Melez kampı herkesin olmak isteyeceği harika bir yer ancak... Bir eksik var ve o eksikte ne yazık ki biricik babam. Hiçbir zaman için babasına baş kaldıran ergenlerden olmadım, her zaman için annemin evde olmayışını belirtecek bir davranışta bulunmadım. Bizim evimiz her zaman için düzenliydi, akşam babam evden yorgun argın geldiğinde tüm yemekler yapılmış olurdu. Bazen onu beklerken uyuyakalırdım ve sabah uyandığımda yatağıma taşınmış olurdum.
Onu özlemiyorum demek kocaman bir yalan olur, çünkü onu düşünmediğim bir an bile geçemiyor. Bir tanrıçayla birlikte olmuş ha? Eh, babam her zaman için yakışıklı biri olmuştur zaten. Masmavi gözleri karşısındaki bütün kadınları eritirdi ki, o sadece bir tanrıçada var olabilecek kadar mükemmelliği seçmişti demek? İşte benim babam.
Hastane koridorlarında yürürken, kafamı hafifçe sağa sola doğru çeviriyorum her yerde beyaz önlüklü birilerini arayarak. Dudaklarımı ısırıyorum, ama en nihayetinde tanıdık gözlüklü sarışın simayı görünce yerimde duramayıp koşarak onun boynuna atlıyorum;
'Baba!!'
Beni görmesinin şaşkınlığını üzerinden çabuk atan babacığım güçlü elleriyle bana sımsıkı sarılıp etrafında bir tur döndürüyor. Saçlarımın kokusunu derin derin içine çektiğini hissedebiliyorum. Beni kaybetmekten korkarmışçasına bana sarılışını, o tanıdık parfümünün kokusunu hissedebiliyorum. Gözlerimin dolmasına izin veremem, o benim babam ve mutlu olduğumu bilmeli. Ama keşke onunda benimle birlikte yaşayabilmesinin bir yolu olsa. Hem ben yokken, ona kim bakıyor ki zaten?
Bu düşünceler aklımı çelerken babamın gür ve herkesi kontrolü altına alan sesini duyuyorum;
'Tatlım, bu tehlikeli değil mi sence? Kamptakilerin burada olduğundan haberi olduğunu hiç zannetmiyorum.'
Tipik babam işte, her zaman için mantığını konuşturan. Ama bu sefer, sözlerinin arasında sevgiyi de barındırdığını hissedebiliyorum. Benim için endişeleniyor, bu yüzden böyle konuşuyor. Onu anlayabiliyorum. Bu nedenle mutluyum.
Yanaklarına iki öpücük bıraktıktan sonra gülümseyerek gözlerine bakıyor ve konuşuyorum;
'Sizce de benden dinlemek isteyeceğiniz çok şey yok mu Bay Britannia?'
Xxx
Dönüş yolum, geliş yolumdan çok daha huzurlu geçecek. Kamptan alabileceğim bütün cezalara daha şimdiden razıyım. Babacığımın beni dinlediği her bir saniye beni daha da mutlu etti doğrusu ve şimdi öz güvenim tazelenmiş bir biçimde yeni yuvama geri dönüyorum. Ek olarak, babamın annemden bahsedilirken gözlerinin sürekli o muhteşem şekilde parlaması bana tuhaf bir mutluluk verdi. Hayatındaki tek kadının o kalması ne kadar da ilginç sahi...
[Rp bitmiştir]
Konu: Hastane Ziyareti 
Perş. Kas. 04, 2010 4:13 am