Bilinmeze Yolculuk (Bölüm 1: Hypnos Kulübesi) / Yarışma Rp'si

Sabah uyandığımda aklımda bin bir tilki dolanıyordu. Gece, rüyamın en güzel yerinde farklı bir rüyaya geçmiştim ve bunun biri tarafından yapıldığı çok açıktı. Eh, bunu yapabilecek kişiler belliydi: Babam, Morpheus, Icelos veya Phantasos... Normalde intikamım acı olurdu, ancak bu dört kişinin dördü de ölümsüzdü ve beni buharlaştırmaları işten bile değildi.
Ben bunları düşünürken hâla yataktaydım ve kalkmayı düşünmüyordum. Hatta tüm gün burada yatabilirdim. Ancak kapı buna izin vermedi.
Yorganı kafama çekip bunun da bir rüya olması için dua ettim. Ama kapı inatla çalmaya devam ediyordu.
Kalktım ve kapıyı açtım. Gelen Maya'ydı ve suratındaki ifade beni şaşırtmıştı. Bazı cevaplara ihtiyacı varmış gibi duruyordu. Ayrıca biraz da yorgun görünüyordu. "Selam May-May! İçeri gelsene!" dedim ve içeri geçebilmesi için kenara çekildim.
İçeri girip kendini koltuklardan birine attı. Beni endişelendirmeye başlamıştı. Kapıyı kapattım ve "Sana ne ikram edeyim?” diye sordum. “Sağ ol Alexis, ama şu anda bana ikram edebileceğin tek şey rüyalarla olan ilişkin." dedi.
Şaşkınlığım iyice artmıştı. Anlaşılan bu gece babam ya da abilerim sadece bana uğramamışlardı.
Yanına oturdum ve "Anlat o halde." dedim.
İç çekerek "Bak, öncelikle şunu söyleyeyim ki, sabaha kadar düşünsem de nasıl bir mesajı olduğunu anlamadım." dedi ve anlatmaya başladı.
"Rüyamda sarı, uzun saçlı, çok güzel bir kadın vardı. Üzerinde eski Yunanlıların giydiği tarzda bir elbiseyle sarmaşıklı bir balkonda biriyle konuşuyordu. Adamın kim olduğunu bilmiyorum, söyleyebileceğim tek şey bir tanrı olduğu. Biraz sonra sahne değişti, bu sefer kadın kucağında iki çocuk tutuyordu ve ağlıyordu. Yanında da bir satir vardı." Sözünü keserek "Bu durumda çocuklar melezdi." dedim. "Evet. Sonra sahne tekrar değişti. Kadının yanındaki satir, iki erkek çocukla birlikte o zamanki kamptaydılar. Çocuklar birbirlerinin kopyalarıydı, yani ikizlerdi. Sahne tekrar değişti. Bu sefer o iki çocuk büyümüşlerdi ve yanlarında iki güzel kadın vardı. İkisi de hamileydi." dedi. Bir an durakladıktan sonra "Sahne yine değişti. Ama bu seferki bunlarla ilişkili değildi." dedi. "Bu sefer babamı gördüm, annemle konuşuyordu." dedi.
Merakla suratıma bakıyordu. Ama ben ona cevap verebilecek durumda değildim. Şaşkınlıkla ona bakıyordum. Bu rüyanın neredeyse aynısını ben de görmüştüm! Neredeyse aynıydı, çünkü ben sonunda kendi annemle babamı görmüştüm.
Maya "Alexis? İyi misin?" diyene kadar şaşkınlığımı atamadım. Tanrılar aşkına! Bu da ne demekti şimdi? Aynı başlayıp farklı biten rüyalar.
Maya'ya döndüm ve "İnanmayacaksın ama ben de aynı rüyayı gördüm. Tek farkı sonuydu: Ben sonunda kendi annemle babamı gördüm." dedim.
Şimdi şaşırma sırası Maya’daydı. “Nasıl yani? Ne demek bu?” diye sordu. Derin bir nefes aldım ve “Sanırım bu bir mesaj ve bu beni aşar. Mesajlar gerçek anlam taşıdıkları için yorum yapmam imkansız.” dedim. Kime danışabilirdik ki? Kim bu rüyayı yorumlayabilecek engin bilgiye sahipti?
Maya “Ne yapacağız?” diye sorunca bir anda aklımın ampulleri yandı. “Bu konuda sonsuz bilgiye sahip olan birine gideceğiz!” dedim ve koşturarak odama gittim. Pijamalarımdan kurtulup Maya’nın yanına geldim ve “Hadi, gidiyoruz!” dedim.
“Kime!?” diye sorunca gülerek “Tanrıça Athena’ya!” dedim.

Alexis beni kolumdan tutup sürükledi. Bir an durdu. Sanki sadece Tanrıça Athena'ya demesi yetmiyormuş gibiydi. Bana baktı. ''Acaba onu nerede bulabiliriz ki? Büyük Ev'de midir? Belki de Olimpos'ta. Ne yapacağız?'' O kadar telaşlı görünüyordu ki ona sakinleştirme ihtiyacı hissettim. Rüyasından -yani rüyamızdan- çok etkilenmiş gibiydi. Onun bir Hypnos çocuğu olarak kendi rüyasını bile yorumlayamamasının ne kadar kötü hissettirdiğini anlamaya çalıştım. ''Sakin ol Alexis. Athena'ya bir İris Mesajı göndeririz, olur biter. Merak etme, bu olayı çözeceğiz.'' Verdiğim sözün ağırlığını hissetmiştim sanki. Sanki hiç verilmemesi gereken bir sözdü bu. Ama Alex onu rahatlattığım için oldukça rahat görünüyordu. ''Teşekkürler Maya, sana güvenim tam.'' Ahh, şu ezilme duygusu tekrar beni rahatsız ediyordu. Zar zor ona gülümsedim. ''Eh, yanında hiç drahmi var mı Alex?'' Alexis ceplerini karıştırdı. ''Ah, yanımda yok ama kulübede vardır.'' dedi. Etrafa bakındım. Demek Alexis beni kamp meydanına kadar sürükleyebilmişti. Kız gerçeken güçlüydü. Bir de ben ufak tefek olunca...''Tamam, o zaman kulübene dönelim.'' dedim ve bu sefer onu ben çekiştirdim. İtiraf edemesemde şu rüyaların anlamını ben de öğrenmek istiyordum.

Tekrar kulübeye girdik. Cüzdanımdan drahmi çıkardım. Daha önce hiç İris Mesajı yollamadığım için Maya'ya döndüm ve biraz utanarak "Şey, mesajı nasıl gönderiyoruz?" diye sordum. Mutfakta bir kaba sıcak su doldurdu ve camı açıp kabı camın önüne koydu. Ne yapmaya çalışıyordu? Sonra drahmiyi içine attı ve ''Ey tanrıça İris, adağımı kabul et.'' dedi. Bir gökkuşağı oluştu. "Tanrıça Athena." dedi ve bir görüntü belirdi. Bu Tanrıça Athena'ydı!
Ben şaşkınlıkla görüntüye bakarken Tanrıça bize döndü ve "Demeter kızı Maya ve Hypnos kızı Alexis... Ne oldu?" diye sordu.
Maya'yla birbirimize baktık. Sonra derin bir nefes alıp "Tanrıçam, rahatsız ettiğimiz için üzgünüm. Ancak size sormamız gereken bazı şeyler var." dedim. Maya da beni onaylarcasına başını salladı.
Tanrıça Athena "Önemli olsa iyi olur melezler." dedi biraz sinirli bir tonla. Daha fazla zamanını almamak için hızla rüyayı anlattık ve "Bunun anlamı ne olabilir Tanrıçam?" diye sordu Maya. Tanrıça iyice sinirlenmiş görünüyordu. "Hypnos kızı olan sensin Alexis, kendin bul." dedi. "Ama Tanrıçam, bu bir mesaj! Ben bunu çözebilecek kadar usta değilim!" dedim.
"O halde ipuçlarını birleştirin! Alın size ikinci ipucu, ölümlü anne babanıza sorun!" dedi ve görüntüsü kayboldu.
Maya'yla birbirimize 'Ne alaka?' dercesine bakıyorduk.

Derin bir nefes aldım. Bu rüya ne anlama geliyorsa anne-babamızla ilgisi vardı. İris Mesajı yokolana kadar birbirimize şaşkın şaşkın baktık. Onlarla ne ilgisi olabilrdi ki? En korktuğum şey onların tehlikede olmasıydı. Ama olamazdı değil mi? Değil mi?
Alexis sonunda kendini toparladı ve konuşmaya başladı. ''Sence onlarla ne ilgisi olabilir Maya?'' Ona baktım. O da benim kadar endişeli görünüyordu. ''Bilmiyorum Lexy, bilmiyorum.'' İç çektim. ''Ama bildiğim bir şey varsa, o da onları mutlaka ziyarete gitmemiz gerektiği.'' Alexis başıyla onayladı. ''Haklısın. Umarım onlara bir şey olmamıştır.'' Bu kız resmen beynimi okumuştu! İkimizin içinin de endişe dolu olduğunu hissediyordum. ''Tamam o zaman Lexy, ben hemen kulübeden bir şeyler alayım, sonra doğru New York'a.'' Alexis başını salladı. Hızla kulübeme gittim. Ne kadar endişeli olsam da bildiğim bir şey vardı, o da mutlaka kötü bir şeyler olacağıydı. Kendimi bu histen ne kadar kurtarmaya çalışsam da olmuyordu. Bir an önce New York'a gidip, merak ettiğim her şeyi babama sormak istiyordum. Bunun için hızla görevlere hazırlıklı olmak için hazırladığım çantalardan birini kaptım ve Çörek'i almak için Pegasus ahırlarına doğru yürüdüm.