Dikkatle kalabalığı inceliyorduk. Neredeyse tüm melezler buraya toplanmıştı. Kalabalıktan garip sesler yükseliyordu. Coco ile şaşkınlıkla kalabalığa yaklaştık ve bu kalabalığın nedenini öğrenmeye çalıştık. Herkesi ittirerek önlere doğru ulaştık. Bir kız "Ay ne kadar şiriin." dedi. Öne geldiğimizde kalabalığa bembeyaz yavru bir kedinin sebep olduğunu anladık. Tamam, kampta pek fazla evcil hayvan görmezdik ama bu kadar şaşılacak ne var anlamamıştım. Ama biraz daha yaklaşınca kedinin yaralı olduğunu fark ettim. Coco'ya "Hayvancağız yaralıymış !" dedim. Coco da görmek için yaklaştı ve "Ahh yazıık !" dedi. Sonra "Kimse yardım etmeyecek sanırsam ! " dedim. O da "Ee biz yardım edelim o zaman !" dedi ve öne atılarak yavaşça kediyi aldı. Bu yaptığı çok taktir edilecek birşeydi. Herkesten hayret sesleri yükselirken ben "Hadi, bizim kulübe daha yakın, kediyi oraya götürelim." dedim ve tekrar kulübeme doğru yürüdük.