Perseus Grace(1)

Pegasusumu kamp içinde dolaşırken rastladığım ahırda bulmuştum.Ona isim vermiş ve onu birazda beslemiştim.Tamam bunları yapmıştım ama şimdi ne yapacağımı bilmiyordum bu yüzden Pegasus Binicilik Sınıfına geldim.Organik bir havaalanına benziyordu burası.Kapısında öğretmenler odası yazan kulubeden içeri girdim.Bir kız karşıladı beni.Benden 1-2 yaş büyük olmalıydı.
-''Merhaba,binicilik öğretmeni siz olmalısınız ?''
-''Ta kendisi ne istemiştin ?''dedi kız bana.
-Pegasus dersi almaya geldim bir pegasusum oldu ama onunla nasıl anlaşacağımı bilmiyorum daha doğrusu onunla neler yapacağımı bilmiyorum.Küçükken bir kaç defa taya binmiştim ama sanırım birbirleri ile alakaları yok.''
Gülerek bana baktı sonra adımı sordu.
''Perseus.Perseus Grace.Hephaistos'un oğluyum kampa yeni geldim.Senin adın ne ?''
-''Rosamarie Sea ama genelde bana Rose derler''
-''Tanıştığıma memnun oldum eee ne zaman başlıyoruz derslere ?''

Pegasus sınıfına geldiğimde Rose bana dönüp gülümsedi. Kardeşimin işi olduğunu biliyordum ve onun için gelmiştim. Gördüğüm kadarıyla da yeni bir melezimiz vardı kampta. Bu dersliğimiz iyiydi, yeni gelenlerle tanışmamızı ve onlara yardımcı olmamızı sağlıyordu. Gülümsedim ve yanlarına doğru ilerledim. Yeni öğrenci bana tuhaf bakıyordu. Sanırım benimde pegasus öğrenmek istediğimi düşünüyordu. Ona sadece gülümseyerek karşılık verdikten sonra kardeşime döndüm. "Rose sen gidebilirsin kardeşim, ben ilgilenirim." Rose tamam anlamında başını sallayarak yeni gelen melezden özür diledi ve sınıftan ayrıldı. Bende artık derse başlamam gerektiğinin farkındaydım. İlk önce kendimi tanıtmak, ardından da hemen derse başlamak istiyordum. Melezleri bekletmeyi sevmezdim.
"Merhaba ben Cornelia Scarlett. Poseidon kızı ve aynı zamanda Pegasus eğitmeni. Kardeşimin işi olduğu için gitmek zorunda kaldı kusura bakma." dedim ve o da bana anlayışla cevap verdi.
"Önemli değil. Bende Hephaistos oğru Perseus." Başımla onu onayladıktan sonra hemen derse girmek için konuşmaya başladım. "Evet, şimdi bir bakalım. Pegasus hakkında ne öğrenmek istiyorsun? Yani hiçbir şeyi bilmiyor musun, yoksa biliyorsun da kendini mi geliştirmek istiyorsun?" diyerek soru soran bakışlarla Perseus'a baktım. İyi birine benziyordu ve onunla iyi arkadaş olacaktım evet. Ama bunu dersin bitişine daha sonraya saklıyordum. Şu an sadece ona merak ettiklerini öğretmek istiyordum.

"Ya pegasusumu kullanabiliyorum, birlikte pek çok maceraya çıktık fakat onunla ilgili bilgimin az olduğunu fark ettim. Hem pegasuslar hakkında bilgi edinmek hem de pegasusumu daha iyi kullanmak için ders almak istiyorum" Cornelia bana baktı, iyi biri olup olmadığımı anlamaya çalışıyor gibiydi. Belli bir süre sonra başını kapıya doğru çevirdi ve "Eh, madem öyle hadi ahırlara gidelim. Orada bana pegasusun ile olan ilişkini gösterirsin. Hem pegasusunu da görmüş olurum." Birlikte kapıdan çıktık ve ahırlara doğru ilerlemeye başladık.

Ahıra vardığımızda ilk defa bekçiyi(seyisi') uyanık gördüm. Cornelia bekçiye göz kırptı ve bekçi soru sormadan ahırlara girmemize izin verdi. İçeri girince hemen Fotia'yı buldum. Onun yelesini okşadıktan sonra ona bir küp şeker verdim. Her zaman yaptığım gibi onunla konuşmaya başladım. Her sorumdan sonra kişniyordu. Ben de bu kişnemeleri duymak istediğim cevaplar olarak sayıyordum. Belli bir süre Fotia ile konuştuktan ve onu sevdikten sonra Cornelia'ya döndüm "Ee şimdi ne yapıyoruz ?

Ahırlara geldiğimizde Perseus ile pegasusu oldukça iyi anlaştığını fark ederek gülümsedim. Eh, ne de olsa pegasuslarla melezlerin iyi anlaşması iyi oluyordu. Gülümsedim ve pegasusun mutlu haline gülümsemekle yetindim. Sonunda Perseus bana döndüğünde "Pegasusunla iyi anlaştığını gördüm. Hadi bakalım bin pegasusuna o da seni biraz zorlasın." dedim ve bana merakla bakan gözler arasında pegasusun yanına giderek onu sevdim. Pegasus ile aramızda geçen kısa konuşmanın ardından "Hadi Fotia, havada Pers biraz zorlansın değil mi?" dediğimde pegasus neşeyle kişnedi. Perseus bize bakarken ona döndüm ve "Hadi bin de sana tur attırsın. Buraya 3 dk içinde geri gelirsen zaten iyi bir binicisindir hiç merak etme. Ama dikkat et daha önce gittiğinden çok daha hızlı ve eğlenceli gelecek sana." dedim ve Perseus'un pegasusa binişini izledim. Evet bu çocuk normalde de bildiği belli oluyordu. Ardından bana döndü ve konuşmaya başladı.

"Ne kadar hızl- " sözümü tamamlayamamıştım ki Fotia koşarak ahırdan çıktı. Heme dizginlere tutundum. Fotia benim konuşmamı beklemeden havalandı. Deli gibi sağa sola uçuyor, beni zıplatıyordu. Aynı rodeo gibiydi tek farkı havada olmamızdı ! Fotia yüksek bir hızla ilerlerken dizginlere asıldım ve onu durdurmaya çalıştım. O kadar asılmama rağmen Fotia sadece biraz yavaşlamıştı ama artık sağa sola sapmıyordu. Şu an tek sorunumuz çok hızlı gitmemizdi. Gözlerimi kapadım ve derin bir nefes aldım. Gözümü açtığımda tam önümüzde bir ağaç gördüm. Fotia bilerek bizi buraya getirmiş olmalıydı. Refleskle dizginleri aşağıya çektim, bu sefer de Fotia yükselmeye başladı. Onu alçaltamıyordum.Git gide daha da yükseldik, aşağıya baktığımda ahırın gözükmediğini fark ettim. Daha da yükselmemek için Fotia'nın dizginlerine asıldım ve onları sağ doğru çektim. Böylelikle Fotia başını sağa çevirdi ve daha da çok çekince aşağıya inmeye başladı. Şİmdi yukarı çıktığımızdan daha hızlı bir şekilde alçalıyordu.

Yere çok az kalmıştı ki korkuyla dizginlere asıldım. Fotia son anda durdu ve usulca yere kondu. Ona "ne yapıyorsun !" dercesine bir bakış attığım o sadece mutlulukla kişnedi. Beni bu halde görürken eğleniyor gibiydi. "Sen gül bakalım, ben de seni korkutucağım" Fotia doğal olarak hiçbir şey anlamadı ve dalga geçercesine kişnemeye devam etti bu sırada Cornelia'nın yanına varmıştık. "Ne düşünüyorsun ?" Bu cümleyi kurarken bile çok zorlanmıştım, nefes nefeseydim. Kendimi toparlamaya çalışırken Cornelia'nın cevabını bekliyordum.

Fotia tam da dediğimi yapmış ve Perseus'u hızlı bir şekilde götürmüştü. Eh, işte bütün pegasusları benim sözümü dinledikleri için daha da çok seviyordum. Gülümsedim ve Fotia'nın yanına giderek başını okşadım ve "Aferim Fotia." diyerek şeker verdim. Ardından Perseus'a dönerek "İyiydin Perseus, beklediğimden çok daha iyiydin. Pegasus eğitmeni olarak seni pegasus binicilik dersinden mezun ediyorum. Al pegasusunu da yerine götür." diyerek gülümsedim. Perseus bu sözleri beklemiyor olacak ki şaşırmıştı ama gerçekten de beklediğimden çok daha iyiydi. Bu durum çok hoşuma gittmişti. Düşüncelerim Pers'in sözleriyle kesildi ve onu dinlemeye başladım.

"Nasıl yani ? Be- ben şimdi mezun mu oldum ? Bu kadar çabuk mu ? Başka bir kademe yok mu ? Hareket falan öğretmeneyecek misiniz ? Vay be ne güzel. Hemencecik mezun oldum, yaşasın. Bu arada cidden başka bir kademe yok mu ?" Sevinçten yerimde duramıyordum. Fotia'yı hemen ahıra götürdüm ve onu sevip teşekkürler ettim. Önüne de bir kaç küp şeker bıraktıktan sonra Cornelia'nın yanına döndüm. Bakışları ile beni inceliyor gibiydi. Sanırım ne cevap vereceğini düşünüyor olmalıydı. Merakla yanına gittim ve cevabını beklemeye başladım. Çok mutluydum...