Klasik bir yorucu melez gününün ardından, Klasik bir yemek yiyip, Klasik bir şekilde yatağıma yatmam gerekiyordu. Ama yapmadım. Canım biraz macera istiyordu. Harpy'lere yakalanmayacak kadar öğrenmiştim kampı yada bu sürekli yolumu unutup kaybolduğum için beni bulamayacaklar olmasına güvenimdi. Sahile doğru yürümeye başladım. Neden bilmiyorum ama Deniz'in beni rahatlatacağını düşünmüştüm o gün. Tanrı Poseidon'dan korksamda sanırım deniz kıyısında geziyorum diye beni boğmazdı. Sahile doğru yürüyordum ama ben öyle sanmışım melez kampının etrafında 1.5 saatlik bir daire çizdikten sonra denizin karşıda olduğnu öğrenmem beni deli etti. Şu yön işini Athena'nın çocuklarından biriyle konuşmam gerekiyordu. Denize doğru ilerledim. 2 saat sonrada olsa denizi görmek beni sevindirmişti. Akşamları deniz bir harikaydı kim nederse desin. Dalgalar biraz daha hırçınlaşıyor ve denizin rengi en sevdiğim renklerden biri olan koyu laciverte dönüşüyordu. Kıyıda gezinmeye başladım. Niye buraya gelmek istediğimi hatırlamıyordum ama gelmiştim. Sanırım bir güç beni buraya getirtmişti. Bir süre yürüdükten sonra etrafım ısınmaya başladı hemen önümde Ateş ve demircilerin tanrısı duruyordu. Kıyafetlerimin uçları yanmıştı. Demircilerin tanrısının benimle ne işi olurdu ki. Beni dikkatlice süzdükten sonra boğuk bir sesle konuştu.
Biraz daha güçlü birini istemiştim ama sen de iş görürsün.
Hey hey dedim. Güçlüyle neyi kastediyorsun. Ben yeterince güçlüyüm.
Eminim öylesindir velet. Şimdi bana kılcını ver.
Yanımda kılıç falan yok.( Yüzüklerimi saklamaya çalışmıştım. Muhteşem kılıçlarımı bir tanrıya vermeyecektim.)
Ellerinde öylece duruyorlar çocuk.. Ben bir tanrıyım üstündeki her şeyi sen farketmeden ben farkedebilirim.
Çaresiz kalmıştım yüzüklerimdeki taşları çevirdim ve artık elimde 2 tane harika kılıç belirdi. Hephaistos'a doğru uzattım. Kılıçları aldı. Ve güzel işçilik dedi. Ardından zırhımı'da istedi. Yok artık daha da neler kolyemide veremezdim. Tanrıları tanrımıydı haraç mı kesiyorlardı. Ama vücudumun yavaş yavaş yanmasını hissettikten sonra kolyeyide vermek zorunda kaldım. Taşları sanki o yapmış gibi çevirdi ve elinde benim harika zırhım vardı.
Ardından tekrar konuştu..
Bir gün işime yaracaksın melez ve her şey karşılıklı önce ben sana bir şeyler yaparım ardından sen benim için yaparsın bu işler böyle yürür. Kılıçlarını ve zırhını aldım ve geliştirdim. Artık daha farklı büyülü özellikleri var. Bunları kullanıp kullanamamak sana kalmış. Ben senden yardım isteyene kadar ölmemen gerek.
Şaşırmıştım hem bir saniyede kılıçları ve zırha bir şeyler eklemişti. Hemde benden yardım istemişti. Garip şeyler oluyordu. Uzun bir süre bu kıyıya gelmemeye karar verdim..
Konu: Deniz'in orada Ateş Tanrısı.. 
Cuma Ara. 24, 2010 5:23 am