Servisten indiğimde Robin'in bana ''Melez Kampı'na hoş geldin!'' demesinden hala hiçbir şey anlamamıştım.Ancak yine de meraklı bakışlar içerisinde onu takip ediyordum.Beni Melez Kampı'na getirmekle görevli olduğundan, benim bir melez olduğumdan falan bahsetti.Yani ben bir Antik Yunan Tanrısı'nın kızıydım.Ama hangisinin kızı olduğunu öğrenebilmem için Tanrı ebeveynimin beni sahiplenmesi gerektiğini söyledi.Bu da bazen aylar bazen de yıllar sürebilirmiş.
Bütün bunların gerçek olduğuna hala inanamıyordum.Yani Antik Yunan Tanrılarıyla ilgili neredeyse her şeyi biliyordum.Hatta bunların gerçek olmasını bile dilemiştim.Ama şimdi bunlara inanmak o kadar zor geliyordu ki.
Robin beni kampa götürmeden önce başka bir yere götürmesi gerektiğini söyledi.Nereye gittiğimizi bilmiyordum ama Robin bunun tüm hayatımım etkileyebileceğini söyledi.
Melez Kampı'ndan bayağı uzaklaşıp farklı yerlere saptık.Sanırım burası bir ormandı.Niye bir ormana gelebileceğimizi düşündüm ama aklıma bir şey gelmiyordum.Robin yavaşladı ve durdu.Robin:
''Evet, işte geldik.'' dedi.Geldiğimi zaten anlamıştım, ama nereye?
''Geldik gelmesine ama nereye geldiğimizi ve bir ormanın içinde ne halt edeceğimizi artık söyleyecek misin Robin?'' diye sinirli bir şekilde bağırdım.Çünkü artık sabrım kalmamıştı.İnsanlar/melezler beni haberim bile olmadan bir yerlere götürüyor, bir şeyler yaptırıyor ancak bana sormuyorlardı bile.Robin kızgınlığımı anlıyorcasına:
''Neden öfkelendiğini anlayabiliyorum Andrea.Öfkelenmekte de haklısın ancak eğer buraya gelmeseydin dışarıda türlü türlü canavarlar içerisinde çok uzun bir hayat süreceğini sanmıyorum.Kokun onları çekiyor Andrea.Bunu artık anlamak zorundasın.'' dedi.
Kabullenmek istemiyordum.Bir an annemin aslında benim gerçek annem olmama ihtimalini düşündüm ve ürperdim.Biraz sakinleyerek:
''Tamam, peki.Beni hayatımdan niye kopardığınız nedenini anlıyorum.Hiç değilse artık neden bir ormanın içinde olduğumuzu söylesen bari?'' diye sordum.Robin onaylayarak başını salladı:
''Seni buraya getirdim çünkü hangi tanrı ya da tanrıçanın çocuğu olduğunun belirlenmesi yıllar sürebilir.Ve beklemek gerçekten o kadar güzel bir şey de değildir.'' dedi.
''Yani?''
''Seni buraya Artemis'le tanıştırmaya getirdim.'' dedi.
Artemis mi diye düşündüm bir an.Hani Bakire Tanrıça Artemis.Av ve Ay Tanrıçası Artemis.İnanmakta güçlük çekerek yutkundum.
''Artemis mi?'' dedim.Ağzımdan bu kadarı çıkmıştı.Robin başını salladı.Yine yürümeye başladı ve ormanın içerisine doğru girmeye başladı.Ağaçlarda bir şeyler vardı sanki.Çok hızlı hareket ettiklerinden dolayı ne olduklarını anlayamadım.Herhalde bu da Melez Kampı'yla ilgili başka bir garipliktir diye düşündüm.Robin birden durdu.Ve önümüzde 10-15 tane kız belirdi.Hepsinin üzerinde ok ve yay vardı.Çığlık atmamak için kendimi zor tuttum.Robin'i hadi kaçalım dercesine dürttüm.Ama kolumu tuttu ve beni olduğum yerde sabitledi.Aralarında biri sordu:
''Yeni biri mi getirdin Robin?'' diye sordu.Sesi çok sert ve ciddiydi.Robin:
''Evet efendim.Daha kampa gitmedi.Handi tanrı/tanrıçanın çocuğu olduğu da bilinmiyor.İlk olarak size getirdim.Belki onu da bir avcı olarak aranıza alırsınız.'' dedi.Herkes kendi arasında fısıldaşmaya başladı.Avcı mı diye düşündüm.Ne avcısı yahu?
Daha demin konuşan o kız:
''Leydim, belki onu bilgilendirmek istersiniz?'' dedi.Ortada duran 14 yaşlarında bir kıza bakıyordu.Ondan büyük olmasına rağmen niye ona ''Leydim'' demişti ki?Robin'in kulağına eğildim ve bu kızlar da kim diye sordum.Leydim dedikleri kız tatlı bir gülümsemeyle bana doğru yaklaştı:
''Senin kafan karışmış kızım.Ben Vahşi Doğa, Av ve Ay Tanrıçası Artemis onlar da benim avcılarım.'' dedi.
Artemis mi?Robin'in bahsettiği Tanrıça yani.Benden daha küçük bir kız gibi duran biri nasıl Artemis olabilir ki?Artemis:
''İstediğim her şey şeklinde görünebilirim ancak bu görüntüyü ben seçiyorum kızım.'' dedi.Artemis aralarından bir kıza işaret yaparak bir şey demesini söyledi.Kız:
''Tanrıça Artemis seni bir avcı olmaya ve ava katılmaya davet ediyor Andrea.'' dedi.Adımı nerden biliyor acaba diye düşünüyordum ama sonradan buna takılmak bile saçma geldi o bir Tanrıçaydı tabi ki adımı biliyordu.Dilim tutulmuştu sanki ne diyeceğimi bilmiyordum.Artemis tekrar kafasını salladı ve kız konuşmaya başladı:
''Eğer avcı olmaya karar verirsen ve bağlılık yemini edersen ölümsüz olacaksın.Tabi savaşta yenilirsen ve aşık olursan ölümsüzlüğünü kaybedersin.''
Bunlar da ne demek oluyordu.Kız:
''Bağlılık yemini ebediyen bakire olmak demektir.Romantik aşka sonsuza kadar tövbe etmek, asla aşık olmamak, asla evlenmemektir.Evet Andrea bir avcı olmayı kabul ediyor musun?'' dedi.
Asla aşık olmamak ve ölümsüzlük mü?İnsanın kafasını karıştıran kararlardandı bu.Ne diyeceğimi bilmiyordum ama zaten erkeklerle aram yoktur ve bir avcı olma fikri gerçekten harika diye düşündüm.
''Ne demem gerekiyor?'' diye sordum.Artemis gülümsedi ve kız:
''Dediklerimi tekrarla.Kendimi Bakire Tanrıça Artemis'in hizmetine adıyorum.''
''Kendimi Bakire Tanrıça Artemis'in hizmetine adıyorum.''
''Yanımda erkeklerin olmasını istemiyorum, ebedi bekareti seçiyorum ve ava katılıyorum.''
''Yanımda erkeklerin olmasını istemiyorum, ebedi bekareti seçiyorum ve ava katılıyorum.''
Sonra kız birden sustu.
''Bu kadar mı?'' diye sordum.
Kız gülümsedi ve:
''Evet, sen de artık Bakire Tanrıça Artemis'in bir avcısısın.'' dedi.Robin Leydi Artemis'e doğru yaklaştı ve ona bir şeyler dedi.Leydi:
''Kabul ediyorum, ancak eğitimini tamamladığı anda benim bir avcım olarak ava katılacaktır.'' dedi.Tekrardan konuşmaya başladı ve:
''Andrea artık sen de benim bir kızım ve bir avcımsın.Bana yemininle sonsuza kadar bağlı kalacaksın.Ancak yeminini bozman hiç hoş olmaz.Gücün azalır ve tekrar bir ölümlü haline gelirsin.Eğitimini tamamlayana kadar kampta kalmana izin veriyorum.Ancak daha sonra kardeşlerinle ve benle beraber ava katılacaksın.Beni anlıyor musun Andrea?'' diye sordu.Bir Tanrıçanın karşısında ne yapmam gerektiğini bilmiyordum sonuçta her gün bir Tanrıçayla karşılaşmıyordum.Ne yapacağımı bilemedim ancak önünde eğilmeyi akıl edebildim ve:
''Emredersiniz Leydim.'' dedim.O anda içime ona karşı büyük bir sevgi oluştu.Sanki bir anne sevgisi gibi.Bana gülümsedi ve:
''Hoşçakal kızım.'' dedi.
Avcılarıyla beraber ormana doğru hızla ilerledi.Robin bana bakıyordu ve ben de Robin'e.Şaşkınlık içerisindeydim.Artık ölümsüz bir avcı olmuştum.
Rp bitmiştir.
Konu: Yemin Ediyorum. 
Paz Ocak 23, 2011 11:14 pm