Sıkıntıdan patlamıştı Katherine. Göreve gitmek istiyordu ama nereye gideceği hakkında en ufak bir fikri yoktu. Çok geçmeden tek sıkılan kişinin o olmadığını anladı. Kamp meydanında yürürken ilk olarak David, sonra Tamara ve Kev, en sonunda da Nicole ve Claire ile karşılaşmıştı. Onun gibi sıkılan bu kadar melez varken, göreve gitmemek saçma olurdu. Deniz yolculuğuna çıkmak, hem de kaçak olarak, tam da Tamara ve Katherine'e göre bir şeydi. Biri Poseidon'un diğeri ise Amphitrite'nin kızıydı. Deniz onların mekanı sayılırdı. Pegasuslar gökyüzünden inerken herkes konuşuyordu ama Katherine, sessiz kalmayı tercih ediyordu. Aslında onlara binmek istemiyordu. Her melezin aksine onlardan nefret ediyordu. Yine de sessizliğini korudu. Bir süre sonra inen altı pegasusa bindiklerinde sessiz kalmaya devam etti. Bir gemi... Görmeleri gereken tek şey buydu. Gemiyi gördüğünde biraz hayal kırıklığına uğradığını hissetti. O daha çok turistleri gezdiren gemiye benzer bir şey beklerken, karşısındaki gemi savaş gemisine benziyordu. "Karşımıza çıka çıka bu mu çıktı yani?" Diye söylendi. Pegasuslar gemiyi görüp onları inişe geçirdi. Tamara, onlara bir şeyler söyledikten sonra, düzenli kişnemeler duyuldu. Hepsi uçtuktan sonra Katherine, hemen iskeleye doğru ilerledi ve kenarlara tutunarak denizi seyretmeye başladı. Nereye gittikleri hakkında en ufak bir fikri yoktu aslında. Ama bazı tahminlerde bulunabilirdi belki. Bir süre dikkatini vermeye çalıştı. Koordinatlar. İşte bu. Tamara da, o da hissedebiliyordu bunu. Bir anda nerede olduklarını anladı. Tamara'ya doğru ilerlediğinde onun da anladığını biliyordu. "Zell!" Dedi sesini kısık tutmaya özen göstererek. "Canavarlar Denizi! Biz oraya doğru ilerliyoruz. Poseidon, üzgünüm ama bize bu gemiyi verirken, amacı neydi?!" Sinirlenmişti biraz aslında. "Bilmiyorum." Tamara bunu söylediğinde, ikisi de biliyordu nerede olduklarını. Skylla ve Kharybdis. Onları geçmeleri gerekiyordu. Gemide oldukları için, ikisi de onlara tehlike oluşturuyordu. Gemideki herkes biliyordu nerede olduklarını. Ama bu işten en çok rahatsız olan Katherine'di. İstemediği halde diğerlerine dönerek konuşmaya başladı. "Pegasuslar! Tamara, pegasuslara ihtiyacımız var. Gemideyken Skylla da, Kharybdis de bizi etkiler. Ama uçarsak, kurtulma şansımız artar." Bir süre bu konu konuşuldu. Ama yaklaştıklarını biliyordu Katherine. Zaten çok geçmeden, giden o pegasuslar tekrar gözüktü gökyüzünde. Hepsi pegasuslarına biner binmez havalandılar. Yükseldikçe, tehlikeden son anda kurtulduklarını fark etti Katherine. Çok geçmeden de skylla saldırmaya başladı. Neyse ki pek beğenmediği pegasuslar hızlıydı da kurtulmak, kaçmak kolay olmuştu. O kafalardan geçerken biraz zorlansalar da, kimse yaralanmadan orayı atlattıkları için mutluydu içten içe Katherine. Bir süre daha uçtular gökyüzünde. Sonra bir ada gözüktü. Pegasuslar, inecek bir yer bulmanın sevinci ile hemen oraya indiler. Ama diğerleri o kadar da emin değildi. Toprağa ayak bastığında konuştu Katherine. "Burası, eğer okumalarım beni yanıltmıyorsa, burası Kirke'nin Adası."