İki Hermes çekiği ve sevgi dolu nemfler.

Hermes'in Çocuğu Mesaj Sayısı : 479 Kayıt tarihi : 05/09/10

Yatağımın üzerinden not defterimi aldım ve bugün yapılacaklar listeme bir göz attım.

*Sogan'la ilgilen.
*Kim'den Çince ögren.
*Tirmanma duvarina ve arenaya ugra.
*Hangul'i unutuyorsun Aleda! Pratik yap!
*Marketten bir seyler asirmayali uzun zaman oldu.
*Stephanie'yle göle git.

Genelde ilk yapmam gereken şeyi en sona yazarım. Tamam, acayip biri olduğumu söylerim hep değil mi? Dolabıma koştum beyaz çiçekli kazağımı üstüme geçirdim. Ardından buz rengi kot pantolonumu da üstüme.. Ondan vazgeçmek mümkün değildi. Annemin ördüğü, sarı minik atkı ve eldivenler üzerimdeydi. Son olarakta yeşil montumu aldım ve kulübeden çıktım. Yeni yılın ilk günlerinde gayet hoş bir hava vardı kampta. Her yer sakindi. Melezler yine normal yaşantılarındaydılar ama daha mutlu görünüyorlardı. Etrafta çok ince bir kar örtüsü vardı. Buzlara basmamaya dikkat ederek göle doğru koştum. Beni bekleyen mavi bir silüet dikkatimi çekti tabii.
"Tipaaaniiiii!" deli gibi el sallayarak ablamın yanına koştum.

Hermes'in Çocuğu Mesaj Sayısı : 631 Kayıt tarihi : 01/12/10

Sabah sabah kardeşlerim tarafından yapılan gürültü ile uyanmıştım bir kere. Bir daha uyumam mümkün değildi, evet. Ne kötüdür ki uykum bölündüğünde asla kaldığı yerden devam edememe gibi bir huyum var benim. Sabahın köründe ayağa kalkınca doğal olarak dağılmış odamı toplamakla vakit geçirdikten sonra üstüme ince bir kazak ve skinny pantolonlarımdan birini giyip dışarıya çıktım. Bir-kaç arkadaşımla konuştuktan sonra Aleda ile bugünkü planımız, yani Kano Gölünde gezintiydi. Bu yüzden ne kadar yerini bilmesem bile çabucak bulduğum söylenebilirdi. Gidip bir Ağaca yaslandım ve Aleda'yı beklemeye başladım. Fazla beklememiştim ki, "Tipaaaniiiii!" diye elleri resmen havada uçuşup bana doğru koşan kişinin Aleda olduğunu hemencecik fark etmiştim. Yanıma koşmakla kalmayıp sanki yıllardır görüşmüyormuşuz gibi de sıkıca sarılıp sevgi gösterisini sonlandırdıktan sonra. "Chase gibi olmaya başladın, Tipani falan." dedim oflayarak. Gölün kenarında kanoların olduğu bölüme doğru yürürken Aleda bana bön bön bakmaya başladı. Ona döndüm ve "Ne?!" dedim ters ters bakışlarına karşılık olarak.

Hermes'in Çocuğu Mesaj Sayısı : 479 Kayıt tarihi : 05/09/10

"Ne?!" dedi herzamanki tersliğiyle. Kızınca gerçekten komik oluyordu. Yolun geri kalanında ona bakmamaya dikkat ettim., zaten bir kano bulup binene kadar hiç konuşmamıştık. Bugün bir durgunluk farketmiştim üzerinde. Bu bana da yansıyordu ister istemez. Bu yüzden çoğu zaman durmayan çenemin bugün açılacak hali yoktu sayesinde. Kanonun küreklerini yavaş yavaş çevirmeye başladı.
"Konuşmayacak mısın bugün unni? Hem çok soğuksun... Ve ayrıca kendine biraz çeki düzende vermen gerekir. Tanrılar aşkına nezamandır susuyorsun? Ya da ne zamandır hırsızlık yapmıyorsun? Hey bir dakika Hermesin kızı olduğuna emin misin sen bakayım hıı hı hıı?" Peki tamam tamam... Uzun süre susmak iyi gelmemişti. Her kelimemde ona doğru yaklaştığımı farketmemiştim ve şimdi kanonun bir tarafı suya daha çok batıyordu. Sinirlendirmiştim işte yine onu. Sonra muzurca bir gülücük atıp geri çekildim. O da sırf hoşgörüden soğukça gülümsedi. Birkaç dakikalık sessizlikten sonra konuştu. "Yaptığımız hiç de akıl işi değil. Bu soğukta ve gölde!" kıkırdadım. Doğru söylüyordu. Ağzımızdan dumanlar çıkıyordu ama göldeydik. Birden beyazlıkların içinde gözüme yeşil, haraket eden bir şey ilişti.

Hermes'in Çocuğu Mesaj Sayısı : 631 Kayıt tarihi : 01/12/10

"Konuşmayacak mısın bugün unni? Hem çok soğuksun... Ve ayrıca kendine biraz çeki düzende vermen gerekir. Tanrılar aşkına nezamandır susuyorsun? Ya da ne zamandır hırsızlık yapmıyorsun? Hey bir dakika Hermesin kızı olduğuna emin misin sen bakayım hıı hı hıı?" diyerek gitgide bana yaklaşıyordu Aleda. Farkettiği anda bende dengemi kaybedip suya düşmek üzereydim ki kendine hakim olup geri çekildi. Bana gülümseyince zoraki olarak gülümsedim ve "Yaptığımız hiç de akıl işi değil. Bu soğukta ve gölde!" dedim oflayarak.
Ardından çıkan yeşil şeyler... Nemfler! Nemfleri biliyordum fakat daha önce hiç bu kadar yakından görme şansım olmamıştı. Suyun altından bize doğru yaklaştı ve su üstüne çıktı. Bir değil, bir-kaç taneydiler ve açıkçası hepsi benimle uğraşıyordu. Ben ise elimle kovmaya çalışıyordum onları fazla zarar vermeden. Aleda'ya "Hey soğan kafa! Şunları al başımdan!" diye bağırabildim sadece.

Hermes'in Çocuğu Mesaj Sayısı : 479 Kayıt tarihi : 05/09/10

Aptal su nemfleri bu soğukta yaptığımız güzel geziyi berbat edeceklerdi anlaşılan. "Bunlara zarar vermezsen başından gitmezler ki." Step kafasını yana yatırıp sitemli bir bakış attı. Step nemfleri uzak tutmaya çalışıyor, bense küreklere sarılmış bizi kıyıya çekmeye çalışıyordum. Gerçi etrafımızda dönüp kıkırdamaktan başka yaptıkları yoktu ama neyse. "Ciddiyim benim başım dönüyor Al." Tam bu sırada sayıları üçe katlanmıştı. Yeni gelen nemf kafasını sudan çıkardı ve küreğimi elimden çekmeye çalıştı. "Hey! Seni küçük..." bir şey dememe zaman kalmadan kendimi tekrar oturur buldum, üstelik küreğimde gitmişti. Step ise bana aptal aptal gülüyordu. İşte tam bu sırada iki numaralı nemf bir kova kadar suyu Step'e sıçratmıştı. "Şimdi ben gülmüyorum ama bak." dedim sadece. Birden heryer sessizleşmişti. Koca gölde tek başımıza kalmıştık. Nemfler artık yoktu. "Sence de çok ürkünç değil mi Aleda?"

Hermes'in Çocuğu Mesaj Sayısı : 631 Kayıt tarihi : 01/12/10

Başımızda en az 100'den fazla nemf vardı ve benim sabrım taşmaya başlamıştı, evet öyleydi. Ve küreklerimizden biri çoktan gitmişti. İşte en nefret ettiğim anlardan biri daha... Çaresiz değildim, istersem bizimle eğlenen aptal nemfleri korkutmam sadece üç saniyemi alırdı... Bir-iki tanesi saçlarımı çekiştirirken birde bu soğukta üstüme su boşaltmışlardı. Bense çoktan titremeye ve üşümeye başlamıştım. Ardından birden nemflerin hepsi kaçıştı ve yeniden koskoca gölde tek başımıza kalmayı başarmıştık. "Sence de çok ürkünç değil mi Aleda?" dedim ardından kardeşime yönelerek. İkimizde esrarengiz bir biçimde su altına geri dönen nemflere ne olduğuna merak etmiştik. Birbirimize sorularla dolu gözlerimizle bakarken sinirle ayağı kalktım ve "Bir daha bana işkence yaparsanız bende sizin o süslü ışıklarınızı yolarım nemfler, hedefinizi dikkatli seçin!" diye sitem ettikten sonra ne yapabileceğimize baktık. O sırada yakınlarda, henüz akıntıya kapılmamış olan Aleda'nın küreği gözüme batmıştı. Ne yapabilirdim ki? Sık sık kullanmasamda son çare olarak kendi özel gücümü kullanarak havalandırıp sandalın içine bıraktım küreği.

Hermes'in Çocuğu Mesaj Sayısı : 479 Kayıt tarihi : 05/09/10

Kürek geri geldiğinden yavaş yavaş kanomuzu kenara doğru çekmeye başladım tekrar. "Bana sorarsan bu sessizlik pek de iyiye işaret değil." Step'ten bir süre hiç ses çıkmadı. Arkamı dönüp baktığımda mosmor olduğunu gördüm. Yerimden kalktım ve kuru olan montumla yanına yaklaştım ve montu ikimizin üstüne geçirdim. Gülümsedi. Kardeş kardeş otururken kano birden sallandı. Önce önemsemedim ama bir kaç kez ardarda sallanınca işkillenmiştim. Ya da buna da vakit bulamadan ıslandım mı demeliyim? Kulaklarımda başımızdan aşağıya boşaltılan suların sesini duyunca sinirim tepeme çıkmıştı. Kalkıp bir anime karakteri gibi ellerimi aşağı yukarı sallayarak nemflere ağzıma ne gelirse söylemeye başlamıştım. Nemflerin üstüne Poseidon'un bizi dürtmesi de bir olmuştu. Kano öyle bir sallanmış ve öyle bir dalgayla yükselmişti ki... Böylesine bir gölde olması imkansızdı tabii ki. "Aleda sus canım n'olur." dedi Step titreyerek korkmuş gözlerle. Bense kaskatı kesildim ve aceleyle küreklere sarıldım. Nemfler yok olmuştu ve sağsalim kıyıya varmıştık. Step bana dönüp "Lütfen kulübede saç kurutma makinesi olduğunu söyle!" dedi. Acıyla kafamı evet anlamında salladım. Kulübeye gidene kadarda birinin bizi görmemesi için özellikle Poseidon'a dua ettim.

RP BİTMİŞTİR.

» Bir Parça Sevgi...
» Tuzaklarla Dolu Macera 2
» Tuzaklarla Dolu Macera
» Canavarlarla Dolu Bir Gezi (Görev 74/2)
» Canavarlarla Dolu Bir Geziye Çıkıyoruz.