Hermia Cocteau

"Merhaba Hermia, evet ben pegasus eğitmeniyim. Adım Rosamarie." dedim.

"Bir pegasusun var mı yoksa önce sana bir tane seçecek miyiz?"

Gülümsedim.

"Ben Poseidon'un kızıyım Hermia, pegasuslarla konuşabiliyorum."

"Ah, Arthur. Gerçekten çok iyi bir pegasus seçmişsin. Biraz hırçındır ama seni çok sevmiş gibi." dedim gülerek.

''Peki o zaman başlayalım mı?'' Tamam diye başını salladı.

Pegasuslara bindik.
''Eee? ne yapıyoruz?''

Hermia aceleci davranıp hemen Arthur'un sırtına binmişti. Ona inmesini işaret ettim.

"Pegasusuna bir arkadaşmış gibi davranmalısın. Seni gezdirmesini istiyorsan, önce ona şeker vermeli, sevip okşamalısın." dedim.

Hermia dediklerimi yapmaya başladı. Arthur ile gerçekten iyi anlaşacaklar gibi görünüyordu.

"Tamam, şimdi ufak bir gezinti için hazır olmalı. Arthur'un kulağına kampta kısa bir tur atmak istediğini fısılda, seni anlayacaktır."

Dediklerini yaptım, yavaş yavaş havalandık.
'' Hey, yavaş Artur '' düşmek üzereydim. Bir an Artura öyle sarıldım ki nerdeyse boğulacaktı.
''Eee ne yapıcaz şimdi??''

Hermia'ya gülümsedim.

"Melezler zaten doğuştan pegasuslara binicilikte yetenekli olurlar Hermia, ben sadece sizin birbirinize alışmanıza yardımcı oluyorum. Yani, kontrol sende. Pegasusunla ne istersen yapabilirsin."

Sonra ona göz kırptım.

"Evet Hermia, birbirinize alıştınız. Pegasus eğitmeni olarak seni pegasus binicilikten mezun ediyorum." dedim gülümseyerek.

İşte, sevgili Arthur'un da artık onu çok seven bir sahibi vardı.