Pegasusum,Cep Telefonum ve Harpyler= Felaket Gün

Akşam gizlice kulübemden dışarı çıktım. Amacım pegasusum güneş ile biraz gezmekti. Ama öyle olmadı. Ahırlara doğru giderken arkamdan o tavuğumsu yaratıkları gördüğümde bittiğimin resmidir diye düşündüm. Ama yılmamıştım. Ahırlara doğru koştum. İnanılmaz bir hızla koşuyordum ki benim gibiyseniz bu hiçte zor değildir. Ahırlara vardığımda pegasusumu gördüm. Uyumuyordu resmen arkadaşlarıyla kişneyerek muhabbet ediyordu. Çok fena gülesim gelmişti ama ne yazık ki gülemezdim. Daha fazla dikkat çekmemeliydim. Pegasusuun önüne en sevdiği şey olan bir portakal attım. Pegasus önce bir titredi sonra yemeye başladı. Ve kafasını kaldırdığında beni gördü. Zevkli ve sesli bir şekild ekişnedi. Sus işareti yapıp yelesini okşadım ardından bir portakal daha verdim. Gel biraz yürüyelim dedim. Onu ahırdan çıkarttım ve üzerine bindim. Ormana doğru gidiyordum. Ne yaptığım hakkında en ufak bir fikrim yoktu. Ve ormana giderken cebimde bir şeyler titremeye başlamıştı. İşte o zaman yandığımı anladım cep telofonumu kapatmayı unutmuştum. Ve melez kampında en çok canavarın olduğu yerde benim telefonum gelin beni yiyin sinyalleri gönderiyordu. Hemen yay ve okumu çıkardım. Tetikte durmalıydım. Pegasusum yanımdayken ona zarar gelmesini önlemeliydim. Ve ilk yaratığı gördüm. Bir Harpy idi. Harpylere akşam melez yemek serbest olduğundan bana doğru geldi. Ama aynı şeyler karşılıklıydı bende onu buharlaştırabilirdim. Anında iki tane ok yolladım üzerine. Ve inleyerek buharlaştı. Pegasusumla havalandım. Cep telefonumu sinirden kırmıştım. Çünkü ormanın oralarından gelen çığlıkları duymamak için sağır olmak gerekliydi. Ce işte ilk canavar topluluğunu gördüm. 6-7 tane Drakon ve 3-4 tane akrep vardı. Bunların hepsini tek başıma yenmem mümkün değildi. Ama okumla bir kaç drakonu buharlaştırmama da engel değildi. Ama artık kaçmalıydık. Pegasusumla güzel maceram telefonum yüzünden ve tabii harpylar felaket bir güne dönüşmüştü.