Sanırım önce kendimi tanıtmalıyım.Benim adım Thalia.Ama arkadaşlarım bana genelde assolist der.Size öykümü anlatayım;
Her zamanki gibi evimizin bahçesindeki havuza yüzüyordum.Annem işe gitmişti.Babamsa,arghh ona baba demek istemiyorum gerçek babam bile değil zaten, her zamanki gibi bara gitmişti.Neyse yüzüyordum birden arkadaşım Logan geldi.Ondan hoşlanıyordum.Aslında emin değilim çünkü kardeş gibiyiz ve bu için içine aşk katıp bunu bozmak istemezdim zaten."Merhaba Assolist" dedi bana."Gayet iyi,yani sanırım.Biliyorsun işte.Akşam hiç uyuyamadım."dedim."Yine mi kabus?Bir psikolağa git.Ama yine de annene söyle,biliyorum söylemek istemiyorsun ama...""Hayır!Zaten onu çok az görüyorum bir de eve geldiği zaman ona bu saçmalıkları anlatamam!Psikolağa da gidemem.Babamın yolladığı şu psikoloğu hatırla.Bana "velet" demişti" dedim ona kızarak."İyi öyle olsun." dedi ve gitti.Somurttum.Ona kızmıştım.Hem de çok.Dayanamayıp havuzdan çıkmak için merdivenlere yüzdüm.Ağlıyordum.Birden kolumu merdivenin köşesine çarptım.Gerçekten de çok acımıştı bir boşluk hissediyordum kolumda.Koluma dönüp hafifçe baktım.Hiç bir şey hatta küçük bir sıyrık bile yoktu.Deliye döndüm.Çığlıklar atarak ağlamaya başladım.Havuzdan çıktım ve havlumu alıp kurulanmaya başladım.Göz yaşlarımı sildim.Sonra araba sesi duydum.ÜVEY babam gelmişti.Hem de dostlarıyla."Olamaz" diye mırıldandım.Onun arkadaşları gerçekten s*pıktı.Tıpkı kendisi gibi.Beni üzerimde bikini varken görmeseler iyi olurdu.Hemen elbisemi üzerime geçirdim ve Gucci marka gözlüklerimi takıp saçımı topladım.Cep telefonumu aldım ve onların göremeyeceği bir yerden kaçmaya başladım.Koşarken arkadan birinin beni takip ettiğini sandım ve arkama baktım.Kimsecikler yoktu.Anayola atladım.Yavaş yavaş yürüyordum nereye gideceğimi bilmiyordum.Üvey babam tekrar ortadan yok olana kadar eve geri dönemezdim."ÇATT" diye bir ses duydum.Arkama baktım ve öylesine donakaldım.Vücudu bir çita,kafası bir ejderha olan tuhaf bir yaratıkla karşı karşıya geldim.Çığlık attım.Yanımdan geçen herkes bana bakıp kıs kıs gülüyordu neler olduğunu anlamadım.Neden herkes bana bakıyordu?!Üstümü başımı kontrol ettim ama normaldim.Parlak kahverengi saçlar,mavi gözler,güzel bir yüz(yalan söylememeiyim).Çığlık attığım yüzünden bakmış olmalılardı.Ama yaratığa bakmı...Oh hayır!!Yaratığı unutmuştum.Ama anlaşılan o beni unutmamıştı.Yavaş yavaş bana doğru geliyordu.O sırada gerilerden bir adamın bana baktığını fark ettim.Bir şeyler fısıldıyordu.Ama onu duyabiliyordum.Adam orta yaşlı keskin hatlı,sarı saçlı ve mavi gözlüydü.Sanki onu tanıyordum.Bana "Kaç" diyordu."Git ve anneni bul".Söylediği şey oldukça mantıklıydı.Yaratık tam üzerime atlayacağı anda bu planı uygulamaya karar verdim.Telefonumu açtım ve annemi aradım.Arkama bakmayı aklımın ucundan bile geçirmiyordum fakat yaratık üstümden atladı ve önüme düştü.Doğal olarak ben de aksi yöne doğru koşmaya başladım.Annem açtı. "Thalia,kızım.NE OLDU?""Mavi gözlü,keskin hatları olan sarışın bir adam seni aramamı söyledi.Bana bir tek sen yardımcı olabilirmişsin.Şu an BENİ YARATIK kovalıyorken bu mantıklı bir fikir geldi ve aradım.N'olur anne yardım et.""Kızım...Benimle özel yerimizde buluş"Özel yerimiz...Gözlerim dolmuştu.Hemen köşeyi döndüm ve Gençlik Parkı'na doğru koşmaya başladım.Annem oradaydı.Çok endişeli gözüküyordu.Arkamdaki yaratık gözen kaybolmuştu neyseki..."Kızım,Thalia.Arabaya bin.Sana anlatmam gereken bir şey var."
Dediğini yaptım.Arabaya bindik ve ilerlemeye koyuldu.Acaba beni nereye götürecekti?.."Kızım,sen aslında bir tanrının kızısın.Baban yani o bir tanrıydı,artık 16 yaşındasın ve gördüğün tüm kabuslar çoğu gerçek olacak,yaratıklar seni kolay buluyorlar.Kokun yani "melez" kokun onları kendine çekiyor.Bu yüzden seni Melez Kampı'na götüreceğim."Şaşırmıştım.Kahkaha atasım geliyordu ama annem oldukça ciddiydi."Onunla nasıl tanıştınız,yani babamla?" diye soruverdim.Gözleri doldu birden."O tam bir denizseverdi.Onunla denizde tanıştık.Ben cankurtarandım.O ise sadece oydu.Orada hemen yanımdaydı.Cankurtaran olarak etrafı seyretmek yerine ona bakıyordum.Gözlerimi alamıyordum.Sonra çığlıklar duydum ve denize koştum.Baban da aynı şeyi yaptı.Yani tam olarak birini kurtarırken tanıştık.O zamandan sonra hayatım tamamilen değişti."Cümlesini bitirdiğinde gelmiştik.Melez Kampı yazıyordu aslında yunanca Melez Kampı diye yazıyordu ama ben yine de anlamıştım ve yunanca bildiğim söylenemez.Sonra aklıma bavullar geldi yanımda değildiler.Nasıl kampta kalabilirdim ki? "Anne,valiz?Getirmedik ki..." "Sen öyle san" dedi ve bana arka koltuktan 4 büyük valiz uzattı."Ohh bu arada şu Logan,onu dert etme kaderiniz kesişecek" dedi.Anlamıyordum.Birgün için çok fazlaydı bunlar.Valizleri aldım annemi bekledim ama kaş göz işaretleriyle gelmeyeceğini söyledi.Üzüldüm.Sonra "Anne" "Efendim?" "Eğer üvey babamı görürsen.." Evet? CANI CEHENNEME! diye bağırdım ve içeri girdim.Evet artık gerisi size kalmış...
Konu: Thalia Adelynn Rose 
Çarş. Şub. 02, 2011 10:34 am
