüton kişneyince arkamı döndüm. Ve bütün anılarımız aklımda canlandı ve kemeri işaret ettim. "Sanırım oradaki kafe hala duruyordur." dedim gülümseyerek.

Özlem dolu bir şekilde kemere bakıyordum.Canavarlarla karşılaşmadığımız dönemlerdi ve o kadar küçük ve tatlıydık ki hiç bir canavar bize kıyamazdı.dadımız sarı saçlarımızı iki tane at taraftanda bağlardı ve gelen geçen yanağımızı sıkardı.Bazen yanağım sarkacak diye korkardım ve bunu Sat'a söylediğimde bana kahkahalarla gülerdi.eh,sevilmekten memnunduk tabii.Bir an gözlerimin yaşardığını farkettim.O günleri o kadar çok özlüyordum ki!Sat'a bakıp gülümsedim.Bu gün ağlama zamanı değildi.Eğlenecektik. "Bence duruyordur ikiz." dedim ve ardından kahkahayı bastım.O kafede Sat'la insanlar arasında gezinip kendimizi sevdirirken arkadan yaklaşan iki erkek çocuğu eteğimizi kaldırmıştı.O anda çocukların üstüne atlayıp küçük yumruklarımızla öyle bir dövmüştük ki çocukları en sonunda bizi onlardan ayırmak zorunda bırakmışlardı.İşte sat'la ikiz olmak böyle bir duyguydu.Erkekler bile yaklaşamazdı bize.O zamandan belliydi melez olduğumuz.sat neye güldüğümü anladığında bana katıldı.plüton ve lissa'yı en yakın yere indirdik. sat sevinçli gözlerle bana bakıp, "Hak etmişlerdi ama." diye gülüyordu.Başımı salladım
. "Bencede ama o günden beri bize erkek yaklaşmamıştı.ünümüz çabuk yayılıyor be!" dedim gülerek.

Gülümsedim. Erkekleri dövdüğümüz günler aslında çok da eski sayılmazdı. Omuz silktim kahkahalar atarken. Ardından Plüton'dan indim, Ange de Lissa'dan indi. Beraber eski günlerden konuşa konuşa Gateway'e doğru ilerlemeye başladık. Her adımımda yanaklarımın sıkılışı aklıma geliyordu, bir adım daha ilerledikçe bir daha hep o yumrukları düşünüyordum. Ve kendi kendime gülerken, Ange de muhtemelen aynı şeyleri düşündüğü için ikimiz beraber katıla katıla gülüyorduk. Bir süre sonra kemerin dibindeydik. Kafamı kaldırarak uzun uzadıya yukarı doğru giden kemere baktım. "Vay. Bu uzunluğa hiç alışamadım." dedim kaşımı kaldırarak. Gerçekten de alışılası değildi çünkü. Ange'ye baktım, o da kafasını kaldırmıştı. Sanırım şimdi asansöre binmemiz gerekiyordu. Asansörü çağırdım ve beklemeye başladık. O sırada arkamıza insanlar doluştu, asansörün hangimizi alacağını bilmiyordum ama ilk girenler kesinlikle Ange ile ben olacaktım. En ufak şeyi bile hırs haline getirdiğimi fark ettim o an. Derin bir nefes aldım ve Ange'ye tekrar gülücük attım.

Asansör yavaş yavaş aşağıya inmeye başlayınca Sat elimden tuttu ve insan kalabalığını delemek istercesine ileriye uzandı.O sırada ne yapacağımızı anladım ama çok geçti.Asansör aşağıya inmesine birkaç adım kala " bir,iki,üç!" diye mırıldandı ve kolumdan çekerek insanları öyle bir ittirmeye başladık ki ben arkasında ona yetişmeye çalışan ve ittirdiği insanların ayağına basıp onları daha fazla kızdıran bir i gibiydim.Asansör yavaş bir 'biip' sesiyle yerine otururken arkamızdan bir çok küfür ve öfkeli fısıltı bırakarak kapıya varmıştık bile.asansörün kapısı sallana sallana açıldı.bizim geçebileceğimz kadar bir boşluk olunca direk içeri atladık ve asansörün cam olan diğer taraflarına çekildik.Kapı sonuna kadar açılınca insanların birbirlerini ezerek içeri girmeye çalışması tam bir eğlencceydi.Bazen bir kahkaha atıyor,bazende yere düşen bir adamı taklit ediyorduk.Evet biliyorum çok saygılıyız.
Tam o sırada eğlencemizin tam ortasında,insan yığının içinde bir kız çığlığı duydum.Yere düşen adamın surat ifadesini taklit etmeyi kesip endişeli gözlerle Sat'a baktım.
"İkiz,sadece sende duydun mu?Yoksa delirmeye mi başlıyorum?"

Ange'yle beraber tahmin ettiğim gibi asansörün önüne atlamıştık. En ufak şeyi hırs haline getiren biz bu savaşı da kazanmıştık. Arkamızdan insanların çığlıkları, küfürleri duyuluyordu ama biz bu ufak şeyleri sorun edecek kadar takıntılı bireyler değildik ve olamazdık da. Sadece gülüşüp, cam asansörden aşağıdakilere dil çıkarıyor, gülümsüyor ve onların taklitlerini yapıyorduk. Bir süre sonra asansörün kapısı açıldı, içinden indik ve iner inmez bir kız çığlığı duyduk. Ange'nin gözleri büyüdü, sordu. "İkiz sen de duydun mu? Yoksa delirmeye mi başlıyorum?" Delirmiyordu, o sesi ben de duymuştum. Derin bir iç çekerek kafamı olumsuzca iki yana salladım. "Ya ikimiz de deliriyoruz ikiz, ya da bir kız çığlık attı." O anda ikimiz de etrafa bakınmaya başladık, canavarların burada da bizi bulmasını istemiyorduk ama minik kız çığlığı da durup dururken atılacak cinsten veya annesi istediği bir oyuncağı almadığı için koparılacak cinsten değildi. Köprünün güzelliğine bakamadan, ağlayan ve çığlık atan minik bir kız aramaya koyulduk. Önümüze geleni itiyorduk, eğer birkaç kez daha bunu yaparsak güvenlik görevlileri bizi tutuklayabilirlerdi ki gidişat da bunu gösteriyordu; minik kızı bulamadığımız sürece de tehlike devam edecekti. Tam o sırada elinde lolipoplu bir kız gördüm ve Ange'ye işaret ettim. "O olabilir!" dedim koşarken.

O kız olma ihtimali vardı. Elin de ki topitopu ağzına tıkıp sürekli birşeyler işarey ediyor ve annesinin eline asılıyordu. Annesi ise onu umursamıyor gibiydi. Ayaklarımı yavaşlatıp Sat'la birlikte durduk. Aslında amacımız kızı incelemekti. Ama Sat'ın beni dürtmesiyle gözlerimi kızdan ayırıp Sat'ın işaret ettiği yöne baktım. Aslında normal bir adam olsa onu normal sanabilirdim. Siyah bir takım elbise giymişti. Ellerini cebinde tutuyordu. gözleriyle ağzında topitopla hem çığlık atan hem de eliyle onu işaret eden kıza bakıyordu. Kızın ağzındaki topitop sallanarak aşağıya düştü. Kız sesini kesip şaşkın bir ifadeyle topitopuna baktı. ardından ellerii çırparak diğerinden daha güçlü çığlıklar atmaya başladı. Bir kaç adım geriledim. Bu çığlıklar beni gerçekten ürtükmüştü. Sat'ın beni dürtmesiyle gözlerimin tekrar kızaa kaydığını farkettim. Gözlerimi ondan ayırıp Sat'a baktım. "Ne oldu ikiz? " Sat koluma yapışıp kulağıma fısıldadı. " İkiz,gözlerini gördün mü?" gözlerim yine alaylı bir ifadeyle küçük kızı izleyen adama kaydı. Yan profilden onu pek rahat göremesem de gözlerini kızdan ayırıp bize çevirdiğinde ikisininde farklı olduğunu anladım. Van kedisi gibiydi. Kesinlikle çok garip. "Ee ikiz?" diye sordum. Geri geriadım atıp uzaklaşırken. "Savaşmayı mı,kaçmayı mı tercih edersin?" iki durum da benim için fark etmezdi. İkizimin yanında duracaktım.

Adamı fark etmiş gibiydik. Gözleri oldukça acayip olan bu adam bizi korkutuyordu. Elinde lolipopu olan bu minik kızın bağırmasının sebebi de muhtemelen o adamdı. Ange bana döndü ve sordu. "Savaşmayı mı, kaçmayı mı tercih edersin?" Eğer bağıran minik bir kız olmasaydı ve şu adamla başbaşa olsaydık muhtemelen kaçardım ama etrafta onlarca insan vardı ve onların hayatı. Ange'ye döndüm, sırtımdan istediğim anda çıkan oklarımı almak üzere geriye doğru ilerlemeye başladım. "Tercih edemiyorum ikiz, savaşmak zorundayız." dedim titreyen bir sesle. Gerçi ben şu ana kadar onlarca canavarla karşılaşmıştım, çoğunu öldürmüştüm birkaçından kaçmıştım. Gözleri oldukça ilginç olan adama karşı savaşacaktık. Acaba o adamın içinden ne gibi bir varlık çıkacaktı, gerçekten çok merak ediyordum. Ange ile beraber geri geri gidiyorduk, bir çalının arkasına saklandık. Ok ve yayım elimde hazır bekliyordum, Ange de okunu hazırlayınca ona gülümsedim. "Haydi ikiz başlayalım, eğlenceli olacak." dedim ve o iri yarı adama okumu yolladım.

sat okunu yollayınca bende sırtımdan bir ok kapıp yayıma yerleştirdim ve adama gönderdim. Oklarımızı daha havayken yakaladı. Kız boşta kalan eliyle yanağına vurup daha güçlü çığlıklar atmaya başladı. Annesinin dikkatini sonunda çekebilmişti. Kadın kafasını kaldırdı ve bir adama birde elimizde ok tutan Sat'a ve bana baktı. Kızının eline yapıştığı gibi onu kendine doğru çekti ve koşarak kalabalığın arasına karıştılar. İşte herşey o zaman başladı. Birden ortalık şekillendi. İnsanlar etrafa koşuşturmaya başladı. Ne gördüklerini bilmiyordum ama huylarına bakılırsa pek iyi şeyler değildi. Adam yerinde durmuş kalabalığa bakıyor ve sonra tekrar kahkaha atıyordu. Sat'a yaklaşıp elime bir ok alırken mırıldandım. "İkiz,bence bu adam deli. " sat onayladığını gösterircesine başını salladı. Okumu adama yolladım. Adam okumu havada kaptı ve üstüne diydiği süyah takım elbise yırtılmaya başladı. Sat'ın kolundan yakalayıp bir kaç adım geri çektim. Ne olduğunu anlamak için bana baktı. "Ne oldu ikiz?" diye sordu. Tam açıklayacaktım ki adam -artık bir canavardı- elini kaldırdı ve elinden fırlayan dikenler bizim üstümüze gelmeye başladı. Sat benden önce davranıp kolumu tuttu "eğil!" diye bağırdı. Hemen eğildim ve küçük bir süs bahçesinin arkasına saklandık. Nefes nefese Sat'a baktım. "Kız gittiğine göre bizim de gitme şansımız var mı? İkiz,bu artık neyse yenemeyiz."

Ange'ye hak vermek istemiyordum ama bu durumda buradan gitmekten başka çaremiz yoktu. Yutkunarak kahverengi gözlerimi onun mavi gözlerine çevirdim, süs bahçesinin arkasından canavarı dudağımı bükerek, iğrenircesine izlemeye başladım. Adamın bizi görmemesi için ve dikenlerin bize isabet etmemesi için bütün tanrılara yalvarıyordum. Sonra Ange'ye baktım ve başımı eğdim. "Galiba diğer insanlara karşı bir sorumluluğumuz var." dedim ve sırtımdan çıkardığım oku canavara fırlatmaya başladım. Ange de benim peşimden geldi, mecburen. Onun savaşmasına pek gönlüm el vermiyordu, hele de o kaçmak istedikten sonra fakat etrafta gerçekten kalabalık bir insan topluluğu vardı, onları yüz üstü bırakmamız haksızlık olurdu. Okuma geleni atıyordum, adam da bizi bulmuştu ve dikenlerini atıyordu. O anda çok çılgınca da gözükse bir şey yapmaya karar verdim ve adamın dibine gittim. Adam bana şaşkın bir şekilde bakarken, istediğime ulaşmanın sevincini yaşıyordum adeta. Ayağına olabildiğince sert bir şekilde vurduktan sonra okumu kafasına doğru doğrulttum fakat o anda biri benden önce davranarak canavarı haklamıştı. Ange'nin yanına giderek gülümsedim. "Sen en harika ikizsin, ikiz." dedim ve ona sarıldım.