Bugün kendimi eğitime vermiş ve sabahtan beri eski formumu kazanmak için çalışmalar yapmaya başlamıştım. Sabah koşu ile başlamış, ardından arena da iki düello ile devam etmiştim. Tabi iki düelloyu da yenmiştim ama bugün önemli bir şey daha fark etmiştim. Her ne kadar kılıcı iyi kullanıyorsam ok atmakta da o kadar kötüydüm. Yani kampın ilk zamanlarında öğrenmiş, ancak zaman ile kullanmayarak unutmuştum. Bu da benim sonunda onun eğitimini almamın zamanının geldiğini göstermişti. ok atma teknikleri dersliğine doğru ilerlerken gülümsedim ve etrafıma bakındım. Bugün baya eski formuma kavuşmaya başlamıştm ve hatta kendimi daha da geliştirmeyi hedeflemiştim. Bir süre ilerledikten sonra dersliğin önünde durdum ve kapıyı tıklatarak içeri girdim. Sınıfta birisinin olduğunu umarak gelsem de kimseninb olmadığını fark ederek üzüldüm. Acaba şimdi gidip sonra mı gelmeliydim? Buna emin olamasam da bir süre beklemeye karar verdim ve bir köşeye geçip eğitmeni beklemeye başladım. O sırada kapı açıldı ve henüz kim olduğunu göremediğim ama eğitmen olduğuımu tahmin ettiğim melez yavaşca sınafın içerisine doğru ilerlemeye başladı.