Tiffany Trully

Her zamanki gibi kulübede oturmuş dergilere göz gezdiriyordum. Doğrusu canım çok sıkılıyordu ama yapacak bir şey yoktu. Bugün tamamen boştum. Bir süre sonra içeri kardeşim Yon girdi. Bana selam verdikten sonra yanımdaki koltuğa oturdu ve sohbet etmeye başladık. Uzun süren bir sohbetten sonra kardeşim "Biliyor musun, yeni bir sınıf açılmış." dedi. Ona şaşkın gözlerle baktım ve "Hayır, ne sınıfı?" dedim. Yon "Zeka ve Strateji Geliştirme Sınıfı. Eğitmeni Summ." dedi. Biz Summ'la çok iyi anlaşıyorduk ve sınıfın ismi bana çok çekici gelmişti. Hemen ayağa kalktım ve "Ben ders almaya gidiyorum." dedim. Yon bana saçmalama der gibi baktı ama ona aldırmadım ve kulübeden çıktım. Hızlı adımlarla dersliklere gidip Zeka ve Strateji Geliştirme Sınıfı'na girdim. İçeride bir tek Summ vardı. Bana gülümseyerek baktı. Bende ona gülümsedim ve "Ders almak istiyorum." dedim. Bu dersi ilk alanlardan biri ben olacaktım.

Dersliğime Tiff'in de uğraması beni çok sevindirmişti. "Hoş geldin Tiff!" dedim neşeyle ve "Tebrikler, ilk üçe girmeyi başardın." diye ekledim. Tiff gülerek "Buna çok sevindim." dedi. Onun koluna girdim ve "Öyleyse şimdi derse başlayabiliriz." diyerek onu masanın yanına getirdim. Çekmeceyi açıp iki tane kitap çıkarttım. Bu sırada Tiff merakla ne yaptığımı inceliyordu. Onu daha fazla meraklandırmadan sandalyeyi işaret edip oturmasını söyledim ve önüne kitaplardan birini koyup bir sayfasını açtım. Bu kitapta çeşit çeşit fark bulmacaları vardı ve Tiff'e güneşli bir gökyüzü manzarası denk gelmişti. "İlk önce dikkatini ölçeceğiz." dedim Tiff'e. "Şimdi bu iki manzara resmi arasındaki 10 farkı bulmanı istiyorum senden. Bakalım ne kadar sürede bulabileceksin?" diye ekledim. Son olarak Tiff'e "Hazır mısın?" diye sordum ve o kafasını evet anlamında sallayınca eline bir kalem verip süreyi başlattım. Henüz yirmi saniye geçmiş olmasına rağmen Tiff farklardan dört tanesini bulmuştu bile. Tiff bu gidişle en fazla üç dakikada tüm farkları bulacak gibi görünüyordu. Eh, sorun değildi. Ona soracak daha birçok bulmacalarım ve sorularım vardı. Bu fark bulmaca bittikten sonra ona bir de labirent bulmacası çözdürmeyi planlıyordum.

İlk dersimiz çok ilginç bir alıştırmayla başlamıştı. Summ benden iki resimden 10 farkı bulmamı istemişti. Bu çok basit gibi görünüyordu. Biraz da bunlarda iyiydim. Hazır olduğumda Summ süreyi başlattı. Hızlıca farkları bulmaya başladım. İlk farkı güneşte buldum ve bu biraz benim komiğime gitti ama şu anda gülerek vakit harcayamazdım. Hemen ikinci ve ardından üçüncü farkı buldum. Onlardan sonrada gözüme ilişen dördüncü farkı buldum. Şimdi sıra beşteydi. Üç saniye kadar bir süre aradıktan sonra beşinci farkıda bulduım. Bu fark kuşun kanadıydı. Ondan sonra da hemen yanındaki altıncı farkı buldum. Geriye dört fark kalmıştı. Bu dört farktan ikisinide çok geçmeden buldum. Şimdi geriye sadece iki fark kalmıştı. Ancak onları bulmaıyordum. Bir süre aradıktan sonra hiç bakmadığım yerede dokuzuncu farkı buldum. Tek bir fark kalmıştı. Onu da şansıma fazla süre geçmeden buldum. On farkın hepsinin bulduğumda Summ'a gülümseyerek baktım ve "Kaç?" diye sordum.

"2 dakika, 56 saniye." dedim. Tiffany gerçekten de iyi bir iş çıkarmıştı. Süre 3 dakikayı geçmeden tüm farkları bulmayı başarmıştı. Onu tebrik ettikten sonra vakit kaybetmeden diğer kitabı çektim önüne. Bu kitapta labirent bulmacaları yer alıyordu. Yine rastgele bir sayfayı açarak Tiff'e "Evet Tiff, 3 deyince süreyi başlatıyorum." dedim. Tiff de "Ben hazırım." diye cevap verdi. Bunun üzerine elimi boynumda asılı duran kronometreye götürüp "1, 2, 3!" dedim ve düğmeye bastım. Aynı anda Tiff de labirent bulmacasını çözmeye başlamıştı. Arada hata yapıp silse de oldukça iyi ve hızlı gidiyordu Tiff. Öyle ki bazen kalem, hızından neredeyse görünemeyecek bir hal alıyordu. Tiff labirent bulmacasını da kolayca çözdüğünde 2 dakika 13 saniye geçmişti. Ona gülümsedim ve sonucunun oldukça iç açıcı olduğunu söyledim. Tiff de neşeli bir şekilde "Peki şimdi ne gibi bir alıştırma yapıyoruz?" diye sordu. Bir süre düşündüm ve "Küçük bir hafıza oyunu oynamaya ne dersin?" dedim. Sonra da cevabını beklemeden kitapları yerine yerleştirirken kartların olduğu kutuyu dolaptan çıkardım. "Şimdi 20 tane kartla başlayacağız, sonrasında ise 30 kart daha eklenecek." dedim Tiff'e. Sonra da kartları masaya dizmeye başladım.

Summ yavaş kartları dizdi. Tamtamına yirmi kart vardı. Summ bana gülümseyerek baktı ve "Başlatıyorum." dedi. "Başlat." diyerek cevap verdim. Summ üçe kadar saydıktan sonra süreyi başlattı. Bende kartları açmaya başladım. İki kartı açıyordum, aynı değilse ikisinide kapatıyordum. İlk eşi kolayca buldum. Bu bir bulut resmiydi. Hemen başka eş kartlar bulmaya çalıştım. Hafızam çok iyi değildi ama ine de 20 kart olunca bulmak kolaylaşıyordu. Çok geçmeden iki eş daha buldum. Bunlarda değişik resimlerdi. Geriye sadece 14 kart kalmıştı. Bu da demek oluyordu ki 7 eş daha vardı. Bir kartı açtım. Şemsiye resmi vardı. Bunun eşini daha önce açtığımı hatırladım. Fakat önceki açtığımıın hangi kart olduğunu pek iyi hatırlamıyordum. Yan yana duran iki karttan biri olmalıydı ama hangisi? Vakit kaybetmek yerine şansımı denmeye karar verdim ve soldakini açtım. Şansım yaver gitmişti, bir eş daha bulmuştum. Hemen diğer eşleride bulmaya çalıştım. Hızlı hızlı bütün kartları açıyor ve kapatıyordum. Son kalan kartları da çok geçmeden buldum. Ne de olsa sona yaklaştıkça daha kolaylaşıyordu. Bütünm kartlar bitince Summ'a baktım.

Tiff'in bütün kartları eşleştirmesi altı dakikayı geçmemişti. Bir şey söylemem için beklentiyle bana bakıyordu. Gülümsedim ve "Tebrikler! Gayet başarılıydın." dedim. Tiff bu övgümden hoşnut kalmış gibi görünüyordu. O sevinçle gülümserken "Sanırım şimdi diğer 30 kartı da ekleyebiliriz." dedim. Sevinci kursağında kalmış gibiydi. Ama bir şey demesine fırsat vermeden kutudan diğer kartları çıkartmaya başladım. Tam 30 adet hafıza kartını çıkardıktan sonra diğer kartlarla birlikte dizmeye başladım. Bu sırada Tiff de dersliği inceliyordu. "Ne kadar da çok kitap var burada." dedi. Sesinde belirgin bir şaşkınlık vardı. "Biraz mı? Tüm kampa en az bir yıl yetecek kadar kitap var bu derslikte." dedi. Belki de haklıydı. "Eh, ne yapayım? Kitaplara bayılıyorum. Hem bana her konuda yardımcı oluyorlar. Onlar gerçekten iyi dostlar." dedim. Tiff de başını sallayarak "Sanırım haklısın, bir ara ben de kütüphaneme yeni kitaplar eklesem fena olmayacak." dedi. Bu sırada ben de kartları dizmeyi bitirmiştim. Tiff'e dönüp "Her neyse, sanırım bu kadar gevezelik yeter. Şimdi bu 50 kartı eşleştirmeye başla bakalım. Zamanla yarıştığını da unutma!" dedim ve göz kırptım.

Summ'ın uyarısını dikkate aldıktan sonra heyecanla "Hadi süreyi başlat." dedim. Heyecanlıydım çünkü başarıp başaramayacağımı hiç bilmiyordum. Elli kart bayağı zordu. Özellikle benim için. Daha önce hiç denememiştim. Çabucak başlayıp sonucu görmek istiyordum. Summ bunu fark edip süreyi başlattı. Bende kartları açmaya başladım. Karları karıştırmayım diye sıradan gitmeye karar verdim ama öyle bir dizilmişti ki bunun daha kötü olduğunu fark ettim ve karışık gitmeye başladım. üç dört eşi bulmam fazla uzun sürmedi. Ancak bu biraz şanstı. Kartlar azalmıştı ama bu azalış bir şeyi ifade etmiyordu. Çünkü çok fazla kart vardı. Yavaş yavaş diğer eşleride bulmaya başladım. Artık hafızam daha fazla kart tutuyordu ve bazı kartları şaşırsam da genelde çoğunu bulabiliyordum. Çok geçmeden kartların yarısı gitmişti. Diğer yarısını bulmak daha kolaydı. Biraz uğraştıktan sonra bütün kartları eşleştirmeyi başarmıştım. Mutluluk ama yorgunlukla Summ'a baktım.

Tiffany, hafıza oyununda başlarda zorlansa da daha sonra kendisini toparlamış ve iyi bir iş çıkararak tüm kartları açmayı başarmıştı. Tabii bu sırada da biraz yorulmuştu. Ama sanırım biraz daha yorulması gerekecekti çünkü zorlu bir matematik testi onu bekliyordu. Ama önce bunu ona söylemek yerine onu tebrik etmeyi seçtim. Test biraz daha bekleyebilirdi. "Tebrik ederim Tiff, tüm kartları eşleştirmeyi başardın. Yaklaşık on dört dakikada hem de. Burada toplam 50 adet kart olduğunu düşünürsek bu büyük bir başarı bence." dedim gülümseyerek. Tiff de yüzüne bir gülümseme yerleştirmişti şimdi. Onun dinlenmesine biraz zaman tanımak için dersliğin yiyecek dolabına yaklaştım ve "Tiff, biraz bir şeyler atıştırmak ister misin?" diye sordum. Tiff biraz düşündükten sonra "Aslında bu... iyi olurdu." dedi. Böylece ben de dolaptan aldığım birkaç abur cuburu ve meyve suyunu masaya koydum. Meyve sularını bardakları doldurdum. Birlikte bunları atıştırırken Tiff "Hey Summ, bu kadar atıştırmalığı nereden buldun?" diye sordu. Ben de fısıltıyla "Hermes çocukları sağ olsun." diye cevap verdim. Tiff ile birlikte hafifçe kıkırdadık. Yiyeceklerimiz tükenince onları masadan kaldırdım ve Tiff'e "Şimdi çözmen gereken bir matematik testi var." dedim.

Summ benim yorulmuş olduğumu anlamış olmalı ki yiyecek bir şeyler getirdi. Bu süper olmuştu. Ona bunları nereden bulduğunu sordum. Summ "Hermes çocukları sağ olsun." dedi. Bu her şeyi açıklıyordu. Hermes çocuklarının bu özelliğine bayılıyordum. Her şeyi bulabiliyorlardı. Her ne kadar yaptıkları yanlış olsa da. Yemeyi bitirdiğimizde Summ bana sıradaki alıştırmayı söyledi. Şok olmuştum. Matematiğe geçiyorduk. Benim matematiğim hiç iyi değildi ve kendilerinden nefret ederdim. Bu aşamada kesin tökezleyecektim. Endişeyle "Buna mecbur muyuz?" diye sordum. Summ güldü ve "Merak etme." dedi. İçim bu lafına rağmen rahatlamamıştı. Summ önüme birkaç matematiksel işlem koydu. Bunlar çarpım falandı. Çarpma işleminde pek zorlanmıyordum. Birazcık zaman alsa da çarpmayı yaptım. Bir sonraki matematiksel işlemi beklemeye başladım. İçim hala rahat değildi. İçimden bir ses şimdi bittin diyordu. Zaten karşıma ne zaman matematik soruları çıksa böyle olurdum. Nedir benim çektiğim bu matematikten? Summ önüme bir kağıt koydu. Kısa bir süre kağıda bakmadım. En sonunda Summ hadi der gibi bana baktı. O zaman kağıda baktım.

Tiffany'nin matematikten pek hoşlanmadığını anlamak için kahin olmaya gerek yoktu. Ona verdiğim işlemleri neredeyse zorla yapmıştı. Ama düşündüğü kadar kötü değildi, hatta iyiydi bile. Yalnızca matematiği pek sevmiyordu o kadar. Acaba bir de sevse neler olurdu?

Tiff, ona uzattığım diğer teste yüzünü buruşturarak bakarken ona birkaç taktik vermenin faydalı olacağına karar vererek konuşmaya başladım. "Tiff, matematiği sevmediğin ortada. Ama şimdi sana vereceğim birkaç taktikle işlemleri daha kolay çözebilirsin." dedim gülümseyerek. Bu sözüm Tiff'i biraz sevindirmiş gibiydi. "Sabırsızlıkla bekliyorum Summ, umarım dediğin gibi olur." dedi. Böylece ben de anlatmaya başladım. "Şimdi sana anlatacağım şey, sonu 5 ile biten bir sayının karesini almanın kolay yolu. Mesela 35 sayısını ele alalım. 35'in solundaki rakam 3. 3'e bir eklediğimizde elde ettiğimiz sayı 4 oluyor. 4 ile 3'ü çarptığımızda da 12. 5'in karesi zaten 25 olduğundan 12'nin yanına sonucu ekliyoruz ve 1225, yani sonucu bulmuş oluyoruz!" Bunları anlatırken bir yandan da tahtaya çiziyordum. Tiff, şaşırmış görünüyordu. "Matematiğin böyle kolay yolları olduğunu bilmezdim." dedi ağzı açık bir şekilde. Ben de gülümsedim ve ona birkaç püf nokta daha söyledim. Sanırım artık testini kolayca çözebilirdi.

Summ'ın bana öğrettiği taktik çok kolaydı. Buna çok şaşırmıştım. Matematiğin böyle kolay yollarının olduğunu hiç bilmiyordum. Sanırım çok eksiğim vardı. Summ bana testi yapmamı söyledi. Vakit kaybetmeden yapmaya başladım. Bir sürü işlem vardı. Bir soruda 65'in karesini soruyordu. Aklıma Summ'ın gösterdiği kısa yol geldi ve yapmaya başaldım. İlk önce 6'ya bir ekledim ve 7 buldum. Sonra bu sayıyı 6 ile çarptım. Sonuç 42'iydi. Bunun yanına 25 'i koyunca sonuç 4225 oldu. Sorunun cevabını kolayca bulmuştum. Buna birkez daha şaşırdım. Summ'a baktığımda onun gülümsediğini gördüm. Hayretle "Gerçekten işe yarıyor." dedim. Summ sadece başını sallamakla yetindi.

Testi çözmeye devam ettim. Diğer soruları da bir süre uğraştıktan sonra çözmeyi başardım ve mutlulukla içimden sonunda bitti diyerek Summ'a baktım. "Şimdi ne yapacağız?" diye sordum.

Tiffany'nin sorusu üzerine bir süre düşündüm ve "Bir sudoku bulmacasına hayır demezsin umarım. Seni temin ederim, bu bulmaca gerçekten çok eğlenceli." dedim ve güven vermek için içten bir şekilde gülümsedim. Bunun üzerine Tiff de "Eh, eğitmen olan sensin. Madem öyle diyorsun, tamam o halde. Zaten geçmişte sudokuyu birkaç kez oynamıştım sanırım. Eğlenceli zaman geçirdiğimi hatırlıyorum ama unutmuş olabilirim." dedi. Ben kitaptan bir sudoku bulmacası ararken "Sorun değil, sana kurallarını tekrar anlatabilirim." dedim. Tiff, buna memnun olmuş gibi görünüyordu. "İşte bu harika olur." dedi ve hevesle, önüne koyduğum kolay derecedeki sudokuyu incelemeye başladı. Ona kuralları anlattığımda "Evet, hatırlar gibiyim. Sanırım artık yapabilirim." dedi ve bulmacayı çözmeye başladı. Yaklaşık on dakika sonra çözmüştü bulmacayı. Fazla zorlanmamıştı. Bunun üzerine ben de ona orta seviyeyi atlayarak zor seviyede olan bir sudoku bulmacası verdim. Bu kez biraz zorlanmıştı, ama sadece biraz. Ne de olsa o kadar dikkat toplayıcı çalışma yapmıştık. Artık Tiff, bulmacalara vb. pek zorlanmadan odaklanabiliyordu. 23 dakika sonra zor seviyeli sudokuyu da bitirmişti. Bulmacaları kontrol ettikten sonra "Harikasın Tiff, hiç yanlışın yok!" dedim coşkuyla. Tiff de oldukça sevinçli gözüküyordu. Ona, "Sanırım artık seni bu sınıftan mezun edebilirim." dediğimdeyse sevinci iki kat daha artmıştı. Bunun üzerine "Ben, Zeka ve Strateji Geliştirme Eğitmeni olarak seni bu dersten mezun ediyorum Tiffany. Umarım iyi vakit geçirmişsindir." dedim. Tiffany benim William hariç mezun ettiğim ikinci öğrenci olmuştu.


Ders rp'si bitmiştir. ~