~Hermia Aigian Cocteau~

Dersliğiye giderken birden yeni bir derslik açıldığını gördüm. Ne yazıyor diye elimi anlıma koyup yüzüm gölge yaptım gözlerimi kısıp karşıya baktığımda 'Zeka ve Strateji Geliştirme Sınıfı' yazdığını okuyabildim. ''Zekam gayet yerinde ama strateji... biraz püf noktalarını araştırmaktan zarar gelmez hem canım sıkılıyor'' dedim kendi kendime sonrada dersliğe ağır adımlarla gittim.

Bu sınıf diğer sınıflardan daha küçüktü ama yinede etraf güzeldi. Sonra öğretmeni gördüm ve de şaşırdım. ''Merhaba''

Hermia'yı dersliğimde görünce çok sevinmiştim. "Merhaba!" diye karşıladım onu. Mia da bana "Merhaba Summer." diye karşılık verdi. "Hoş geldin Mia, gerçekten gelmene çok sevindim." dedim. Mia ise "Hoş buldum. Eh, sanırım biraz stratejimi geliştirmeye ihtiyacım var." dedi. Başımı sallayarak "Anlıyorum." dedim. Kısa bir süre düşündükten sonra da "Hafıza kartlarından başlamaya ne dersin Mia?" diye sordum. Mia omzunu silkip "Benim için fark etmez." dedi. Ben de "Öyleyse ben hafıza kartlarını getiriyorum şimdi." dedim ve çekmeceden hafıza kartlarının bulunduğu kutuyu çıkardım. "Mia, ilk önce yirmi kart dizeceğim. Sen bunları bulduktan sonra otuz kart daha ekleyeceğim. Yani ikinci turda elli kart eşleştirmen gerekecek." dedim. Mia anladığını belirtmek için kafasını sallayınca da kartları düzenli bir şekilde masaya dizmeye başladım.

Ne yani şimdi kartlarımı eşleştirecektim. Ne kadar zor olabilirdi ki. Zaten çok çocukçaydı bu sonra kendime uyarı geçtim eğitmenlerin öğretmenliklerine karışmaa!! Summ Tüm kartları dizdi. 5x4 şeklinde en soldaki yukarıdaki kartı çevirdim bu bir orman nemfiydi. Sonrada yanındaki kartı çevirdim. Bu Demeter kulübesiydi. Summ iki kartıda tersine çevirdi. Az önce açtıklarımın sırasındaki 3. kartı çevirdim. orman nemfi çıktı. Hemen baştaki kartı çevirdim. ''Tamam Mia böyle devam et'' dedi Summ açıkçası hala bu bana çocukça geliyordu anasınıfındayken yaptırırlardı yahu bunu. Derin bir nefes aldım ve devam ettim.

Altaki ikinci sıranın beşinci dizesindeki kartı çevirdim. Karşımda Zeus duruyordu. Sonra çaprazındaki kartı çevirdim. Hera çıktı. ''İşte oldu karı-koca hmm şimdi de…’’ Summ ellerini kartlara götürüp çevirdi. ‘’Saçmalama Mia öyle bir eşleştirmek yok’’ doğru diyordu. Zaten dedemin babaanneme baktığı yoktu.

Derslikten içeriye girdiğimde el sallayan Summer beni çağırdı. Yanına gittiğimde masanın başında oturan Hermia'yı gördüm. Heyecandan kalbim küt küt atmaya başlamıştı. Yine mideme kramplar giriyordu. Uzun zaman olmuştu onunla görüşmeyeli en son bir kafede oturup birşeyler içmiştik. Summer konuştu.

"Benim acilen Athena'nın yanına gitmem gerek sen devralabilir misin dersi?" Daha sonra bana göz kıparak uzaklaştı. Ne yapacağımı bilmiyordum. Elim ayağıma dolanmıştı. Gülümsemeye çalışarak konuştum. "Gördüğüm kadarıyla şey kart eşleştirme yapıyorsun." yutkundum. Yüzüm kızarmıştı. Daha sonra Konuşmaya devam ettim. "Güzel bir ısınma bunu hızlıca bitirince gerçek derse başlayabiliriz."

"Güzel bir ısınma bunu hızlıca bitirince gerçek derse başlayabiliriz." Will gwlip karşıma otuduğunda hayatımda ilk defa yanaklarımın kızardığını ve boğazımın kuruduğunu hissettim. ''Peki'' diyebildim. Belki 2 haftadır görüşmüyorduk şimdi derslikte karşı karşıya gelmiş olmamız her neyse derse dönelim.

Önümde hala 19 çift vardı. sıkılmaya başlamıştım çünkü ama derin bir nefes alıp az önce heranın çıktığı kartın yanındakini çevirdim. Demeter kulübesi çıkınca sevindim. Az önce bulmuştum ama nerde?? şimdi bunu neden yaptığımızı anlar gibiydim. En üsten ikinci kartı çevirdim sanki oydu. Sonra yeşil çatıyı gördüm ve bir oh çektim. Will'in karşısında rezil olamazdım hemde bu Will için alıştırma turu kadar kolay gelirken. KAfamı kaldırıp Will'e baktım. Gülümseyerek o da bana gülümseyince ras gele bir kartı çevirdim ardından başka birini...

Hermia ile göz göze gelince biran için kilitlenmiştim. Onun o sırada çevirdiği kartlara baktım. İkisi de Afroditti. Biran için kaderin ilginç bir oyunu olduğunu düşündükten sonra yüzümün kızardığını farketmesin diye kafamı çevirip yandaki bir çekmeceden çıkardığım boş dosyanın içinde birşeyi okuyormuşum gibi yüzüme doğru tuttum. Kesinlikle bir aptal gibi gözüküyordum. Lanet olsun! Birkaç dakika sonra göz ucuyla baktığımda Hermia'nın birsürü kart eşleştirmiş olduğunu farkettim. Bu garip sessizlik iyice sinir bozucu olmaya başlıyordu. Sonunda gırtlağımı temizleyip konuştum. "Baya iyisin hafıza konusunda anlaşılan." Hermia sadece gülümsemekle yetindi. Daha sonra çevirdiği kart Ares kulübesinin kartıydı. Hemen başka bir kart çevirdi. Athena kulübesinin kartı olması beni şaşırtmıştı. Tanrılar benimle dalga geçiyor olmalıydı! Geriye yanlzıca 5 çift kalmıştı. Gerçekten de iyi iş çıkarmıştı. Kartlara bakarak hatırlamaya çalışıyordu. Ben ise onun gözlerine bakıyordum. Sonunda tüm kartları eşleştirmişti. "Bravo!" dedim. Teşekkür ettikten sonra elimdeki dosyayı işaret edip, "O dosya ne için?" diye sorunca ne cevap vereceğimi bilemedim. Çünkü dosya boştu. Birşeyler uydurmak zorundaydım. Zorlayarak gülümsedikten sonra cevap verdim. "Bu dersliğin öğrenci kayıtları için senin adına bir dosya." dedikten sonra cebimden çıkardığım kalemle ismini yazdım ayraç kısmına. Ucuz atlatmıştım ya da öyle sanıyordum. Sonra derse geri dönmem gerektiğini hatırladım. "Eee şimdi, senin için en iyi yöntemi belirlemek için 10 soruluk ufak bir test yapacağız. Süren 15 dakika." Test kademeli olarak zorlaşan 10 zeka sorusundan oluşuyordu. Kalıp geçme olmadığı için fazla baskı olmayacağını umuyordum. Kağıdı ve kalemi uzattıktan sonra başlaması için bekledim. Başladıktan sonra süreyi başlattım.

İlk soru kolay gibi gözüktü gözüme ama kısa olması kolay anlamına gelmediğini okuyunca anladım. Bu zeka soruları yerine Tarih dersine girmeyi tercih ederdim. Soruyu bir kez daha okudum. ''Tamam'' dedim içimden sonra da kalemi elime alıp bir şıkkı işaretledim. Mantığım ona yatmıştı ne yapabilirm ki.

Soru ikiye geçtim ama açıkçası bu beni daha çok düşündürdü. Sonunda bunada bir cevap buldum ama üç, tavuk bacağından girip inek kulağından çıkıyordu... Ben de 46 şıkkını işaretledim ve Will'in ne yaptığına göz ucu ile baktım. İlk başta bana bakıyordu ama bende ona bakınca sözde dosyamı karıştırmaya başladı. Güldüm sonra önüme dönüp bir kaç soruyu daha yapmak için bıraktığım yerden devam ettim.

Hermia testi çözerken ben de göz ucuyla onu süzüyordum. Kafasını bana çevirdiği anda hemen gözlerimi kaçırıp dosyaya bakıyormuş gibi yapıyordum. Çok aptal gibi gözükmeseydim bari. Bir süre geçtikten sonra Hermia kafasını kaldırıp konuştu. "Bitirdim sanırım." Kronometreyi durdurdum. 13 dakikaydı tam. Süreyi not ettikten sonra bana uzattığı kağıdı alıp incelemeye başladım. İlk soruları zorlanmadan yapmış olacaktı ki hiç silgi izi yoktu. Sonlara gelince kağıdın kenarları aşınmaya başlamıştı. Silgi izlerinden. Sadece 3 yanlışı vardı. Kapıda not ettikten sonra dosyasına yerleştirdim. Sonucu söylemek isterdim ancak kamp kurallarına aykırıydı bu. Sadece ne gibi bir yol izleyeceğimizi belirmek için yapıyorduk bu testleri. Test sonucuna göre bir çok şeyi yapmamıza gerek kalmamıştı. Ben de ileri düzeye başlamak için dersliğin girişindeki dolaba gidip bir satranç tahtası çıkardım. Özel yapım olan akıllı satranç tahtalarıydı bunlar. Summer'ın projesiydi. Tahta yapay zekaya sahipti. Kendisi stratejiler üretebiliyor, karşıdakinin stratejilerini anlayabiliyordu. Üç farklı zorluk seviyesi vardı. Seviyeyi orta dereceye ayarladıktan sonra Götürüp Hermia'nın önüne koydum. Tahta kendiğinden düzenlenmişti. Beyaz taşlar Hermia'nın önünde duruyordu. Hermia şaşkınlıkla tahtaya bakıyordu. Bir açıklama yapmam gerektiğini anlamıştım. "Bu özel bir robot satranç tahtasıdır. Ona karşı oynayıp yenmelisin. Ama sakın hafife alma çünkü bu şey Athena'yı bile terletebilir." Abartmıştım tabi ki de ama yinede rakibini hafife almak savaşta yapılacak en büyük hataydı. Ares çocuklarının bu konuda benimle hem fikir olduklarını hiç sanmıyordum.

Önümde duran santraç tahtasına uzun süre baktım. Sonra derin bir nefes alıp piyonumu oynattım karşılık olarak siyah taraf piyonunu oynattı. Atla çıkış yaptım, siyah gene piyon. garip olan şuydu ki karşımda kimse yoktu küfür edebileceğim ayağına basabileceğim ya da çıkışta kafasını klozette sokabileceğim bu çok ama çok sıkıcıydı.

Yaptığım bir hamle ile atını geri çekti. Şey en azından bu umut veriyordu. Ama az önce aldığı piyonun hesabını vermeliydi. İki dakika sonra bir atı ve iki piyonu bendeydi ama sorun şuydu ki iki atım iki piyonum ve bir tane fillim de onaydı. Elimi vezire doğru yöneltmiştim ki beni izleyen Will'i farkettim ona baktığımı fark etmiyordu. Gözlerini santranç tahtasına dikmişti ve kaşları kalkmıştı. Elimi diğer fillin üzerine getirince kaşları indi.

Hermia satrancı pek sevmemişti. Garip bir şekilde aklımı okuyor gibi benim düşündüğüm hamleleri yapıyordu. Biraz acemi olduğu herhalinden belli oluyordu. Piyona doğru elini uzatırken kolunun kenarı ile vezirine çarptı. Vezir devrildi. Kendimi tutamayıp düzeltmek için elimi uzattığımda oda elini uzatmıştı. Elim eline değdi. Elleri yumuşacık ve narindi. Nasıl kılıç tutabildiğini aklım almıyordu. Hemen utanç içersinde elimi çektim. Hermia'nın da yüzü kızarmıştı. "Ben şey, pardon." dedim. Ve daha sonra gülümsemeye başladım. O da bana gülümseyip, oynamaya devam etti. Tahta filini oynatıp Hermia'nın piyonunu aldığında Hermia'da atını kullanarak tahtanın filini almıştı. Zekice bir tuzaktı. At karşıdaki oyuncunun en az düşüneceği taştır satrançta herzaman. Çünkü ilerleme şekli diğer taşlardan farklıdır. Oyun devam ediyordu.