Persephone'nin Mektubu

O gün çok garip bir rüya görmüştüm.Yani melez rüyalarına göre bile çok garipti.Rüyamda simsiyah saçlı bir kadın bana eliyle gel işareti yapıyordu."Önemli bir görevin var sevgili melez.Kampta en sevdiğin yere gel.Beni hayal kırıklığına uğratma." dedi.Kadını tanımıştım.Bu Demeter'di.Yani iki kere karşılaştığım ve bana drahmi gerektirmeden istediğim yeri gösteren bir bitki veren tanrıça.Tabii bitki çok kısıtlı bir süre görüntü sağlıyordu ve her zaman kullanılmıyordu.Yinede çok işime yarayacağını biliyordum.Neyse konumuza geri döniyim.Daha sabahın 5'iydi.Çantamı hazırlandım.İçinde bitkim (Demeter'in verdiği) , ambrosia ve nektar vardı.Birazda ilaç yarabandı falan vardı.(Babam aynı zamanda Tıp Tanrısı'dır.).Eldivenim ise her zamanki gibi elimdeydi.Hemen dışarı çıktım ve Long Island'a doğru koşmaya başladım.Bu arada harpyalara yakalanmamam lazımdı.Oraya gittiğimde kan ter içindeydim ve içimden "İnşallah Demeter burdadır yoksa sabahın köründe boşuna dışarı çıkmış olacağım." diye homurdandım.Güneş daha doğmamıştı yani Apollon daha buralarda değildi.Güneşin olduğu yerlerde kendimi daha iyi hissederdim ve daha iyi savaşırdım.O anda sağ ve sol tarafımdan sesler geldi.Hemen eldivenimin kılıç olmasını istedim ve savaş pozisyonuna geçtim.O anda 2 metalik ses daha duydum ve bir anda ileri atıldım.Zeus aşkına ! Melez olmasaydık ve reflekslerimiz bu kadar iyi olmasaydı üçümüzde birbirimizi doğrayacaktık ! Bu iki kişi de Melez Kampı'ndan dostlarımdı.Birisi Zeus Oğlu Dante , diğeri ise Ares'in Oğlu Zack'ti.Zack'le daha önce macera yaşamıştık ama bu Dante'yle yaşadığım ilk macera olacaktı.Dante "Burada ne işiniz var sizin ?! dedi.Bağıramıyordu tabiiki.Zack ile aynı anda "Demeter bize bir mesaj yolladı !" dedik.Herkes şaşkındı.Belli ki hepimize aynı mesaj belirdi.O anda çimler birden havaya dikildi ve kurumuş ağaçlar tekrar canlandı.Güçlü bir nesne buradaydı.Hepimiz kılıçlarımıza sarıldık fakat sevecen ve hüzünlü bir ses "Durun kahramanlarım.Sizi buraya ben çağırdım." dedi.O anda hepimiz bizi oraya çağıranın ve karşımızdakinin Demeter olduğunu anlamıştık.

Demeter üçümüzü bir görev için çağırmıştı. Böyle bir görev hiç de kolay olmayacaktı. Sonuçta yeraltına inecek, Hades'e yakalanmadan Persephone'yi bulacak, mesajı ona verecek ve sağlam bir şekilde oradan çıkacaktık. Bunu başarma olasılığımız sıfıra yakındı ama imkansız değildi. Şimdi yeraltına nereden ineceğimize bir karar vermeliydik. Ben melezlerden duyduğum ve yeraltına giden bir yol olduğu söylenen Nakil Sırasında Ölüm Plakçılık denilen bir yer olduğunu biliyordum. ''Nakil Sırasında Ölüm Plakçılık adında bir yer varmış, Los Angeles'da. Orası yeraltının girişiymiş, oradan gidebiliriz yeraltına.'' İkisi önce bana sonra birbirlerine baktılar ve tamam der gibi kafalarını salladılar. Tamamdır, Los Angeles'a gidiyorduk. ''Tamam beyler. Hemen hazırlıklarını tamamlayın. Yarım saat sonra Pegasus Ahırları'nda buluşalım.'' Hızlı bir şekilde kulübeme yöneldim. Yarım saat içinde hemen hazırlıklarımı tamamlamalı ve ahırlarda diğerlerine yetişmeliydim. Aralarında hazırlıksız gelen bir tek bendim anlaşılan.

Kulübeye geldiğimde drahmimi kontrol ettim. Yanımdaydı. Üzerime Hephaistos çocuklarına yaptırdığım ince ama dayanıklı olan zırhı giydim. Başıma da Thor'un kaskına benzer olan kaskımı geçirdim. Bu zırh ve kask gerçekten bana yakışıyordu. Yüzüğümü ve silah olan drahmimi kontrol ettikten sonra. Yanıma biraz drahmi aldım. Oradan geçerken drahmi istendiğini duymuştum. Kulübeden koşarak ayrıldım. Geç kalmak istemiyordum. Ahırlara geldiğimde diğerlerinin beni pegasuslarının üstünde beklediklerini gördüm. Hemen bir selam verip ahıra girdim. Ahırda 3 küp şeker alıp Gölgeyele'nin yanına yürüdüm. Onları teker teker attım ve hızlıca yanına gidip başını okşadım. Ahırdan çıktığımda diğerlerinin önden havalandığını gördüm. Gölgeyele'nin üstüne atladığım gibi onları takip etmeye başladım. N.S.Ö.P.'nin yerini ben biliyordum, onlar niye önden gitmeye kalkıyorlardı?

RP'nin devamı Nakil Sırasında Ölüm Plakçılık'da.