Hoşgeldin Kate!

Şu lanet olası kurallar... müziksiz yapamayan bir beden için teknolojiden ayrı kalmak çok acı. Kendi şarkısını kafasından mırıldanmakla yetiniyordu. Düşük belli eşofmanının paçalarını çiğneye çiğneye marketteki gezintisine devam etti. Tepeden topladığı saçları, omzundan düşen hırkasıyla ucubeler gibi göründüğü kesindi. Anlının tam ortasında çıkan sivilceyi fondötenle kapatma gereği bile duymamıştı yola çıkarken. Nasıl olsa alt tarafı market diye geçirmişti içinden. Şimdi ise müziğinin ritmiyle salladığı vücudu süt ve süt ürünleri reyonunun önünden geçmekte tereddüt ediyordu. Aynalar vardı orada işte. Şu lanet olası aynalar…

Sırasıyla gerekli olan tüm ürünleri doldurdu sepetine. Süt, yumurta, şeker, kakao, un… Bu malzemelerle ne yapılır? Sorusunun cevabı ise netleşmişti o anda. Kek yapacaktı Kate için ve belki birde en sevdiği susamlı poğaçalardan. O tam bunları düşünürken ayakları ona itaat etmeyi kesti ve bakım ürünleri reyonuna doğru yol almaya başladı. Aslında tam olarak ayaklarının ona itaat etmediği söylenemezdi. O kendini öyle kandırmayı seçmişti bu gün. Rafların önündeki malzemeleri tek tek alıp koklamaya başladı yine. Duş jelleri, şampuanlar, saç bakım kremleri, deodorantlar, makyaj malzemeleri… Bu haliyle onu rafların önünde görenler Darwin’in evrim teorisini gerçekleştirmek için çalışmalara başladığını düşünebilirdi. Zira maymundan insan formuna geçebilmesi için bu ürünlerin tümüne ihtiyacı olacaktı. Birden saati hatırladı ve istemeyerekte olsa aldıklarının parasını ödeyip kendini marketten dışarı attı.

Kulübeye döndüğünde ise hazırlanması için tam bir saati vardı. Önce ortalığı toparlayacak, sonra yiyecek bireyler yapma işine koyulacaktı. Planlarının bir bir uygulamaya geçirdi. Ortalıkta kimse görünmüyordu. Muhtemelen iş yaparken gerilim yüklü olduğu için herkes bir yerlere saklanmıştı. Yüksek sesle şarkıyı söyleyerek bir o tarafa bir bu tarafa koşuşturuyordu. Önce etraftaki dağınıklığı halletti. Sonrasında ise süpürge, tozlar ve yerler… İşte her şey tamamlanmıştı. İkinci planını bitirdiğinde ise enfes kokular sarmıştı kulübenin dört yanını. Son olarak üzerini değiştirdikten sonra Kate’i karşıladı. ‘ Ah! Hoş geldin Kate. Seni özlemişim’ Sarıldıktan sonra içeri geçtiler. ‘Anlat bakalım neler yapıyorsun?’

Her zaman olduğu gibi, yeniden sıkılmış bir şekilde oturuyordu kulübesinde. Ne bir televizyon, ne bir bilgisayar... Hiçbiri yoktu. Sadece, balıkların yüzdüğü akvaryumu vardı. Yeni bir eğlence edinmişti. Amphitrite'nin verdiği bileklik sayesinde, bir balığa dönüşüp, o balıklarla birlikte yüzüyordu. Aslında, temizlik günlerinde bunu yapabilirdi. Bir keresinde balık yemi bile tatmıştı. Tadı, balık halinde olduğu için o kadar da kötü gelmemişti. Üstelik, gizlenip, kardeşlerini izleyebiliyordu da. Bunu yeniden yapabilirdi, kulübede birileri olsaydı. Yedi kardeşinin, yedisi de dışarı çıkmıştı. Bazıları yüzmeye, bazıları o aptal pegasuslarına, bazıları ise arkadaşlarının yanına. Katherine de arkadaşının yanına gidecekti. Dioné. Onu tanır tanımaz ısınmıştı. Aslında, yunanlılardan nefret ederken bu kadar arkadaşının olmasına o da şaşırıyordu tabi. Yine de, o arkadaşları sayesinde sıkılmıyordu. Bundan memnundu.

Yapacak bir şey bulduğu için sevinerek, oturduğu pek de rahat olmayan deri koltuktan kalktı ve az da olsa gıcırdamaya başlamış merdivenlerden koşarak odasına çıktı. Siyah dolabını açtığında, elbise seçmeye koyuldu. Mavi, o an giymek istediği bir renk değildi. Beyaz, çok saf kaçıyordu. Kırmızı ise ona pek uymuyordu. En sonunda siyah tişört ve kot eteğini giydi. Ayakkabı olarak, siyah, kısa topuklu çizmelerinden birini giydikten sonra, odasından yavaşça çıktı. Merdivenin başından birinin gelip gelmediğine baktı. Kimse gelmemişti, basıncı ve nemi yüksek olan bu kulübedeki hareket halindeki canlılar kendisi ve balıklarıydı. Gözlerini devirdi ve hızlı bir şekilde merdivenlerden inip kulübesinden çıktı. Temiz havayı içine çekerken bir kez daha rahatladı.

Kamp meydanında bir süre ilerledikten sonra, Persephone Kulübesinden gelen temiz kokuları aldı. Temizlik mi yapmışlardı? Amphitrite Kulübesindekiler başlamışlardı ama devamı yoktu çünkü herkes kaçıyordu. Bu da biraz canını sıkıyordu Katherine'nin. Yine de şimdi bunu düşünmeyecekti. Adımlarını hızlandırdı ve bitkilerle çevrili kulübenin önünde durdu. Demeter Kulübesine benziyordu az da olsa. Yine de buradaki ölümü de hissediyordu. Persephone'nin ölüler Tanrıçası olduğunu da duymuştu bir yerde. Elini kaldırıp yavaşça sert yüzeye vurdu. Biraz beklemesi gerekmişti ama şimdi karşısındaydı. Done... Katherine'i karşısında görünce onu özlediğini söyleyerek sarıldı. Katherine de ona sarıldı. İçeri geçtiklerinde, çiçek ve temizlik kokusu sardı etrafını. Gülümsemeden edemedi. Bu kulübeyi sevmişti. Kendisine gelmesini sağlayan Done'nin sorusu oldu. "Ah, pek bir şey yaptığım yok. Kardeşlerimle uğraşıyorum sadece. Bir de kulübe var tabi. Şu anda o basınçlı ortamdan kurtulduğum için çok mutluyum. Peki ya sen neler yaptın? Anlat bakalım." Bunu söyledikten sonra koltuklardan koltuklara doğru ilerledi. Done'yi bekledikten sonra kendisi de oturdu ve arkadaşının neler anlatacağını dinlemeye başladı.

Salondaki rahat koltuklara yerleşmişlerdi. Dona mutfaktaki yiyecekleri ne zaman hazırlayıp getirmesi gerektiğinin planını kafasında kurarken; Kate sorduğu soruyu cevaplamış ardına bir yenisini kendi eklemişti. ’Aman ne yapayım işte… Hazırlık yapayım dedim. Biricik dostum gelecek, sevdiği bir şeyler masada olsun dedim. E birde temizlik yaptım tabi. Temizlik yapmayı seviyorum biliyorsun.’ Dona’nın gözü Kate’in siyah tişörtüne takıldı. Birçok kişi için sıradan sayılabilecek bu şey çok güzel görünmüştü gözüne ve tabi ki bunu belirtmeden geçemedi. ‘Hey tişörtüne bayıldım. Bir ara bana ödünç vermek istersen, hani istersen verebilirsin. Bunu hiç sorun etmem.’ Cümlelerini bitirmesinin ardından kıkırdayışı çınlamıştı kulübede.

Hazırladıklarını salona getirmek için mutfağa doğru aldı adımlarını. Çiçek desenli tabakları dolaptan çıkardı ve içlerine kek, poğaça, zeytin, peynir eline ne geçerse doldurmaya başladı. Yanında birer bardak meyve suyuyla ve yiyecekle dolu bir tepsiyle döndü. ‘Seni şişmanlatma konusunda azimliyim. Söylüyorum bu kadar güzel olma diye. Bir gün başaracağım. İnanıyorum buna. Yüz kiloluk dev bir balinaya dönüşeceksin.’ Kıkırdayıp elindeki poğaçadan koca bir lokma aldı. ‘Tabi böyle yemeye devam edersem benim de filden farkım kalmayacak’ Acıyarak baktığı poğaçanın kalan kısmını tabağına koydu. Kate ise bu sırada gülmekten kırılmakla meşguldü. ‘ Hey. Komik mi? Sanmıyorum.’ Bunları söylerken ciddi bir ifade takındı yüzüne. Sonrasında o da gülmeye başladı. ‘İki lokma yemekle kim file dönmüş. Çok güzel yapmışım hem ellerime sağlık’ Cümlesini bitirmeden lokmaları arka arkaya almaya başlamıştı bile…