Günün sonunda..

Akşam yemeğinden sonra canım çok şarap içmek istiyordu.Bende hemen odadaki bana ait şişelerden birini kaptım ve Amfitiyatroya gittim.Beni kimse görmüyordu.Herkes şarkılar söylerken ben orda şarap içiyordum.Canım çok sıkkındı.Kampta hiç arkadaşım yoktu.Tek arkadaşım Veronica'ydı ama şansa bakın ki o da Artemis avcısıydı.Zaten ben de şans olsaydı...

Şarabı içerken dikkatimi hep birbirine aşık olanları görüyordum.Keşke benimde bir sevgilim olsaydı.Bunları düşünürken Tanrıça Athena beni görmüş olmalı yanımda belirdi ve benden bir şarap koymamı istedi.Şarabı içerken Neden Yanlızsın diye sordu.Bende ona yalan söyleyerek Yanlızlığı seviyorum dedim.Ama Tanrıça yalan söylediğimi kesin anlamıştı.Yine de yalan söylediğimi anladığını bana belli etmedi.Bana gülümseyerek Yanlızlığı sevmen ilginç.Ama sana bir şey söyleyim mi,kısa süre içinde kampta çok arkadaşın olacak.Bunlar seni kullanmayacak.Yani gerçek dostun olacak.Kim bilir belki benim çocuklarımdan biriyle bile arkadaş olabilirsin dedikten sonra kayboldu.Tanrıça Athena bana önemli birşey söylemişti.Ama bir anda birşey farkettim.Tanrıça Athena şarabı bırakmıştı.Demek ki şarabı sevdiğimi gerçekten biliyordu.Her neyse şarap bittikten sonra kulübeme girdim.Kafamı yastığa koyduğumda rüyalara yolculuk yapmaya başlamıştım.