Amanda'ya Hoşgeldin Partisi

Misafir

"Her şey hazır mı?" diye sordu Mia telaş içinde. Bunu en az yüzüncü kez soruyordu heralde, bu kadar panik yapmasını gerektirecek ne vardı anlamıyordum.
"Evet, Mia." diye cevapladım sabırla. "Yüzüncü kez cevaplıyorum, her şey hazır."
"Of, tamam be." diye söylenip ayrıldı yanımdan ve hazırlıklara son bir kez göz atmaya başladı.
Bugün kulübemizde bir kutlama yapacaktık, uzun zamandır görmediğimiz bir kardeşimizin kampa dönüşünü kutlayacaktık hep birlikte. Amanda geldiğinde çok şaşıracaktı, orası kesin. Onu çok özlemiştik hepimiz, bu nedenle böyle bir parti organize etmeye karar vermiştik. Neler hazırlamamıştık ki onun için? Kristen en güzel parti müziklerini bir dvd'de toplayıp müzik çalara koymuştu. Stev ile ben de kamp marketine alışverişe çıkmıştık, birçok parti malzemesi alıp bunları kulübeye getirmiştik. Havai fişekler bile vardı, ama bu gösteriyi gecenin sonlarına saklamak istiyorduk. Kristen ve Mia ise pastayı hazırlamıştı, üstünde kremayla "Hoşgeldin Amanda!" yazıyordu. Oldukça lezzetli görünüyordu doğrusu, Marx'ı suçlayamazdım pastayı parmakladığı için. Ama Mia ve Kristen ona yarım saat bağırmıştı bu yüzden. Oysa en büyük işi Marx yapmıştı, en önemlisini... Hermes çocukları ile anlaşıp kulübeye gizlice içecekleri sokmuştu. Neler yoktu ki arlalarında? Şampanya, sınırsız sayıda viski, votka... Kısacası bu gece bizim dağıtma gecemiz olacaktı. Ama içkileri Amanda gelene kadar bekletecektik, onu sarhoşken karşılamak çok da akıllıca olmazdı.
Perdeleri çekmiş, son hazırlıkları tamamlamış, artık Amanda'nın gelişine hazır bir vaziyetteydik. O geldiğinde ışıkları kapatacak, salona girdiğinde de müziği açacaktık. Biz bir anda ışıkları açınca neye uğradığını şaşıracaktı. Kızlar sağolsun harika yemekler de yapmışlardı, salonun ortasında bir masada hem sayısız çeşit yiyecek, hem de içkiler duruyordu. Amanda'nın bir an önce gelmesini bekliyorduk artık hepimiz, partiye başlamak için sabırsızlanıyorduk. Parti başlar başlamaz ilk işim salonun heryerine saçılmış rengarenk balonları patlatmak olacaktı. Ayaklarımın altında balonlar olmasını sevmiyordum, ama Mia bunu şart koşmuştu. "Hey!" diye bağırdı pencerenin kenarından bakmakta olan Marx. "Işıkları kapatın, herkes yerlerini alsın. Şampanyayı da hazırlayın, Amanda geliyor!"

Misafir

Uzun süre sonra kampa geri dönüyordum. Kardeşlerimi çok özlemiştim. Bazı koşullar yüzünden ayrılmam gerekse de şimdi dönüyordum işte. Kampın içinde ilerlerken burayı ne kadar özlediğimi fark ettim. Kardeşlerimin benim geleceğimden haberi yoktu. Onları şaşırtmak istiyordum. Beni görünce sevineceklerine emindim. Hepimiz yaşıttık , birbirimizle çok iyi anlaşıyorduk. Ben yokken yeni kardeşlerimin gelip gelmediğini merak ediyordum. Kulübemizin önüne gelince derin bir nefes aldım. Hasretle kulübemize baktıktan sonra kapıdan içeri girdim. Her yer karanlıktı. zaten perdeler çekiliydi. Kulübede olmadıklarını düşündüğüm anda , bavulumu yere koyarken '' Hoşgeldin Amanda!'' diye bağırdılar. Bir an ürkerek geriye doğru çekildim. Işıklar tekrar yandığında kardeşlerimi önümde görünce havaya uçacağım sandım. Adrian şampanya patlattı. Bu olası bir durumdu. Her partide gizlice içki sokuyorduk kulübemize.
Ama gözüm şampanyada değil kardeşlerimdeydi. İlk olarak Mia'ya sarıldım. Ne kadarda özlemişim onu. '' Çok özledim.'' dedim. Sesim biraz ağlamaklı gibi çıkıyordu. Gerçi yalanda sayılmazdı , ağlamak üzereydim. Bütün kardeşlerime tek tek sarıldıktan sonra masanın üzerindeki yiyecekleri , şarapları , viskileri görünce neşem daha da artmıştı. Geleceğimi nereden duymuşlardı?
Bilmiyorum ama çok mutluydum. '' Hey bu kadar hazırlığa ne gerek vardı? Hepinizi çok özledim.'' dedim...

Konu: Geri: Amanda'ya Hoşgeldin Partisi Perş. Kas. 25, 2010 8:01 am

Adrian'ın bana Amanda'nın geri geleceğini söylemesi üzerine çok mutlu olmuştum. Onu ne kadar zamandır görmüyordum ve çokk özlemiştim. Bana geleceğini neden haber vermemişti anlamamıştım ama yine de çok sevinçliydim. Adrian kendi aralarında parti düzenlediklerini, bundan Amanda'nın haberi olmadığını söyledi ve beni partiye davet etti. Ares çocuklarıyla aram çok iyiydi ve genellikle onlarla takılırdım. Ama daha önce kendi aralarında yaptıkları partiye hiç katılmamıştım. Bugün kendime göre en güzel haberleri alıyordum. En yakın dostum sonunda kampa geri dönüyordu.
Adrian'ın davetini kabul ederek geleceğimi söyledim. Gitmeden önce üzerimi değiştirerek, saçlarımı taradım. Amanda'nın gelişinden son anda haberim olmuştu ve hızlı olmalıydım. Üzerimi değiştirdikten sonra kulübemden ayrılarak Ares çocuklarının kulübesine doğru ilerlemeye başladım. Tam geldiğim sırada Amanda'nın da kulübeye doğru geldiğini gördüm ve bir köşede bekledim. O girdikten sonra kulübeye girip ona süpriz yapmayı planlıyordum. Zaten kardeşlerinin yaptığı hazırlıklar karşısında çok mutlu olacağını biliyordum. Amanda kulübelerine girdikten bir, iki dakika sonra bende yavaşça kapıdan içeri girdim. "Amanda!" diye seslendim. Amanda bana baktığında gülümsedi ve yanıma gelerek sarıldı. Mutluydum, o da artık kampta yanımızdaydı. Amanda beni bırakıp kulübeye göz attığı sırada müzik çalmaya başladı ve Ares çocuklarından biri mutlu bir sesle konuşmaya başladı. "Haydi parti başlasın!"

Küçük Tanrıça Mesaj Sayısı : 102 Kayıt tarihi : 06/12/10

Yepyeni hayatımın sadece ikinci haftasındaydım. İlk günümde tanıştığım kardeşimin yuvasına dönüş - bir takım nedenlerden dolayı kamptan ayrılmıştı - günü için yapılan hazırlıklar tam gaz devam etmekteydi. Gerçi ben sadece süslemelere yardım edebilmiştim. Yemek işlerini Mia ve Kristen devralmışlar ve dokundurtmamışlardı. Doğruyu söylemem gerekirse, buna memnun bile olmuştum. Ben asla doğru düzgün yemek yapamazdım çünkü. Bir şeyleri denerken büyük ihtimalle berbat ederdim kesinlikle. En iyisi süsleme yapmaktı anlayacağınız gibi. Ağabeylerime olabildiğince yardım etmiştim. Mia belki de yüzüncü defa her şeyi kontrol etmesinin ardından perdeleri çektik ve ışıkları kapattık. Biraz sonra açılan kapıyla bizim yüksek çıkan sesimiz, Amandayı korkutmuşa benziyordu. Hemen ışığı yaktım. Ve ardından gelen sarılmalar, öpüşler ve elbette özlemlerin dile getirilmesi. Sanırım yaklaşık olarak on beş yirmi dakika kadar sürmüştü bu durum. Ve ben bir köşeden izlemekteydim her şeyi... Kalabalık ailelere henüz alışmış sayılmazdım doğrusu. Bu yüzden Amandaya sımsıkı sarılmanın ardından bir köşeye oturdum. Tek yapabildiğim bu muhteşem aileyi izlemekti. Ve tabi bir de Tanrıların Tanrısı Zeus'a minnetlerimi sunmak...

Tanrı Mesaj Sayısı : 573 Kayıt tarihi : 17/10/10

Bizimkilerin parti yapacaklarını biliyordum ve onlara büyük bir sürpriz yapacaktım, partiyi basacaktım! Parti çok güzeldi. Yiyecekler, içecekler, süsler, sürpriz hediyeler vs... Partiyi güzel hazırlamışlardı. Süsleri iyi ayarlamışlar, yiyecekleri güzelce hazırlamışlardı fakat işin içinde görünmeyen alkollü içkiler vardı. Çok fazla olmasa da alkollü içki saklamışlardı bazı yerlere. Daha sonra Amanda kulübenin önüne geldi, içeri girdi. Tam bavulunu yere koyduğu sırada ışıklar yandı ve herkes ''Hoş geldin Amanda!'' diye bağırdı. Ondan sonra hepsiyle teker teker kucaklaştı ve yeni gelen kardeşleriyle tanıştı. Daha sonra arkadan başka bir kız geldi ve o da Amanda'ya sürpriz yaptı. Daha sonra partiye başladılar...

Parti saatler ilerledikçe daha da garipleşiyordu. Gizlenmiş olan içkiler çıkıyor, herkes bir şeyler içiyordu. Yemekler de hızla bitiyordu fakat çok fazla yaptıkları için bitmek bilmiyordu. İçkiler bitmek üzereydi fakat aralarında henüz çok fazla sarhoş olan yoktu. Sürprizin tam zamanıydı. Aniden oraya gittim. Günlük kıyafetlerimle geldiğim için beni ilk başta tanımadılar. Tam o sırada Adrian beni gördü ama sanırım tanımadı. ''Hey dostum! Bir içki alsana.'' deyip yanıma geldiği sırada birden durdu. Yutkundu ve kafasını hafifçe yukarı kaldırdı, yüzümü görünce elindeki bardak düştü ve fısıldar gibi ''Baba?'' dedi ama bir anda herkes beni fark etmiş olacak ki müzik dahil her şey durdu. Herkes beni görmüştü fakat benim yüzümde sinsi bir gülümseme vardı. Daha sonra bir kahkaha attım ve ''Ne duruyorsunuz çocuklar? Oturmaya mı geldik? Eğlenceye devam!'' deyip arkamdaki ellerimi öne getirdim. Elimde poşetler dolusu içki vardı ki bunlar da herkese ancak yeterdi. Herkes ben geldiğimde parti şimdi bitti diye düşünürken yanılıyorlardı, parti yeni başlıyordu...

Mesaj Sayısı : 35 Kayıt tarihi : 14/11/10

Aklımda binbir düşüncelerle valizimi çekerek ilerliyordum.Şu son günlerde olanlar benim uçmuş hayalgücümün bile ötesindeydi sanki.Yartıklarla dövüşmem,kafamın içine giren seslerin bir sahibinin olduğunu ve bu kişinin bir tanrı,üstüne üstlük babam olduğunu öğrenmem ve beraberinde bir melez olduğumu öğrenmem,benim gibi onlarca kişiyle dolu bir kampa gelmem...Ciddi anlamda normal şeyler değil bunlar.Ama içimse salak bir heyecan var.Farkındayım artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacak.İyi yada kötü anlamda bir şey hissedemiyorum ama iyi olmasını umut ediyorum.Lanet olası hayatımda bir şeylerin iyiye gitmesini istiyorum...
Kafam dalgın ait olduğum kulübeyi arıyor,bir taraftan da etrafı inceliyordum.Güzel bir yerdi bence melez kampı.Hem yeşillik,hemde antrenman yapabileceğim yerler çoktu.En sonunda kulübemi bulduğumda kapıyı itip içeriye girdim ve şaşırıp kaldım.İçeride parti vardı.Bir süre klasik sert suratımda kapıda dikildim ve içeriye girdim.Her ne kadar yüzümden belli olmasada sevmiştim bu kulübeyi.Eğlenceli bir yerdi anlaşılan.Özellikle ilk günden böyle bir şeyle karşılaşmak moralimi fazlasıyla düzeltmişti.Valizimi çeke çeke bir köşeye doğru ilerledim.Aralarına katılma gibi bir isteğim yoktu,sonuçta beni tanımıyorlardı ama burası benimde kulübem olduğuna göre içeriye geçip bir köşede oturmamda bir mahsur yoktu.Bu düşüncelerle en uzaktaki koltuklardan birine oturdum.Parti bitince birilerine kulübeyle ilgili bir şeyler soracaktım,onlarıda kafamda tasarladım biraz.Daha sonra arkama yaslandım,elime zincirimi alıp oynarken bir taraftanda partiyi izlemeye devam ettim.

» Poker Partisi
» Hoşgeldin Kate!
» Av Partisi
» Ok Partisi ~
» Tanışma Partisi