Thalia Adelynn Rose

Öğleden sonra dersliği geldiğimde karşımda pembiş bir kız gördüm. Arkamı dönüp kaçmak istemiştim ki ''Mia'' Yutkundum. gözlerimi yumdum nefesimi tuttum ve arkamı döndüm. ''Merhaba Thalia. Hayrola, burası kılıç dersliği podyum değil'' Dudağını ısırdı kılıcına baktı sonra kafasını eğip yavaşça kapıya yöneldi.

Derin bir nefes aldım. ''Tamam tamam gel ama yalvarırım şunu giy'' ona bir siyah bluz uzattım. Kaflarını çatıp arasına burasına baktı. ''Korkma temiz hadi ama şu pembe halinle sana bişi öğretemem fazla dikkat çekiyorsun'' KAfa sallayıp tuvalete gitti.

Geri geldiğinde pek memnun değildi ama genede mutluydu sanırım. Gülümseyerek ''Şimdi 40 şınav'' gözleri büyüdü. ''Ama niye?'' Gözlerim tavana dikip ''Şu kollarına bak Thalia kılıcımla kılıcına baskı yaparken dayanamazsın''

Kollarıma baktım.Açıkçası pek güçlü değillerdi ama 40 şınav mı?! Pes etmemeliyim diye düşündüm ve yere eğilip şınav çekmeye başladım.Her bir şınavı sayıyordu Mia "1...2...3...Hadi Thalia...5....6....." Kollarım ağrıdan yok olup gitti sanmıştım.Zaten berbat bir şey vardı üzerimde."20!" dedim. "Hadi devam,konuşma!" dedi. Mızmızlanarak devam ettim şınav çekmeye.30'a geldiğimde alışmaya başlamıştım. "40" diye bağırmamla etraftaki herkes bana baktı.Mia gözlerini devirdi.Ve bana Ahh hadi ama bağırmaya ne gerek var der gibi baktı.Silkinerek ayağa kalktım."Eee sırada ne var komutan?" dedim sırıtarak. "Pes etmedin yani?" dedi. "Tabiiki de hayır!" dedim. "Pekala sen istedin Afrodit kızı"

Kollarımı sıvadım. ''Kılıcını al Thalia ne yapabildiğini görelim'' Lia önce dudağını ısırdı sonrada kılıcını aldı. Hemen bana saldırma istediğinde bulundu ama bu yanlıştı. Çabucak kılıcını çevirip düşürdüm.

Gülüp ''Hadi ama Lia tek yapabildiğin bu mu? Kılıcını al'' onu kızdırmaya çalışıyordum. Çünkü bildiğim bir şey varsa Afrodit çocuklarının küçümsemeye tahamül edememesidir.

Kılıcımı aldım ve hedef belirlemeden Mia'a savurdum fakat kolayca kılıcımı yere düşürdü.

"Hadi ama Lia tek yapabildiğin bu mu? Kılıcını al'' dedi.Ve bunu demesiyle biraz sinirlendiğimi söylemeliyim açıkçası çünkü ezik yerine konmaya dayanan biri değilimdir.Kılıcımı yerden aldım.Bu sefer hedef belirledim ; hedef Mia'nın bana yaptığı gibi kılıcını düşürmekti.

Öne doğru bir atak yaptım ama sanki normal bir şeymiş gibi sağa kaydı.Onu savunmaya çekmeye çalışıyordum.Sürekli atak yapıyordum ama ataklarımı sanki bu işte kötüymüş gibi gösteriyordum ki beni pek ciddiye almasın.Böyle şeyler yaparak onu kaçamayacağı bir yere doğru götürüyordum.Yani onu sıkıştıracaktım fakat ne yapmaya çalıştığımı anladı.Bu yüzden atak yaptı kendini savunmayı bırakıp.Kılıçlarımız havada çarpıştı büyük bir kuvvet uygulamaya çalıştım kılıcı düşürebilmek için.Sonra aklıma bir fikir geldi.Mia kılıcına büyük bir kuvvet uyguladığı anda yere düştüm."Önemli değil Lia,daha yenisin" dedi alayla bir şekilde.Tam kılıcını yere bıraktığı anda ben kılıcmla beraber kalkıp kılıcımı ona doğrulttum."Önemli değil daha yeniyim" dedim göz kırparak

"Önemli değil daha yeniyim" dedi. Normalde bunu o değilde başkası söylemiş ve ya yapmış olsaydı kafası kiklopların kullandığı klozttele bütünleşmişti. Ama bunu yapması için ben zorlamıştım. Daha doğrusu teşfik etmiştim zaten istediğimde buydu. ''Aferin Thalia''

Şimdi ona bir kaç hareket öğretmeliydim. ''Şimdi gene bana saldır saldır ki yanlışlarını söyleyeyim'' Kafa salladı sonrada eline aldığı kılıcı bana doğru koştu. Eğilip aşağıdan yukarı doğru bir hamlede bulundu. Kılıçlıçla o sırada kolumu kesebilirdi. Ama çok aşadan gelmişti ve bir tekme ile kolayca savruldu. ''Aklın boştu bir şey planlamamıştın, evet koştun ama hızlı değildin benim bu harekette karşı yapacağım savunmaları düşünerek yönünü değiştirip bir daha saldırmalıydın. Ve gözünü benden ayırma yapacaklarımı kestirmeye çalış. Ah bir de kaşılıklı düellolarda rakibinin gözünün içine bak bu onu korkutur, aklını karıştırır ve nereye saldır yapacağını belli etmez.''

Hermia'nın dediklerini düşündüm."Tamam başlıyoruz dedim" kendime hafif bir fısıltıyla.Her kılıç savuruşumda onun gözlerine bakıyordum o da ne yapacağımı tam olarak kestiremiyordu ki benim de amacım buydu.Ama yorulmaya başlamıştım,ter süzülüyordu artık alnımdan."Ne oldu yoruldun mu?" dedi Mia dalga geçerek."Asla!" dedim ve güçlü bir atak yaptım.Mia'ı sıyırdı kılıcım,açıkçası o biraz şaşırmıştı anlaşılan bunu pek beklediği söylenemezdi.Bu üç saniyelik şaşkınlığı içersinde başka bir ileri saldırı daha uyguladım ve onu köşeye ittirdim yine."Tamam,bu iyiydi Lia.Kavramaya başladın." dedi."Gerçi bunları bilerek yaptım ama..." Eminim ki bilerek yenilmiştir.Kıkırdadım.Mia bana baktı herhalde kıkırdamamın sebebi çok net belli oluyordu."Eee sırada ne var Kaptan Mia" dedim."Hemen hemen her şeyi kavradın geriye son bir şey kaldı, ve bu da en zoru diyebiliriz Lia.Çoğu Afrodit kızı buna dayanamaz" dedi imalı bir şekilde.Ama bunu bilerek yaptığının farkındaydım beni kızdırtarak yapabileceğimin en iyisini görmek istiyordu."Sadede gel,ne yapmam gerekiyor?"

"Sadede gel,ne yapmam gerekiyor?" hafiften sırıttım bu kız iyice azmıştı. ''Arkanı dön Thalia hamlelerime arkan dönük karşılayacaksın sonra da sana bir süprizim olacak'' ''Ne?'' ''Ne oldu dön şimdi!'' Üfleye püfleye arkasını döndü.

Sola doğru bir hamle yaptım. Fark etmedi bile sırtına uyarıcı düzeyde kılıcı batırdım.''Ahh!'' ''Uyuma hadi''Önünü dönüp ''Bu ne ya'' sinirlenip ''Önüne dön çabuk''

"Sen kimsin ve Mia'a ne yaptın,o bile bu kadar zalim değildi" dedim alay ederek."Ben senin kabusunum" dedi."Şimdi arkanı dön" Off Mia,lütfen ama dedim içimden ve mızmızlanarak arkamı döndüm.Kim bilir şimdi nereme vuracaktı?! Zaten onu görmüyordum bu iş nasıl olacaktı acaba? Mia'nın ayrılış ayak seslerini duydum.Bir iki şeyi yere devirdi ve tekrar yanıma geldi.Elinde bir bezle hem de!"Şimdi gözlerini kapatacağım,sen de kulağını kullan ve nerede olduğumu hissetmeye,duymaya çalış biraz" dedi.Gözlerim bağlıydı,arkam dönüktü...Eh şimdi de mızmızlanmayayım diye ağzımı bağlasa yeriydi hani.Tekrar kılıcıyla bana vurdu."Bir şeyi unuttun" dedi."Neyi?" "Aklını kullanmayı!Benim ne yaptığımı hissedecektin unuttun mu prenses?" dedi.Şimdi sinirlenmiştim işte.Tekrar bana vuracaktı ki arkam dönükken onun bileğini kavradım ve hemen arkamı(yani ona doğru) döndüm ve kılıcımı ona doğrulttum.

''Aferin Pranses'' dedim gülümseyerek tabi o görmüyordu. Omuz silkti sadece ''Şimdi tekrar arkanı dön ve çalışmaya devam''arkasını döndü. Kılıcımı hazırladım ve sola doğru hamle yaptım kendine güveni artmıştı ama bu da ona bişi yaptırmıyordu. Her zaman onu sinirlendirebilecek biri olmaya bilirdi karşısında. Kılıç hali ile onu dürttü. ''Senden istediğim seni gıcık etmeden de bana karşılık vermen çabuk sinirleniyor ve hırslanıyorsun aslında bu yönün ares kızlarına benzese de malesef annen yüzünden de hemen bir damla su ile melek oluyorsun sana her zaman sinirli ol demiyorum ama her zaman hırslı ol tabi aşırıya kaçma hırsları yüzünden ölen yüzü aşkın melez var.'' Kafa salladı. ''Ve bu sefer kolumu tutma kılıcı arkan dönük kullan öyle savunma yap'' ''Hıhı'' dedi sadece umarım anlamıştı. Neden bilmiyorum ama afrodit çocuklarına önem veriyordum tabi çok gıcık olmadıklarında.

Üsten kafasına doğru bir hamle yaptım. Şimdilik hafif topraklı yerde ayak seslerimi daha fazla belli ediyordum. Sağ ayağımı ileri doğru aldım. Ayağımın altın da küçük taşlar parçalanan ve yubvarlanan sesler çıkardılar. Thalia kafasını hafiften sağa çevirdi beni görmesede görebilmesi büyük bir gelişmeydi. Kılıcını kaldırdı iki eli ile tuttuğu kılıcı sağ omuzundan aşağı sola doğru sırtında çapraz şekilde tuttu sonra kılıcın çıkardığı havayı yırtma sesi dolayısı ile yukarı kaldırdı. Kılıcım kılıcına çarpı ona doru zorladım. Kolları arkaya doğru daha fazla bükülemedi. Kılıcı elinden bıraktı. Boşluğa gelip kılıcımı neredeyse kafasına deydiriyordum ki son anda geri çektim. ''Böyle devam et Thalia ama kollarını güçlendirmeliyiz hadi birdaha dene'' ''Tamam''