Pegasuslarımızı bırakmıştık.İlk defa pegasusa binmekten daha çok beni heycanlandıran yeraltına ineceğimizdii!Ang çok doğal ve sakindi sanki her zamanki günlük bir yere gidiyormuş gibi.O sırada Ann'ı dürttüm
'' Ben kokuyorumm Ann.'' Bir sokağa saptığımıza
'' Nakil Sıraasında ölüm Plakçılık '' bu yazıyı okur okumaz tüylerim diken diken oldu ve irkildim
O sırada Ann'ı kolundan tutum
'' Bunu yaparsak ve bizi her neyse bişi olursa ..'' derken Ann bana sert bir bakışla
'' Bize hiçbir şey olmıyacak Zell.Bana güven.'' dedi.Belki bunu başkası söyleseydi bu sözler size inandırıcı gelmezdi ama bunu söyleyen Ann olunca içinizi bir sıcaklık kaplıyor.İkimiz beraber el ele tutuştuk.Ve olun elini sımsıkı kavradım.