Pegasus ahırlarına gitmiş ve Pyrkagias ımı almıştım. Ama gece olmasını beklemeliydim. Zaten güneş batmıştı. Ama biraz daha beklemek istiyordum. Emin olmak için. Ama çok ta beklememeliydim. Harpyalar tarafından yenmek istemiyordum ne de olsa. Bir süre daha bekledikten sonra zamanın geldiğinden emin oldum ve pegasusumun sırtına atlayıp pegasusu dışarıya doğru sürmeye başadım. Long İsland körfezine kadar ilerledikten sonra pegasusum ile havalandım ve New York'ta ki evime doğru ilerlemeye başladım.
Uzun bir yolculuğun ardından New York'a varmıştım. Şimdi gitmem gereken yer evimdi. Biraz şehri dolaştıktan sonra evimi buldum ve pegasusumu evin çatısına indirdim. ''Sen burada bekle ben ıslık çaldığımda geri gelmeni istiyorum. Hadi dostum benim yüzümü kara çıkarma.'' Bu söze alınmıl olacaktı ki kuyruğunu bana doğru savurarak etrafında bir tur döndü ve ardından havalandı. Yediğim kuyruk darbesiyle neredeyse çatıdan aşağıya düşecektim. ''Bu atı seviyorum ama biraz hırçın.'' dedim gülümseyerek ve çatıdaki merdivenleri kulanarak aşağıya inmeye başladım. Annemi görmek için can atıyordum. Kim bilir beni ne kadar çok merak etmişti. Büyük ihtimalle daha uyumamış hala benim gelmemi bekliyordu. Hızıca merdivenleri indim ve bizim dairemizin önüne vardım. Yapabileceğim tek şey vardı 'Kapıyı çalmak.'
Kalbim yerinden fırlayacaktı büyük bir sevinç ile kapıyı çaldım. Daha 1 saniye bile geçmeden hızılıca kapı açıldı. İçerideki annemdi. Ama hiç benzemiyordu. Saçı başı dağılmış. Giysileri kırışmıştı. Beni aramaktan bitkin düştüğü belliydi. Beni gördüğü anda yüzünde muhteşem bir gülümseme oluştu ve bana sıkıca sarıldı. O kadar sıkıyordu ki nefes dahi zor alıyordum. ''Aima. Nerelerdeydin sen? Günlerdir seni arıyorum? Bana bir açıklama borçlusun genç adam.'' Annem benim adıma çok endişelenmişti. Anneme ''Saha herşeyi anlatacağım ama eminim bana inanmayacaksın.'' dedim. Ardından içeriye geçtim ve herşeyi anneme anlattım. Beklediğimden daha iyi karşılamıştı. En azından benim için bir deli hastanesini aramamıştı. Söylediklerimi idrak etmeye çalıştı ve bir süre kendi kendine inkar ettikten sonra ciddi olduğumu fark etti. Onunla konuşacak o kadar çok şeyim vardı ki. Ama buradan sonra babamı görmeye gicektim. Bunca süre yüzünü bile göremedikten sonra. Artık onu görmeyi hakediyordum. Duyduğuma göre bütün melezler 13 yaşında sahipleniliyordu. Ama ben 18 yaşında sahiplenilmiştim. Lanet olsun 18. Ama bu zamana kadar hiç saldırıya uğamamış olmam şaşırtıcıydı. Tabi Bay Pear'la tanışmamda birkaç sene sınıfta kalmamın da etkisi vardı. Anneme herşeyin daha iyi olacağını söyleyip yapmam gerekenleri anlattım ve evi terk ettim. Anneme geri döneceğime söz verdim. Buradan gideceğim yer doğruca Olimpos'tu. Yani kamptakilerden duyduğuma göre Empire State binası.
Konu: Anne Ziyareti 
Paz Ocak 09, 2011 10:06 am