Bir Avcı Bana Kafa Tutuyor!

Las Vegas'ta yeni canavarlarla boğuşurken şehirin içine girmiş olduğumu farkettim. Bunu farketmem fazla uzun sürmedi, karşıma kendini beğenmiş biri çıkmıştı. Duraladım. Ardından ona baktım, tam ağzımı açacakken o konuşmaya başladı. Sesim titreyerek kendimi tanıttım ama benim melez olduğumu nereden bildiğini anlayamamıştım. Bir bakışta bunu bilmesi ilginçti, kesin Olimposlulardan birinin kılığıdır diye düşünürken bana kendini tanıttı. Altair; Yıkım, Fırtına ve Buz Tanrısı'ymış. İçimden gülmek geldi, onu daha önce hiç görmemiştim ve adını da hiç duymamıştım. Kendi kendime kıkırdadıktan sonra bana baktı. Mahcup olmamak için konuştum.

-Peki Buz,Yıkım ve Fırtına Tanrısı, neden adın mitlerde geçmiyor?

Bu kadar küstakhlık çok fazlaydı ama! Ne cüretle bana bunları söylerdi! Ayağı sinirle fırladım. Kızın yüzünde ''Ne yapacaksın?'' der gibi bir ifade vardı. Şimdi ona ne yapacağımı gösterecektim. Ayağımı sertçe yere vurdum. Bşrden Las Vegas tüm şiddetiyle sallanmaya başladı. Kızın yüzünde büyük bir şok ifadesi vardı. Hiddetle konuşmaya devam etim:

''Yetmediyse...''

Elimi ykarı kaldırdım ve birden Las Vegasın ortasında dev bir tornada oluştu. Kız delirecek gibiydi. Gözlerimi kapayınca birden herşey durdu. Konuştum:

''Şimdi küstah hanımefendi, mitlerde adım geçmiyor çünkü bazılarının benden çok çalıştığı düşünüldü ve arka plana atıldım. Hypnos benden nasıl daha değerli olur anlamıyorum! Adam tüm gün uyuyor!''

Las Vegas'ta tornado oluşturmak bence benim annemin yaptığı işlerden daha mantıklıydı. Nike, Zafer tanrıçası bence Buz,Yıkım ve Fırtına Tanrısı'ndan daha az bilinmeliydi ki kadere de bakın, benim annem daha değerliymiş.

-Senin kulüben falan var mı? Şöyle, deprem yaratan veya suyu dondurabilen çocuklar, gerçekten havalı olurdu.

Bu sözleri söylerken yüzümdeki gevrek ifadeyi eksik etmedim. Bu gevrek ifadeydi zaten beni Altair'in karşısında konuşturan. Kendi kendime kıkırdayarak Altair'e bakmaya devam ettim.

Bu kızın neyi vardı anlayamıyorum. Niye kıkırdıyordu şimdi. İyice alay konusu olmuştum.

-Hayır! Bir kulübem bile yok ama yakında herşey değişecek. Nike, Hypnos, Boreas falan filan hep benim gölgemde kalacak.

Kendimden çok emindim yakında hak ettiğim yeri kazanacaktım.

Nike'ın benim annem olduğunu biliyor muydu acaba Altair? Bence bilmiyordu, bilse kesinlikle böyle konuşmazdı, cesaret edemezdi. Gerçi o ölümsüzdü, ben ise bir melez. Beni yenme ihtimali yüksekti ama adını daha önce hiç duymamıştım ve eğer Lucy Ares'i bile yenebiliyorsa, ben de herhalde Altair'i yenebilirdim. Ama ne olursa olsun bir tanrıya kafa tutmak hoş değildi.

-Bir kere Nike'ın yerini, öhöm annemin yerini kimse alamaz. O Zafer Tanrıça'sı. Belki senin de bir kulüben olur fakat Nike'ın Kulübesi bile yokken Buz Tanrısı'nın Kulübesi olması biraz... Şey.

Altair'i kızdırmış mıydım bilmiyordum ama niyetim bu değil, sadece annemi korumaktı. Bu sefer kıkırdamayarak Altair'e bakmaya devam ettim.