Tiffany Trully

Bugün ne yapsam diye düşünüyordum. Bir yandan da bir şeyler atıştırıyordum. Yapacak bir şeyler bulmazsam beş kilo kesin alacaktım. Onun için kafamı daha hızlı çalıştırdım. Aklıma kardeşim Ange geldi. O Sanat ve Zanaat Eğitmeni'ydi. Bir Apollon kızı olaraktan sanata ilgim çok yüksekti. Ancak ders almam gerekiyordu. Bu süper bir fikirdi. Koltuktan kalktım ve hazırlanmaya başladım. Hazır olduğumda kulübemden çıktım ve dersliklere doğru yürümeye başladım. Kısa bir süre sonra dersliklere vardım. Doğruca Sanat ve Zanaat Becerileri Sınıfı'na gittim. İçeri girdiğimde Ange'i ve Lara'yı sohbet ederken buldum. Ange bana gülümseyerek baktı ve "Ne oldu kardeşim?" diye sordu. Bende gülümseyerek "Ders almak istiyorum." yanıtını verdim.

heykellerin nerdeyse yarısını yerleştirmiş ve bunun verdiği mutlulukla Lara'yla sohbet etderken içeri tiff girdi.Doğruca yanımıza geldi. "Ne oldu kardeşim?" dedim gülümseyerek.Oda bana karşılık verdi. "Ders almak istiyorum." dedi.Hemen ayağa kalktım ve Lara kalkmak üzereyken onu durdurdum. "Tiff'e ben bakacağım Lara.Sen otur." dedim Lara omuz silkti ve sırtını koltuğa dayayıp (Sıkıntıdan kendimize Mermerden bir koltuk örmüştük.) masanın üstündeki deikodu derglerinden birini alıp karıştırmaya başladı.İçi çektim ve Tiff'in yanına gittim.Koluna girip heykel yapmak için düzenlediğimiz bölüme doğru yürümeye başladık. "Tiff seni görmek gerçekten çok güzel." dedim gülerek.ders alaya gelen ikinci kardeşimdi Tiff ve birinciside Julia'ydı.Ama nedense hepsi kızdı.Başımı salladım ve Tiff'i herhangi bir yere oturttum. "Başlamak istermisin?" dedim.

Ange beni süper bir şekilde karşıladı ve ders isteğimi kabul etti. Beni ileride bir yere oturttu ve "Başlamak ister misin?" diye sordu. Ona gülümseyerek baktım ve "Çok!" dedim. Ange güldü ve "O zaman başlayabiliriz." dedi. Sonra da önüme bir şeyler koydu. Bunlara şaşkınca baktım ve "Bunlardan mı sanat yapacağız?" diye sordum. Çünkü bunlardan bir sanat eseri yapılamayacak gibiydi. Anlaşılan heykel yapmak çok zordu. Ange yine güldü ve "Hem de çok güzel olacak." dedi. Ange'e baktığımda kendinden emin duruşunu gördüm. Gerçekten bunlardan heykel yapacaktık. En azından deneyecektim. Büyük ihtimalle ben sadece bu aşamada kalırdım. Ange gereken bütün malzemeleri koyduktan sonra yanıma oturdu. Şimdi başlayacaktık. Artık bundan kaçış yoktu.

Buraya gelen bütün herkes kendilerine göre birşey yapıyorlardı ve belkide yapacakları şeyleri kendileri seçtiği için,hepsinden çok güzel şeyler çıkıyordu.Bana göre heykel veya sanat yapmak çok rahatlatan birşeydi.Hem de ona olan yeteneğini keşfettin mi,artık hep sanar yapasın geliyordu.Tabii sanat bir yetenek işiydi ve bu kadar emin olmamın tek ve en gerekli nedeni;tiff'in benim kardeşim olmasıydı.biz sanatı yaratan Tanrı'nın çocuklarıydık ve bu herşeyi açıklıyordu.Elime ilk başlamak için çekiç aldım ve anltmaya başladım. "sanatın yani yapacağın cisimin boyutuna göre ayağa kalkabilir yada burada oturabiliriz.Genelde ayakta yapmayı tercih ederim.Heryere kolay ulaşabilinir diye ama küçük birşeyde yapacaksan eğilerek yapılmaz." dedim gülümsedim ve devam ettim. "Hayal ettiğin şeye göre,taşın boyutunu ayarlayabilirsin.Ama bunu elindekilerle ve düzgün kesmene yarayacak testere gibisinden birşey ayarlayabilirim.Sonra,yapacağın şey yuvarlaksa yuvarlak yapmana yardımcı olacak aletlerimiz var.Ve en sonunda da planladığın cismin,en ince ayrıntılarına kadar çizmen gerekiyor." dedim ve derin bir nefes aldım. "Sana aletleri tanıtacağım.İstersen kendin başlayabilirsin yada sana yardımcı olabilirim.Zor durumlarda tabii ki yardım edeceğim.Anlamadığın bir nokta var mı?" diye sordum.Bazen çok karışık anlatabiliyordum.

Ange'in anlattıklarını bir süre düşündükten sonra "Hayır, hepsini anladım." dedim. Ange gülümsedi ve "Ne yapmak istiyorsun?" diye sordu. Biraz düşündükten sonra belki kolaydır diye düşünerekten "Güneş" dedim. Ange gülmeye başladı. En sonunda sustuğunda "Çok eğleneceğiz." dedi ve bana kullanacağım birkaç aleti tanıttı. Umarım bunları unutmazdım. Ange "Hadi başla. İlk önce boyutunu ayarla." dedi. Tamam manasında başımı salladım ve taşın boyutunu ayarlamaya çalıştım. Testereye benzer bir şeyle düzgünce taşı kesmeye çalışıyordum. Ange dikkatle beni izliyor ve bazı şeylerde beni uyarıyordu. Bende onun uyarılarını dikkate alıyordum. Büyük bir uğraştan sonra güneşin boyutunu ayarlamayı başardım. Ange'e baktım ve "Şimdi ne yapacağım?" diye sordum. Ange gülümseyerek "Güneşin şeklini ayarlayacaksın." dedi. Ona soran gözlerle baktım. Nasıl ayarlayacaktım ki? Bu iş gittikçe zorlaşıyordu.

tiff'e yardımcı olması için bir spatula uzattım.Eline alıp çevirmeye başladı.Onun bu haline güldüm.Gerçekten,kardeşlerimle heykel tasarlamak kadar eğlencelisi yoktu.Düşüncelerimden sıyrılıp açıklamaya başladım.Spatula,bir çok işe yarayan bir aletti ve bizim burasının vaz geçilmezlerinden biriydi.Bu alet benim gözümde bize verilmiş mucizevi bir şeydi.Lara her ne kadar bunu sevmesede benim gözümde bu sınıfın lideriydi. "Bak şimdi," dedim ve yanımda getirdiğim başka bir spatulayı elime aldım.Güneşi yapmak için ilk Tiff taşı kare şeklinde kesmişti.hemen spatulayı karenin sivri ucuna dayayıp sürttüm.Tiff'in rahat görmesi için sivri ucu ona çevirmiştim.Ve çektiğim de yassı şeklinde bir kenarla karşılaştık.Ardından tiff'e bakıp gülümsedim. "Şimdi sen dene."

Ange'i dikkatle izliyordum. Gerçekten spatula çok keskindi ve bayağı işe yarayacağı benziyordu. Ange benim denemem için spatulayı bana uzattı. Elime aldım ve aynen Ange'in yaptığı gibi taşın sivri ucuna sürttüm. Taş Ange'in yaptığı gibi olmuştu. Becerdiğimi anlayıp Ange'e baktım. Ange güldü ve "Hadi şimdi güneşe şekil verelim." dedi. Tamam manasında başımı salladım ve aklımdan güneşin şeklini düşündüm. Ona göre de spatulayı kullanmaya başladım. Ange sürekli bana yardım ediyordu. Daha yeni başlamıştım ve ama alışamamıştım. Onun için sürekli yardıma ihtiyacım oluyordu. Ange de bunu fark ediyor ve yardımcı olup bana nasıl yapacağımı gösteriyordu. Taş dah agüneşe benzememişti ama yavaş yavaş oluyor gibiydi. En azından ben öyle düşünüyordum. Gerçekten çok iyimserdim.

Tiff'in yüz ifadesinden,durumun pek iyi gitmediğini düşündüğünü biliyordum.Ama sadece kendine hakaret ediyordu. "Tiff,harika gidiyor." dedim yüreklendirmek istercesine.İlk başta bütün öğrenciler,ilk görüntüye aldanıp pes ediyorlardı ama heykeltraşın bir sürü aşamaları vardı.İlk durumda pes etmek heykeltraşlığa uymazdı.En sonunda Tiff önündeki taşı yuvarlak yapınca gülümsedim ve masayı gözden geçirmeye başladım.En sonunda aradığım çekici buldum ve Tiff'e uzattım."Bununla güneşin kabaca hatlarını belirginleştir.Sonra ince hatlarına geleceğiz.güneşin yansıdığını gösteren kollarını da senin daha demin böldüğün parçadan yapacağaz." dedim.Tiff başını salladı ve elimdeki çekiçi aldı.Aslında güneş hareket eden bir nesne olduğu için heykele dökmek oldukça zor bir işti.Ama biz Apollon Çocuklarıydık değil mi?

Güneşin hatları tam anlamıyla aklımdaydı. Bunu tarif etmek çok zordu ama kardeşimin yardımıyla heykele dökebilirdim. Ange'in verdiği çekici aldım ve ana hatları yapmaya başladım. Tamamen kafama göre. Ange'e "Nasıl?" diye sordum. Kardeşim güldü ve "Süper gidiyorsun." dedi. Her adımımı izliyordu ve yapamadığım kıvrımlarda bana yardım ediyordu. Taş yavaş yavaş güneşe benziyordu. Bundan duyduğum mutlulukla daha bir istekle çalışıyordum. Bunun için çok geçmeden ana hatları bitirdim ve şu anda oluşturduğum esere şöyle bir baktım. Pek bir şeye benzemiyordu ama benim yapabileceğim en iyisi buydu herhalde. Heykel daha bitmemişti. Çok işi vardı. İnce ayrıntılar, kolları... Güneş seçmekte hata yapmıştım. Güneş en zor şeylerden biri olmalıydı. Etrafıma bakınma gereksinimi duydum. Bir sürü heykel vardı ve hepsi şaheserdi. O zaman anladım ki güneş o kadar da zor değildi.

Tiff gerçekten çok iyi gidiyordu.Heykeli kaafasına taksa,olimposun bütün Tanrı ve Tanrıçaların heykellerini çıkartabileceğinden emindim.Kesinlikle,bunu yapabilirdi ama sanırım o istemediği sürece buna zorlamak işkenceden başka birşey yapmazdı.Tiff eline spatulayı alıp bütün kenarlar sürtmeye başladı.Şimdi heykel düz ve yuvarlak bir şekil almıştı.Buran bakınca birden sarıya boyarsak göz yüzüne yerleştirebilirdik ama daha bitmemişti elbette.HHemen yerlere düşmüş heykel parçalarını alıp masanın üstüne koydum.Tiff önünüe koyduğum parçaya uzun uzun bakınca hemen açıkladım. "tiff,bununla güneşin yerlerini yapacağız.Söylediğim gibi." dedim daha fazla açıklamak için daha uzun bir cümle türetecektim ama Tiff sözümü kesti. "Ah,biliyorum ange.Sadece nerden başlayacağımı düşünüyordum." dedi.
Eh,kardeşimin zeki olduğunu unutmuştum.Elimi sallayıp yere çöktüm. "Başla o zaman."

Ange'in getirdiği parçalarla güneşin bana göre en zor kısmını yapacaktım. Nereden başlayacağımı bir türlü kestiremedim. Ange bu parçalarla ne yapacaımı söyledi. Anlamadığımı düşünerek tam açıklama yapacakken onun sözünü kestim ve "Ah, biliyorum Ange. Sadece nerden başlayacağımı düşünüyordum." dedim. Ange bana iki saniye kadar baktıktan sonra başlamamı söyledi. Bu iyi fikirdi. Bir yerden başlamak zorundaydım. Parçalardan birkaç tanesini aldım ve bir tarafını yapmaya başaldım. Zorlandığım kısımlarda Ange sürekli yardım ediyordu ama çoğunu ben yapıyordum. Bu işe gerçekten yeteneğim vardı. Ee, ne de olsa Apollon'un kızıydım. Yorulmaya başlamıştım. Hiç durmadan güneşi tamamlamaya çalışıyordum. Bir süre daha parçaları ekledikten sonra güneşin ışınları bitmişti. Ange gülümseyerek baktım. O da gülümsüyordu.

Harika görünüyordu!Yani kardeşim olduğu için kıyak falan olduğunu düşünmeyin sakın.Babamızdan gelen yeteneğinde etkisi büyüktü bunda.Ama Zeus kahretsin,güzel ve yetenekliydik (!) "Harika!" dedim ellerimi çırparak.tiff gerçekten iyi iş çıkarıyordu. "Şimdi," dedim sözlerime devam ederek.Tiff daha bitmedi mi?dercesine baktı bana.Omuz silktim.Ve üzgünüm dercesine gülümsedim. "Bu ışıkları işte,Ana güneş gövdesine kaynaştırman gerekiyor.Tabii,Japon yapıştırıcısıyla falan değil." dedim saçma birşey söyleyerek.Hemen geri çekildim ve aletlerle dolu koca yığının arasına daldım.içerisi o kadar karanlıktı ki,aradığım kocaman kıvılcımla kaynaştıran aleti el yorgamıyla buldum.Hemen kuçaklayıp Tiff'in yanına döndüm.Sonra güneşin ana hatlarını çzecektik ve ışık diye yaptığımız kalın ve ince karşık çubuklara bir kaç çizik attık mı,kardeşimi mezun edebilecektim.Yaşasın Heykel!!

Ange'in verdiği aletle ana hatları çizmeye başladım. Bu gerçekten çok değişik bir aletti ve hayatımda ilk defa görüyordum. Heykelle ilgilenmemem çok yazıktı. Bundan sonra sürekli heykel yapacaktım. Bu işi gerçekten çok sevmiştim. İnasanı hem rahatlatıyor hem de süper şeyler ortaya çıkıyordu. Bu benim için tam ideal bir sanattı. Kardeşimle beraber ana hatları çiziyordu. Bu bölümde çok dikkatli olmalıydık. Yoksa yanlış bir şeyler yapabilirdik. Bir süre daha çizdikten sonra merakla "Nasıl gidiyor?" diye sordum. Aynı zamanda da dikkatimi kaybetmemeye çalışıyordum. Bu çok önemliydi. Ange "Süper!" dedi. Bu benim için yeterliydi. Birlikte geri kalan hatlarıda çizdik. Bu aletle işimiz bitmişti. Aleti yana koydum ve güneşe baktım. Çok güzel olmuştu. Tam olarak bitti mi bilmiyordum ama bu haline bile ben bitti diyebilirdim. Gülümseyerek Ange'e baktım. Ne yapacağımızı söylemesini bekliyordum. Doğrusunu söylemek gerekirse güneşin bitip bitmediğini öğrenmek istiyordum.

Tiff beklentiyle bana bakınca ona gülümsedim.Güneşi gerçekten şahane olmuştu!Ve sanırım artık heykelimiz bitmişti.İiçimi çekip Tiff'e döndüm. "Tiffany Trully seni Sanat ve Zanaat Derslerinden mezun ediyorum!" Tiff'in suratından bir şaşkınlık ifadesi geçti ve ardınddan kocaman bir gülümsemeyle bana baktı. "Ama bu dersliği unutma tamam mı?Seninle heykel yapmak gerçekten çok eğlenceliydi!"