Melezleri İkna Özel Görevi / Satellite Morgan & Yondaime Hokage / 2

Thalia'nın ağacının biraz ilerisindeydik. Güzel bir mekandı doğrusu. Burada planımızla ilgili son rütuşları yaptıktan sonra pegasuslarımızı çağırdık. Ne yazık ki Sat'ın ki benimkinden önce geldi. Benimki de ondan 10 sn sonra gökte gözüktü. İçimden bir küfür savurdum. Sat bana ben kazandım bakışını attı ki beni kızdırmıştı ; ama gülmeme de engel olamadım.
Bura da havalanmak yerine biraz daha ilerlemeye karar verdik. Burası melez kokularının en yoğun olduğu yerdi ve canavarlar özellikle burada buharlaşmayı severdi. Biz böyle düşünmüştük ama yanlış düşünmüşüz ne yazık ki. Biraz ilerledikten sonra Tanrı Hades'in sesini duyar gibi oldum çünkü karşımızda 3 tane cehennem tazısı duruyordu. Cehennem tazıları hiç dost canlısı tazılar değillerdir. Sat'a baktım gülümsedim, canavarları severdim. En azından beni yenebilecek kadar güçlü olmadıkları sürece.

Yüzüklerime dokundum. Ellerimde aşina olduğum kılıçları hissedince saldırıya geçtim. Aynı şeyi Sat'ın da yaptığını gördüm. Elindeki kızıl kılıçla saldırıya geçmişti ve gerçekten korkunç gözüküyordu. Şimdi işimiz yoktu, cehennem tazılarıyla oynayacaktık.

Görevimizin orta yerinde bu cehennem tazılarının çıkması bizi sekteye uğratmıştı. Daha Las Vegas'a gidip oradaki kardeşlerimi bulmam gerekiyordu! Şimdi maalesef bu minik canavarlarla uğraşmak zorundaydım. Ama neyse ki cehennem tazılarıyla daha önce birkaç kez dövüşmüşlüğüm vardı, yoksa halim zor olabilirdi. Elimdeki kılıçla yani Kan Hırsızı'yla cehennem tazılarının üzerine yürümeye başladım. Ama bu yaratıklar gereğinden fazla hızlıydı, arkalarından koşturmak zorunda kalıyordum. Sonra bir an duraksadım. Ben bir avcıydım, kılıcım olmasa bile ok ve yayım vardı; hava atmak gibi olmasın en deneyimli okçuydum Ange'den sonra; ayrıca en deneyimli avcı olduğum için oklarımı kullanabilirdim. Kendi kendime gülümsedikten sonra yayımı gerdim ve okumu fırlattım. Birkaç kere ok fırlattıktan sonra cehennem tazısı toz oldu. Gülümsedim ve Yon'a baktım. "Yon biraz daha acele etmeliyiz, vaktimiz daralıyor. Bu yaratıklara ayıracak değerli tek saniyem yok." dedikten sonra ok fırlatmaya devam ettim. Bu canavarlar beni gerçekten sinirlendiriyorlardı. Oklarımın tadına bakmayı sonuna kadar hakkediyorlardı.

Eh cehennem tazılarını kısa sürede halledip pegasusların üzerine atladık. Las Vegas'a kadar gidecektik. Bir tehlikenin gelmemesini umuyordum daha çok yol vardı ama ne de olsa havada uçan çok fazla yaratık yoktu. Tabii ejderhalar dışında ama onlardan daha önce hiç görmemiştim. Görmekte istemiyordum yeterince korkunçtular. Uzun bir süre uçtuk. Pegasusları her yarım saatte bir dinlendirmek zorunda kalıyorduk ki geçen sefer indirdiğimizde bir çayırın ortasına iniş yapmıştık. Orada hiç bir şey yoktu ama eğer bir atsanız orası bir cennettir. Kaç saat olduğunu hatırlamadığım bir sürede ha uyuyarak ha muhabbet ederek Las Vegas'a vardık. Sat buraya daha önce gelmişti ve kardeşlerininerede arayacağını biliyor gibiydi. Pegasusları gönderdikten sonra sordum.

" Ne yapacağız ilk nereye gidiyoruz Sat ? " dedim. O önce biraz düşündü ardından cevap verdi. " Az kaldı bekle" Bunu dedikten sonra yolda hiç konuşmadık. Sat biraz tedirgindi. 15 dk kadar yürüdükten sonra bir cafe gibi bir yere vardık. Ama buradaki yer karanlık ve kapalıydı. Kapıyı Sat notalı bir biçimde çaldı. Üç kere hızlı 2 kere yavaş 3 kere hızlı. Harikaydı doğrusu kim bilir mors alfabesinde ne demekti. Sat sanki aklımı okumuş gibi " Sadece bir şifre" dedi. Bunu söyledikten sonra kapı içeriden açıldı. Burası klasik köy kahcesi gibiydi. Tıklım tıklım canlı ve sıcak. Ama içeridekiler insan değildi ki melez olduklarına dair katanamı ortaya koyup bahse girerdim.


Burada ki Rp bitmiştir. Las Vegas'ta devam edilecek !!