Bayrak yarisindaki rezaletten sonra uzerime kiyafet giyip, ormani kesfe cikmaya karar verdim. Ormanin cok tehlikeli oldugunu soyluyorlardi. Ama sadece ormandi iste. Yine de henuz yanimda getirebilecegim gercek bir silah olmayan ben, egitimlerde kullandigim kilicimi yanima aldim. Ormanda yarim saat tedirgince gezdikten sonra biraz rahatladim ve soylenenlerin sadece aptal melezleri ormandan uzak tutmak icin uydurulmus efsaneler oldugunu dusunmeye basladim. Biraz dinlenmek icin agacin golgesine oturmak uzereydim ki. Uzerimdeki agactan sahin sesi gibi bir ses duydun. Kafami kaldirdigimda kocaman bir harpya suratle uzerime dogru ucuyordu. Hemen yere yatarak onun bu saldirisini karsiladim. Kilicimi kavradim. ucan bir yaratiga karsi kor bir kilicla yapabilecek fazla bir seyim olmadigini biliyordum. Is yine yaraticiligima kalmisti. Tekrar saldirmadan once hizla kosmaya basladim. Evet buyuk ihtimalle benim kosusumdan cok daha hizli ucan bir canavarin karsisinda toprak ve engebeli yolda kosmak yaptigim en akillica davranis degildi. Ancak bir planim vardi. Harpya da pesimden ucmaya baslamisti. Kosmaya devam ederken birden kafama dank etti. Hades... Harpyalari Hades kontrol ederdi. Peki neden benim uzerime yollamisti ki, Afrodit Ares ile birlikti Hades ve Poseidonun tarafini tutuyordu. Bu daha sonra dusunulecek bir meseleydi. Ama bunun hesabunu Hadesten soracaktim. Simdilik su harpyayi nasil haklayacagimi bulmaliydim. Aramizdaki mesafe git gide kisaliyordu. Ani bir hamleyle kenara cekildim. Harpya benim kadar cevik degildi hizliydi ama ucmanin bedeli olarak fren sistemi benimki kadar hizli degildi. Iste zayif noktasini bulmustum. Etrafima baktim aradigim ozellikte birsey ilk bakista goremedim. Biraz daha kosup onu oyalamaya calistim. Zamanim tukeniyordu. Bu seyin yorulmayacagindan emindim. Kampa kadar da pesimdeyken kosma sansimda yoktu. O sirada aradigim seyi gordum. Ise yaramasi icin dua ediyordum. Yonumu degistirip, hizla kosmaya basladim. Beni yakalamak isteyen harpya super hizla yerden 1 metre yuksekde ucuyordu. Simdi tek yapmam gereken dogru ani beklemekti. Aramizda cok az bir mesafe kala saga attim kendimi. Bu yaptigima anlam veremeyen harpya once garip bir ses cikardi. Daha sonrasert bir kirilma sesiyle yere yigildi. planimi anlamisti ama artik yeri boyladigi icin, tamamen savunmasizdi. Yerde saglam ama kucuk bir tas vardi. o tasa dogru hizla kostugum ve tasin boyu benden kisa oldugu icin gorememisti. Aniden cekilince onun cekilemeyecegini biliyordum. kafasini sert bir sekilde kayaya carpan harpya. Yerde sersemlemis yatiyordu. Kor kilicimi kaldirdim. Guclu bir sekilde, harpyanin kalbine sapladim. Harpya yok oldu. Bir daha mecbur kalmadikca ormana gelmeyecegime soz verdim kendi kendime, tutmayacagimi bilerek.
Konu: Orman Tehlikesi Gorev-12 
Paz Ocak 23, 2011 6:52 pm