Kulübe Ziyareti

Yeni tanıştığım Demeter kızı olan Mitch'i görmeye gidiyordum. Yeni birileriyle (özellikle bu kişi kızsa) tanışmak her zaman iyidir. Bir an çevreme bakındım. Tanıdık biri olsa onunla gireriz kulübeye diye. Ama yoktu. Ben de omuz silktim ve umursamaz tavrımı takındım. Ardından Demeter Kulübesinin kapısını tıklattım. Kapıyı Mitch yerine başka bir kız açınca önce şaşırsam da sonra gülümsedim. Başka bir melez. "Merhaba ben Arthur Dragomir, Afroditin tek oğluyum. Aslında Mitch'i görmeye gelmiştim ama sen onun kardeşisin sanırım." dedim ve kıza baktım. Hala bana bakıyordu. "Beni içeri almayacak mısın?" diye sordum en sonunda.

Kapıyı açtığımda şaşkınlıktan gözlerim pörtlemişti. Eh,yani,kulübeme her gün bir erkek girmiyor,hem de Afrodit'in oğlu. Normalde böyle şeylere pek ilgili değilimdir ama bu durumda biraz etkilenmemek elde değil.

''T-tabii,içeri gel Arthur.''

İsmini bildiğimden dolayı memnuniyetini gülümseyerek gösterdi. Onun ismini herkes biliyordu.Özellile diğer melez kızlar Sat'i sıkıştırırken çok duyuyordum.Sat için de çok üzülüyordum.Böyle karşılıklı bir sevginin buluşamaması ne yazık.
Arthur'u misafirlerimizi karşıladığımız yeşil koltuğa aldım.

''Mitchie burada değil,sanırım Jeff'le dışarıda,anlarsın ya,aşk meseleleri işte.''

Ne saçmalıyorum ben!Bunu en iyi o bilirdi.O Afrodif'in oğlu!

Gülümsemem genişledi, tabi ki de anlardım. Ben Afroditin oğluydum. Çevreme bakındım bir an sonra kızın hala ismini bilmediğimi ve onun ayakta durduğunu fark ettim. "Neden oturmuyorsun?" diye sorup koltuğu gösterdim. Oturmak üzereyken "Hala ismini söylemedin?" dedim ve biraz daha rahat bir şekilde oturdum. "Benim kendimi sana tanıtmama pek gerek yok sanırım. Kampta ismimin geçtiğini ben de duyuyorum. Ama seni pek duymadım." dedim. Tamam. Biraz kibirli yanım ortaya çıkmıştı ama bunu engelleyemiyordum. Bu benim doğamda vardı. Yerimde duramadığım için çevreme bakınıyordum. Sonra kızın cevap vermek üzere olduğu fark ettim ve yeniden ona döndüm.

''Ah,şey,Maya'' dedim. İsmimin duyulmamasına hiç şaşmamıştım. Ne de olsa ben sadece ufak tefek,güçsüz bir Demeter çocuğuydum. Belki kendime haksızlık ediyorum ama...

''Ah,güzel ad.'' dedi diyecek hiçibrşey bulamayan Arthur. ''Ne anlama geliyor?''


''Sihir.Yani anlamı.Niye böyle koyulduğunu bilmiyorum.Seninki de Kral Arthur'dan herhalde. Aslında o hikayelerdeki kahramanın isminin Kral Arthur olmadığını biliyor muydun?Hiç bir yerde ismi söylenmiyormuş.Art ya da Arthur savaşçı demekmiş.''

Yine bilgiçliğim tutmuştu.Athena'nın kızı olsaydım daha iyiydi herhalde.Kesin uyuyakalmıştır cümlemin yarısında,diye düşündüm.

Verdiği bilgiler pek ilgimi çekmese de -pek diyorum çünkü bazı yerleri çekmişti- ona şaşkın bir şekilde baktım. Sonra gülümsemem geri geldi. "Sen Athena çocuğu olmadığına emin misin?" diye sordum. Evet anlamında başını salladı ama o da aynı şeyi düşünüyormuş gibiydi. Anladığımı belirtircesine başımı salladım. Aklıma konuşcak bir konu gelmiyordu. En sonunda klasik soruyu sordum. "Sen buraya nasıl geldin peki?" onu çok üzmediğimi umarak cevabını bekledim. O anları hatırlamak bazı melezleri üzebiliyordu. Bunu kardeşlerimden biliyordum.

''Ah,biraz hızlı bir geliş oldu.'' Omuz silktim. ''Bir arkadaşımla okula giderken iki satir gördük,birisi yaralıydı.Sonra yanlarında bir portal açıldı onlar girerken ben de girdim ve bir baktım burdayım.Bana kimse olayları açıklamadı,ben herşeyi kendim keşvettim.''

Koltuktan kalktım ve pencerenin önüne geçtim.Ormana doğru bakmaya başladım.

''Peki ya sen?Sen nasıl geldin?''

Bir an en kısa nasıl anlatacağımı düşündüm sonra "Benimki farklı ben dört yaşımdan beri melez olduğumu biliyordum. Sonra bu yaşıma geldim ve babam beni kampa yolladı" dedim ve omuz silktim. Ardından ayağa kalktım, Maya'ya sarıldım. "Sohbet güzeldi. Saol ama benim gitmem gerek. Sonra görüşürüz." dedim ve ona gülümsedikten sonra kendi kulübeme gittim.

Bugün yaşadığım en tufaf gün olarak tarihe geçsin.Aklımdan geçen sadece buydu.
Bana sarıldı ve:
"Sohbet güzeldi. Saol ama benim gitmem gerek. Sonra görüşürüz." dedi Arthur.

Şaşkınlıktan Arthur kulübesine gidinceye kadar öylece kalakaldım.Eh,tabii o Afrodif oğlu kızların böyle kalakalmasına alışıktır. Mitchie gelince ona bunu anlatmaya sabırsızlanıyordum.

Rp Bitmiştir