Silah Yapımı

Kulübemde oturup kardeşim Pers'le sohbet ediyordum. Diğer kardeşlerim burada değildi. Böylesi daha iyiydi çünkü hepsiyle aynı anda uğraşmak zor oluyordu. Kardeşimle bir silah hakkında konuşuyorduk. Bu çok güçlü bir silahtı ve yapımının olduğu kağıt kayıptı. Bu kadar güçlü bir silah yapımının kaybolması çok saçmaydı ama birden kaybolmuştu. Bizim acilen bu kağıdı bulmamız gerekiyordu. Bizde kardeşimle kafa kafaya verip nerede bulabiliriz diye düşünüyorduk ama hala bir çözüm yolu bulamadık. Böyle giderse biz burada böyle otururken birileri bu silahı hayata geçireceti. Bunu düşünmek bile istemiyordum. Onun için konsantre olup kafamı daha çok çalıştırmaya başladım. Bir çözüm yolu mutlaka olmalıydı. Uzun bir süre daha düşündükten sonra "Buldum." diye koltuktan kalktım. Kardeşimde doğruldu ve "Anlat." dedi. Heyecanlı bir şekilde "Nereus her şeyi bilir. Ona gitmeliyiz." dedim. Kardeşim önce düşündü sonra o da ayağa kalktı ve "Güzel fikir." dedi. "Tabii ki! Hadi hazırlanalım, yapacak çok işimiz var." dedim. Hemen odama gittim ve hazırlanmaya başladım.

Odalarımıza gidip hazırlanmaya başladık. Yanıma -hiç eksik etmediğim- yüzüklerimi ve kalkan saatimi aldım. Ekstradan da ne olur ne olmaz diye yedek kılıcımı aldım. Tam odamdan çıkıyordum ki çalışma masamın üzerinde duran Ateş Taşını gördüm. Ne olur ne olmaz lazım olabilir diye onu da boynuma taktım. Şimdi hazırdım. Dışarı çıktım ve El'i beklemeye başladım. Hazırlanması biraz uzun sürmüştü. Gerçi her ne kadar Hephaistos kızı olsada o da bir kızdı sonuçta. Hazırlanmasının uzun sürmesi doğaldı. El'de kapıya çıkınca birlikte ahıra doğru yürümeye başladık. Daha önce Nereus ile hiç karşılaşmamıştım. Adını sadece kitaplarda duymuştum. El'e sordum: "Bu Nereus tam olarak kim ve ne yapar ?". El biraz düşündü ve Nereus'u bana anlatmaya başladı. Ahıra geldiğimizde ikimizde pegasuslarımızı sevdik ve onlara küp şeker verdik. Çok mutlu olmuşlardı. Onları kayışlarından tuttuk ve dışarı çıkarttık. Biri bizi görmeden havalanmalıydık. Hemen Pegasuslarımıza bindik ve hızla onları koşturarak havalandık. Belli bir süre havada bu silah projesi hakkında konuştuk. Ardından dinlenmeye başladık. Buna ikimizinde ihtiyacı olacaktı. Baygın baygın bakan gözlerim ufukta bir liman gördü. Kendime geldim ve hemen El'e sordum:"Orası Nereus'un Limanı mı ?"

Pers'in sorusuna olumlu yanıt verdim. Nereus'un limanına geldik. Burası güzel ama biraz bakımsız bir limandı. Yukarıdan ortalıkta kimseyi göremiyordum. Kardeşime işaret verdim ve aşağıya doğru inmeye başladık. Yere vardığımızda pegasuslarımızdan indik ve onları okşadıktan sonra geri yolladık. Bizim biraz işimiz vardı. Etrafıma bakındım. Hala kimseyi göremiyordum. Nerede olabilir ki bu Nereus? Pers bana soran bakışlarla "Kimse yok gibi." dedi. Elimi başıma koyarak etrafı iyice inceledim. En sonunda pes ederek kardeşime döndüm ve "Burada olması gerekiyordu." dedim. Kardeşim hala etrafı inceliyordu. Oflayarak kardeşime tam geri dönelim diyecekken Pers uzağı işaret ederek "Bu gelen mi?" diye sordu. Onun gösterdiği yöne doğru baktım. Yaşlı bir adam buraya doğru geliyordu. Nereus olması kuvvetli bir ihtimaldi ama daha önce Nereus'u hiç görmediğim için kesin bir şey söyleyemezdim. "Olabilir." dedim. Sonra bu yaşlı adamın gelmesini bekledik. Yaşlı adam limanın kenarına oturdu. Sanki bizi görmemiş gibiydi. Kardeşim yanına gidelim der gibi baktı. Onu başımla onayladım ve adamın yanına gittik. "Selam!" dedim ve yanına oturdum.

Yaşlı bir adama "Selam !" demek biraz saçmaydı. Adam kesin bizi kovalayacaktı. Daha ilk andan hapı yutmuştuk. Kendi kendime düşünürken Nereus olduğunu düşündüğümüz adam hiç beklemediğim bir cevap verdi. "İyiyim ahbap sen ?" Ever işte bu dialog git gide saçmalaşıyordu. El adamın konuşma biçimini anlamış gibiydi "Dostum sen Nereus olmasın". Adam başını onaylarcasına salladı. "Senin herşeyi bildiğini söylerler adamım bu doğrumu ?" Nereus bir anda rapimsi bir şey söylemeye başladı. Her halde herşeyi bildiği için günün gençlik modasınada uyum sağlayabiliyor olmalıydı. "Evet adamım doğru bildin, ben herşeyi bilirim. Sorarsan bana ne istersen hemen cevaplayabilirim O ye Men !" İşte bu daha da garipti. El ile birbirimize baktık. İkimizde adamın çok bilgi sahibi olmaktan çıldırdığını anladık. Tekrar Nereus'a döndük. "Tamam o zaman sana bir şey soracağız ahbap" dedim. Nereus sanki bir şeyleri hatırlamaya çalışırmış gibi kaş göz hareketleri yapıyordu. "Hımm siz o silah planını öğrenmeye gelmiştiniz. Size bir şey karşılığında söyleyebilirim planın yerini" ikimizde şaşırmıştık bu adam cidden herşeyi biliyordu. "Söyle bakalım ahbap ne istersen getiririz sana" dedi El. Nereus emin misiniz dercesine bir bakış attı ve isteğini belirtti. "Deniz yatağı satıcısı Prokrustes'in yatakları çok rahat ve o yataklardan sınırlı sayıda var. O adam tüm yatakları kendine saklıyor. O yataklardan bir tanesini bana getirmenizi istiyorum. Yaşlıyım sonuçta sırtımın ağrısını geçirebilecek tek yatak o"

Nereus delirmiş gibiydi. Yani yaşlı bir adamdan bu sözler hiç beklenmezdi. Yine de bu halini sevdim. Ne güzel dostcanlısıydı. Gerçi bizimle dalga geçtiğini düşünmedim değil ama neyse. Nereus bizden Prokrustes'un su yataklarından istedi. Bu adamın hikayesini duymuştum ve adama bayılmıştım. Kardeşime baktım. Başını salladı. Nereus'a döndüm ve "Anlaştık." dedim. Nereus gülümsedi ve "Size kolay gelsin dostum." dedi. Bizde ona gülümsedikten sonra ayağa kalktık. Limandan yürüyerek uzaklaştık. Kardeşim "Bu adamın nesi var?" diye sordu. "Boşver." diye yanıt verdim. Kardeşim güldü ve "Hmm, şimdi Prokrustes'a gidiyoruz." dedi. Onu başımla onayladım. Tehlikeli ama eğlenceli bir gün geçiriyordum. Pegasuslarımızı çağırdık. Pegasuslarımız çok geçmeden yanımıza geldi. Onlara Prokrustes'a gideceğimizi söyledik ve üzerlerine bindik. Hazır olduğumuzda uçmaya başladık.


Devamı Kabuklu'nun Su Yatakları Mağazası'nda!