Melez olduğumu öğrendiğim günü şöyle özetleyim.Öğlene kadar normal (jasminle eşek şakası
planlayarak, resim çizerek yani), sonrası yani öğleden sonrası anormal.Neyse ben Jasmin le birlikte kantinde oturuyordum.Sonra tepemizden bir pegasus geçti.Ben pegasus'u jasmin'e gösterdim.Önce irkildi, sonra bana hayal gördüğümü söyledi ama emindim.Hayal falan görmüyordum.Sonra benim aklıma sınıfımızdaki bir çocuğa eşek şakası yapmak geldi.Ben
çocuğun kotunu hedeflememiştim ki!Çocuğun kotu düştü ve herkes çocuğun tüylü kıçını gördü.Meğer çocuk bir satirmiş!Jasmin beni oradan uzaklaştırmaya çalıştı ama bir şeyler olduğunu anlamıştım ki ben bir işin peşine düştüm mü dev bifteğin peşindeki aç köpek gibi olurum.Jasmini sonunda bir köşeye kıstırdım ve ona baskı yaptım.Jasmini tanırım.On biraz baskı yaptın mı bülbül gibi öter.5 dakikalık bir baskıdan sonra herşeyi anlattı.Benim melez olduğumdan şüphelendiğini ve melez olup olmadığımı anlamak için bir satir arıyormuş.Ona inandım.İşte en tuhaf şey neredeyse 10 dakikacık sürdü ama Jasmini savaşırken görmek tuhaf bir duyguydu.Şimdi bu 10 dakikayı anlatayım.Jasmin lafını bitirir bitirmez yanımızdaki duvar resmen patladı ve içinden bir furia fırladı.İşte o an bayıldım.Uyandığımda Jasmin ve kotunu düşürdüğüm çocuk beni arabayla Melez kampına götürüyorlardı.İşte hikayem bu, kötü hikaye işte iyisini bekleme.