Denetleme 8

O sabah uyandım ve her yer pislik içindeydi. Bağırınmaya başladım. "Buraların hali ne böyle! Hala yapılmadı mı şu temizlik?" Ardından hışımla iş bölümü listesine bakmaya gittiğimde denetleme sırasının Maya ile bende olduğunu gördüm. Sinirim kat be kat artmıştı, maalesef ki kendi kendime kızmış olmuştum. Delmira ile konuşmakta olan Anna ve Harexis'in üçünü de uyardım. "Kardeşlerim burada temizlik var. Mümkünse odalarınıza çekilin veya, kulübemize bir şeyler getirin. Faydalı olun." Üçü de oflayarak yerlerinden kalktılar ve ilerlemeye başladılar. Kapıyı kapattıktan sonra hala uyuklamakta olan Maya'yı dürttüm. "Maya, haydi bakalım, başlayalım." Önce bitkileri halletmek istiyordum, çünkü kulübemizi güzelleştiren onlardı bence. Tüm saksılara su koyduktan sonra annemin yolladığı çiçek coşturanı da bitkilere dökünce pırıl pırıl oldular. Maya ile beraber hayran hayran çiçeklere bakakaldık. Ardınan çatıdaki çiçekleri suladık ve mini güneş panelimizle onları ısıttıktan sonra çatıdan inerek pencerelere baktık. Ben koşarak el bezi getirdikten sonra Maya'ya baktım. "Birbirimizin üzerine çıkmalıyız bence. Kısayız." dedim ve kıkırdaştıktan sonra birbirimizin üzerine çıkarak pencerelere uzandık.

İlk pencere için Mitch benim üzerime çıktı. Omuzlarımda ayaklarının ağırlığını hissetsem de bağırmamaya çalıştım. Neden Ares çocukları kadar güçlü ve yapılı değildik ki? Normalde zaten Demeter çocukları narindir ama Mitchie'yle ben kulübemizin en ufak tefeklerindeniz. Normalde buna aldırmazdım ama temizlik yaparken aldırmak gerekliymiş. ''Mitch! İşin ne zaman bitiyor?'' diye sordum inleyerek. Mitchie son bir kez hopladı ve göremediğim bir yeri sildi. Sonra omzumdan atlayıp bir atlet gibi yere indi. O sırıtırken diğer pencereye geçtik. Bu sefer o beni kaldıracaktı. Binbir zorlukla Mitchie'nin omuzlarına çıktım. O anda bir şey farkettim. ''Mitchie, silme bezi orada mı?'' Ona ulaşamayacağım için elimi aşağı uzattım. Mitchie bezini alırken hafifçe yalpaladı. Ben de az kalsın yere yuvarlanacaktım. Elime bir şey tutuşturulduğunu hissettim. Bezi alıp pencereyi silmeye başladım. Bu pencereden orman gözüküyordu ki, en sevdiğim yanı buydu. Pencereyi sildikten sonra pervazına doğru eğildim. Hızla orayı da sildim. Pencerenin kenarlarını da sildikten sonra hafifçe çöktüm. Mitchie gibi inemezdim, bende o yetenek yoktu. Mitchie beni anlayıp yavaşça çöktü böylece bayağı bir aşağıya inmiştim. Mitchie'nin omuzlarından indim. Aynı şeyi iki kere daha yaptık. Artık alışmıştık ve kolay gelmişti. Sonra sıra kulübenin içindeydi. Mitchie'yle benim odama daldım ve bir köşedeki kitaplığıma doğru gittim. Odada en büyük ve en dağınık yer orasıydı tabii. Bir sürü antik yunanca kitap vardı. Bunları kamp marketinden ve daha deneyimli melezlerden bulmuştum. Hepsi benim hazinem gibiydi. Pijamamın cebine tıkıştırdığım bir toz bezini aldım ve kitaplıktaki rafları boşaltarak rafları silmeye başladım. Bu iş ne kadar sürdü bilmiyorum, belki bir belki iki saat - kitaplığım sahiden de büyük! Büyük bir hızla yatakları topladım ve etrafın tozunu aldım. Kitaplığı toplamaktan çok daha kolay işlerdi bunlar! Duvarımızı da bir sileyim dedim ve hiç üşenmeden onu da hallettim. Odadan çıktım. Daha iki oda ve oturma odası vardı. Harexis'in odasına yürürken Mitchie'yle karşılaştım. ''Kardeş bizim odamızın yerlerini ellerinden öper, ben Harexis'in odasını halledeceğim.'' dedim ve itiraz etmesine kalmadan Heraxis'in odasına girdim.

Maya Harexis'in odasına girdikten sonra oflayarak odamıza gittim. Girdiğimde büyük sürprizle karşılaştım ve kıkırdadıktan sonra tuvalete gidip, el bezini aldım. Buraların da hallolması gerektiğini düşündükten sonra odamıza giderek, yerleri önce süpürgeyle bir güzel temizledim. Odayı aloe vera kokuları kaplamıştı, mis gibi odamızı kokladıktan sonra elektrik süpürgesiyle yerlerin tozunu aldım. Biraz da cilaladıktan sonra odadan çıkarak bir alıcı gözüyle odaya baktım. Ellerimi çırparak Maya'nın yanına gittim. Gördüğüm kadarıyla Harexis'in yatakları toplanmış ve duvarları silinmekteydi. Maya'ya aldırış etmeden elektrik süpürgesini açtım. Maya bana bir şeyler diyordu ama duymuyordum, güldükten sonra temizliğe devam ettim. Hazır elim alışmışken gerisi de gelir diye düşünüyordum. Yine yerleri elektrik süpürgesiyle aldıktan sonra bir güzel burayı da aloe veraladım. Ardından yerleri cilalayarak odadan ayrıldım. Sonra da Delmira ile Anna'nın odasına girerek oranın yer temizliğine başladım. Bu sırada Maya hala Harexis'in odasıyla uğraşmaktaydı.

Harexis'in son yastığını da yatağına yerleştirdikten sonra derin bir nefes aldım. Bir çocuk -hem de odada tek başınaydı- nasıl bu kadar dağınık olabilirdi? Kampa uğradığı bile kırk yılda bir görülmüştü ama dağınıklığa gelince - bilmek bile istemezsiniz. Belimi tuttum ve Anna ve Delmira'nın odasına geçtim. Mitchie odanın yerlerini siliyordu. Ben de hemen işe başladım. Ortalıktaki çöpleri aldım. Yataklarını yaptım. Pencere kenarındaki bitkilerini suladım. Aslında onlar benim çiçeklerimdi, odada yer kalmayınca Anna ve Delmira'nın odasına koymak zorunda kalmıştım. Ama Fernando ve Kelly'ye diğer çiçeklerim kadar değer veriyordum. Onları hafifçe okşadım ve kendimi Anna'nın kıyafetlerini toplamaya verdim. Bir süre sonra Mitch oturma odasına geçti. Ben de Delmira'nın eski ödevlerini ve kitaplarını toplayıp bir yere koydum. Takılarını yerleştirdim. Gördüğüm her rafın tozunu aldım ve sonunda oturma odasına geçebilme şansına eriştim.
Elimde camsil ve tozbezi, saçım dağılmış ve oflaya puflaya oturma odasına geçtim. Duvardaki çerçevelerin tozunu almakla başladım. İster istemez resimlere baktım. Çoğu doğa fotograflarıydı, bu da bizim için şaşılacak bir şey değildi. Ama bir köşede küçük bir defne ağacından yapılma -evet, Apollon'a gıcıklık sınırı tanımıyoruz- bir masanın üzerinde bir kaç fotograf vardı. Birisinde ben, Mitchie'yle, diğerinde de babamla. Bir tane de Mitchie ve arkadaşlarıyla fotografı vardı. Delmira ve Anna'nın gittiği bir plajda çekilen fotografı da masada bir çerçevede duruyordu. En önce bütün kamp, ekranın alanına sığışmaya çalıştığımız bir resim vardı. Altına bir not düşmüştüm: Ailemiz. Düşünceli bir şekilde çerçevelerin tozunu aldım. Sıra masaya gelince bir düşme sesi duydum. Kolumu bir yere çarpmış olmalıydım. Diğer bir masaya yöneldiğimde düşürdüğüm şeyi gördüm: bir çerçeve. Gidip onu aldım. Üzerinde benim ve Ed'in çekilmiş bir fotografı vardı. İkimiz de Thalia'nın ağacının yanında gülümsüyorduk, Ed kolunu belime dolamıştı ve ikimizin de gözleri parlıyordu. Derin bir iç çektim. Onu çok özlemiştim. Ağlamamak için kendimi tutarak fotografı çerçeveden çıkardım ve hızla cebime attım. Onu odama asacaktım.
Toz bezimi alıp ufak yerlerin de tozunu aldıktan sonra yorgun argın Mitchie kapıdan içeri girdi. ''Haydi kardeş, senin işin bitti, ben buraları süpüreyim, sen de dinlenmenin tadını çıkar.'' dedi ve süpürgeyi oturma odasına taşıyarak yanıma geldi. Ben de ''eninde sonunda bitecek bu çile'' dercesine elimi omzuna koyduktan sonra dinlemek ve resmi odama asmak için odama doğru yönledim.

Rp Bitmiştir