Çok Sıcak

Evet, korkuyordum belki titriyordum ama yinede mutluydum. Yeni bir maceraya atılıyordum ve tabiki nelerin beni bekledğini bilmiyordum. Her şeyimi aldım mı diye son bir kez daha baktım ama her şey tamdı. Belki bir şeyler eksik olsaydı gitmeyebilirdim. Off yine ne saçmalıyordum.

Kulübeden çıktım ve hızlı adımlarla Hephaistos Kulübesine doğru gitmeye başladım. Çok fazla tedirgindim ikide bir arkama dönüp bakıyordum. Sanki birileri beni izliyor gibi hissediyordum. Tekrar arkama döndüm ve biriyle ya da bir şeyle çarpıştım. Bu çarpışmayla yere yığıldım ama zarar görmemiştim. Karşımdakine baktım ve '' Ahh! Pers sen miydin ? Bir başkası diye çok korktum'' dedim.

Amy çok tedirgin gibi duruyordu. "Nereye ?" diye sordum. "Bir göreve" dedi. Ne göreviydi acaba bu. İşte şimdi merak etmiştim. "Yalnız başına mı gidiyorsun ?" evet anlamında başını salladı. "O zaman benide say, bende geliyorum seninle" itiraz edecek gibi oldu fakat ona engel oldum. "E çantan yanında değil. Nasıl geleceksin ?" "O mu o kolay. Elimi yeni geliştirdiğim cep çantama attım. Elime aldığımda çanta bir sakız paketi büyüklüğünde idi. Üzerindeki tuşa bastığımda paket büyüdü ve elimdeki kısmı kayışa dönüştü. Hemen sırtıma taktım ve "Eee nasıl gideceğiz oraya ?" diye sordum.

İçim biraz rahatlamıştı. Yanımda biri vardı ve iki kişiydik. Nasıl gideceğimizi daha önce düşünmemiştim. Ama kendimi biraz zorlayınca aklıma bir fikir geldi. Pers baktım '' İlk önce pegasuslarımızı almamız lazım, sonra Hollywood yazısının yazıldığı yere gideceğiz ve ordan içeri giriceğiz '' dedim. '' İyi ama nasıl gireceğiz ? '' Evet, burayı düşünmemiştim yani düşünülecek bir şeyi yoktu. '' Elleyerek '' dedim gülerek ve kolundan çekiştirip pegasus ahırlarına doğru gitmeye başladım. Sanırım aklında hala elleyerek sözüm kalmıştı çünkü elleriyle bir şeyler yapıp anlamaya çalışıyordu.

Ahır karanlıktı ama Biber'i görmem zor olmadı. Yanına gidip kısa süreliğine özlem giderdikten sonra dışarıda Pers'ü beklemeye başladım. Biraz sonra o da Fotia ile birlikte geldi ve pegasuslarımıza bindik. Maceramızın en heyecanlı kısmına gelmiştik ve artık biz her şeye hazırlıklı olmalıydık.

Büyük bir hızla Hollywood Tabelasına doğru ilerliyorduk. Oradan yer altına girmek çılgınca bir fikirdi fakat bizler birer melezdik, çılgınlık kanımızda vardı. Pegasuslar ile havada uçarken Amy ile biraz lafladık. Onunla konuşmayalı uzun zaman olmuştu. Biz konuşurken pegasuslarımızı uyarıcı kişnemesi ile önümüze baktık. Tabelaya gelmiştik bile. Burası çok açık bir alandı, yani burada bize ikiden fazla canavar saldırırsa kendimizi korumamız çok zor olacaktı. Yavaşça pegasuslarımızı tabelanın birkaç yüz metre gerisine indirdik. Ne olur, ne olmaz diye. Pegasuslarımızı indirdekten sonra onlardan havalanmalarını istedik. Burada durmaları tehlikeli olabilirdi. Yavaş ve temkinli bir şekilde tabelaya doğru yaklaştık. Her an her yerden bir canavar çıkmasını umuyordum fakat hiçbir şey olmamıştı. Şaşkındım, Amy ise mutlu gibiydi. Problemsiz bir şekilde buraya kadar gelebildiğimiz için mutluydu sanırsam. "Ee girişi nasıl bulacağız ?" diye sordum. Amy bir süre düşündükten sonra "Kamptada dediğim gibi el ile." Bu lafından hiçbir şey anlamamıştım. El ile mi ? Bir girişi el ile nasıl bulacaktık ? Ben düşünürken Amy tabelaya doğru yaklaştı ve noktasal olarak gördüğü yerlere bastırmaya başladı. "Ne yapıyorsun?" diye sordum. "Geçiti arıyorum" dedi...

Hep yakından görmek istediğim tabelanın yanındaydım. Ama böyle hayal etmemiştim tabi. Buraya kadar her şey istediğim gibiydi. Şimdi ise her şey garipleşecekti. Noktasal yerlere elimle ittiriyordum. Aynı şeyi yapmasını Pers'e de söyledim ve anlamsız bir şekilde dediklerimi yapıyordu. Bir süre sonra kocaman bir nokta gördüm orayı elimle ittirdim ve geri çekildim. Gürültülü ve tozlu bir şekilde gizli bir geçit açıldı. Pers'e baktım, gülümseyerek '' İşte böyle bulacağız '' dedim ve '' Hadi acele edelim, canavarlar basmadan içeri girelim '' dedim ve hızlı bir şekilde içeri girdik. Burası çok fazla ürkütücüydü ama bizim gibiler için değil melez olmayan ölümlüler için. Doğrusunu söylemek gerekirse korkmuştum ama buraya gelmeden önce kendimi her şeye hazırlamıştım. Pers'le arka arkaya giderken geçit kapısı hızla kapandı ve daha karanlık oldu ama kenardaki ölümü sembolleyen aydınlatmalar buranın karanlığını biraz olsun alıyordu. Dar yerlerden geçiyorduk ve kısa bir yürüyüşten sonra yaşlı ve sürekli yere bakan birini gördük. Yanına gittik ve heyecanlı bir sesle '' Merhaba '' dedim adam yavaşça başını kaldırdı, göz göze gelince çığlık atmamak için kendimi zor tuttum. Adamın gözlerinin içinden ateş çıkıyordu. Sonra benim bembeyaz suratıma bakıp '' Ahh! Gözlerim... Şey...'' gibi bir şeyler söylerken konuşmasını bir ses böldü bu ses kime aitti bilmiyordum ama bu anlamsız sesten sonra adam tekrar bize baktı bu sefer gözleri boştu yani karanlıktı, yoktu.

Adam ''Ne istediğinizi biliyorum ama sizi Efendimizin Sarayına özel bir pulla götürebilirim '' dedi, Çantamdan çıkardığım pulları adama verdim ve adam kayıklarını çağırmaya başladı. Bu sırada Pers bana baktı ve ' Bu..bunları nerden buldun ? '' diye sordu. Kendimden emin bir sesle ''Unutma ki benim babam Hermes ' dedim ve kayığa doğru yürümeye başladık.