Yeni dostlar.

Sonunda kampın bütün bölümlerini dolaşmaktan yorgun düştüğümü fark edince klübeme doğru ilerlemeye başladım. Mutlu olan yüzleri görünce biraz içim burkulmuştu. Burada hiçbir arkadaşa sahip değildim. Zaten melez olduğumu öğrenmem de oldukça büyük bir olay olmuştu. Silahımı belimde hissetmek beni yine de biraz rahatlatıyordu. Heryerde edilen kavgalar oldukça insan kendini tedirgin hissediyordu. "Selam."

Bana gülümseyen kızın gözlerine bakakalmıştım. Oldukça tatlı ve içten bir gülüşü vardı. "Merhaba." dedim içtenlikle. "Burada yenisin değil mi, seni daha önce görmedim..." Ses tonu, yumuşak ve çok güzeldi. "Evet." diye mırıldandım. "Ve hiç arkadaşın yok ?"
İçimi mi okuyor, diye merak etmiştim.

Ona gülümsedim ve klübemin önündeki merdivenlere oturdum. Yanıma geldi ve yerleştirdikten sonra adımı sordu. "Ben Mariela. Genelde Marry derler ama Arie de denilebilir. Senin ?" Kızın Afrodit kızlarından biri olduğunu düşünmüştüm. Çok güzeldi. "Satellite, Sat." dedi "Artemis klübesinin lideriyim."
Şaşırmıştım. "Artemis ?" Bana Artemis hakkında bilgiler aktardı ve kamptaki hayatından söz etmeye başladı. Ona özenmiştim. "Takma kafanı." diye teselli etti beni. "İlk günlerde bunu yaşarsın ama Athena 'nın kızı olduğun tedirginliklerinden bile belli."
Tuhaf bir şekilde beni rahatlatmayı başarmıştı sanırım.

"Sanırım burası dışında sana anlatabileceğim sadece diğer hayatım var değil mi ?" dedim gülerek. O da beni başıyla onaylayarak güldü.
Böylece ona eski hayatımdan söz ettim. Babamla olan ilişkimi, arkadaşlarımı, dikkat bozukluklarımı...

Kampa yeni gelmişti, bu her halinden belliydi Mariela'nın. Ayrıca Athena kızı da olduğu belliydi, çünkü gelir gelmez ona özenmiştim. Athena kızları gerçekten özendiğim ebeveynin kızlarıydı. Bana yediden yetmişe her şeyi anlatmıştı. Onu gerçekten iyi tanımıştım, herhalde beni sıcakkanlı görmüş olacak ki içini döktü bana. Her melez gibi dikkat eksikliği yaşamıştı, ben de onları yaşamıştım. Mariela çok güzeldi ve Athena kızı olduğu için de zekiydi. Sanırım hırslıydı da biraz. Bu yönden çok benziyorduk, benim hırsım tüm kampta bilinirdi, hırsım yüzünden çoğu şeyden vazgeçsem bile asla bu özelliğimde vazgeçmemiştim. Mariela da bana çoğu şeyi aktarmıştı, çok iyi arkadaş olmuştuk.

"Demek öyle Mariela. Çok ilginç bir yaşantın varmış. Peki daha daha nasıl?"

Yeni şeyler öğrenmek istiyordum hakkında, sanırım çoğu şeyi öğrenmiştim, ama bilmiyordum. Arkadaş bulunca işte böyle oluyordu. Sorularla onları boğuyordum.

Çok tatlı ve pozitifti ve onunla karşılaştığım için kendimi oldukça mutlu hissetmiştim. "Buraya geleli uzun süre oldu, değil mi ?" dedim ona. Başını salladı ve tırnaklarındaki ojeleri çıkarmaya başladı.

"Okuldaki hep şu ponpon kızlara özenmişimdir." dedim ve güldüm. "Fazla spor yaptığım için biraz kaslarım var. Mini etek giymek ve maçlar arasında dans etmek bana göre mi hiç bilemedim. Ama anladığım kadarıyla, kılıçlar bana göre."

"Sen kendini nasıl uygun görmek istiyorsan öylesindir Mariela. Burada her zaman kendin olmalısındır, başka bir yolu asla yoktur."
Oldukça haklı gelmişti bana. Ona sarılıp öpesim gelmişti. En azından artık yalnızlık duygusunu çok fazla da hissetmezdim. Yemek yerken yanına gidebileceğim birinin olması müthiş bir rahatlık vermişti. Ama o da beni öyle hissedebilir miydi ?

Kampta yepyeni bir arkadaşım olmuştu, hem de çok iyi bir arkadaş. Kısa sürede birbirimizi çok sevdiğimizi hissetmiştim, ben her meleze danışmanlık yapardım ama Mariela farklı bir arkadaşımdı. İlk gününden birçok şeyini bana anlatmıştı ve buna çok sevinmiştim açıkçası. Bir melezin başka bir meleze ısınması kolay değildir. Alışmama yardım eden belki de Athena kızı olmasıdır, ama ne olursa olsun çok iyi anlaşmıştık.

-Çok kafa birisin Mariela. Kardeşlerin seni çok sevecekler.

Kızın konuşmaları içimi oldukça rahatlatmaya başlamıştı. Kendimi bildiğimden beri doğru düzgün kimse ile arkadaş olamamıştım ve bunun sıkıntılarını hala üzerimde taşıyordum. Daha öğrenmem, yapmam gereken o kadar olay olmuştu ki.

"İçimden neden sürekli koşmak ve zıplamak geliyor Sat ?" dedim biraz kendime acıyarak.

Sorduğum soru karşısında gülümsedi. "Bu doğal." dedi. "İstersen oturmak yerine daha eğlenceli birşeyler yapabiliriz, ne dersin ?"
Kızın boynuna atılıp atılmamakta kararsız kalmıştım. Ayağa kalktım ve ona elimi uzatıp kaldırdım. "Nereye gideceğiz ?" dedim hızlı hızlı yürürken. "Kamp alanını gezmekten daha farklı işlerin olduğunu göstereceğim sana." dedi ve gülmeye başladı.

Ona sırıttım.

Kamp alanını gezmekten daha farklı bir şeyler yapmamız gerekiyordu, çünkü Mariela yerinde duramıyordu, sürekli kıpır kıpırdı, bu her melezde vardı ama ilk kez bu kadar coşkulu bir melez görüyordum. DEHB fazlaca olmalıydı Mariela'da ve ben de ilerlenemesini istemediğimden kolundan tutarak Mariela'ya kampı gösterdim. Voleybol oynayanlar, ok çalışanlar, düello yapanlar, her çeşit melezi gösterdim. Hoplaya zıplaya maçlara katıldık, ok attık ve düelloları izledik. Bence eğlenmiştik. Mariela'ya döndüm ve sordum.

-Şimdi ne istersin?

Benim istediklerimi yaptığı için kendimi biraz rahatsız hissetmiştim. Sanki onu kullanmışım gibi gelmişti. "Bu sefer senin istediklerini yapalım, ne dersin ?" dedim gülerek.

Bileğimi tuttu ve beni deniz kıyısına götürdü. Belki de buradan zevk almıştı. Onun bana yaptıklarından sonra bende onun isteklerine uyacak, gerekirse saatlerce manzarayı seyredecektim. Açık mavi denizin önündeki kumlarda yürürken. "Yalnız kalmayı seviyor musun ? " diye sordum. "Hiç yorulmuyor musun?" Anlattıklarına bakılırsa çok iş yapıyordu, hemde çok. "Hem evet, hem hayır." diye yanıtladı beni. "İşimi oldukça seviyorum."

Bu belliydi. Bunu görebiliyordum.

Mariela'yla beraber kıyıda yürüdükten sonra tekrar kulübenin önüne geldik. Sanırım artık kardeşleriyle tanışma vakti gelmişti ve onu oyalamak istemiyordum. Çünkü kardeşleri gerçekten harikalardı;, Lucy,Sere,Helen hepsi. Ve Mariela da harikaydı, ne güzel ortak yönlü kardeşler. Mariela'ya kulübesine gitmek isteyip istemediğini sordum. Olur anlamında kafasını sallayınca kulübesine gittik. Yürürken kıkırdaştık, şakalaştık ve yepyeni çok iyi bi dostum oldu. Kulübeye geldiğimizde ise kapıyı çaldım. Lucy kapıyı açtı ve şaşırdı.

-Sat, burada ne arıyorsun? İçeri gelsene.

-Lucy, kardeşin.

Mariela ile Lucy bir süre bakıştıktan sonra ikisi de bana teşekkür ettiler ve kulübelerine girdiler.

Bugün harika bir gün geçirmiştim, kendime en yeni yakın dost ve çok iyi bir arkadaş edinmişti.

-Rp Bitmiştir.-