Altın Geyik [2]

Çok güzel bir rüya görüyordum. Sat ve daha görmeden bile Sat'in sevgilisi olduğu için nefret ettiğim Adrian kavga ediyorlardı ve Sat Adrian'a tekmeyi basıyordu. Sonra beraber bir ava çıkıyorduk ve bütün morelim düzeliyordu. Çok güzel bir rüyaydı. Ta ki yüzüme bir yastık yiyene kadar.
''Ah! Sana o yastığı aldığıma pişman oldum.'' dedim Sat'e ters ters bakıp. Zaten diğer kardeşlerim benimle konuşmaya bile tenezzül etmemişti. Sat'in beni sevmesine şükrediyordum.
Sat hafiifçe gülümsedi ama sonra çok az olduğu gibi ciddi bir ifade takındı. Önemli bir şey olmalıydı.
''Ne oldu kardeş?'' dedim. Birbirimizi çok sevdiğiz için birbirimize hep kardeş derdik. Birbirimizi kardeş olarak saymak da hoşumuza gidiyordu. Sat derin ibr nefes aldı. Bu keder doluydu.
''Artemis hakkında.'' dedi. Bir kaç gün boyunca aklı bir karış havada gibiydi. Nedenini şimdi anlıyordum.
''Onun...Çok sevdiği Altın Geyik'i kaybolmuş. Benden onu bulmadan dönmememi istemişti. Ve yanıma bir avcı almamı. O zaman sen daha gelmemiştin, o yüzden bir kardeş seçemediğim için bu görevi sürekli ertelemiştim. Ama artık sen geldin ve bunu erteleyemeyeceğimi biliyorum Ad. Benimle onu aramaya gelmen gerek.'' dedi. Bunları söylerken hala sıkıntılı ve kaygılı bir sesi vardı. Oun böyle kederli gördüğümde gelirim anlamında başımı salladım. Zaten başka bir seçeneğim olduğunu hissetmiyordum.
Artık hazırlanmalıydık. Altın Geyik'i bulmak için...

Yüzüme ciddi bir ifade koyarak Adyali'mden yardım istedim. Diğer kardeşlerimiz bizi takmadığı için yanımda bir tek o vardı. Arada bir Pace de geliyordu, ama ne yalan söyleyim kanım ona pek ısınmamıştı. Benim Adyali'm varken, ondan daha beni seven birine ihtiyacım da yoktu zaten. Adyali görevi kabul edince hazırlanmaya başladık. Artemis bu işe sevinecekti.

Silahlarımızı hazırlıyorduk, pegasuslarımızı çağırmıştık ve onlara yüklüyorduk. Silah, mızrak, hançer, kalkan, kılıç neyimiz var neyimiz yok hepsini pegasusçuklarımıza yüklemiştik. Zavallı Royces ve zavallı Plüton'a acıyordum ama Altın Geyik'in kaybolması Artemis için her şeyden önemliydi ve bu aralar onun gözünden düşmüştüm, onu mutlu etmeliydim. Adyali'yle beraber hazırlandıktan sonra ona baktım.

-Hazırlandık mı ne? Ne dersin, sence hazır mıyız kardeş?

Sonunda hazırdık. Benim çok silahım olmasa bile Sat varını yoğunu pegasuslarımıza yüklemişti. Onların homurdamalarını neredeyse duyuyor gibiydim.
''Hazırlandık mı ne? Ne dersin, sence hazır mıyız kardeş?'' dedi Sat mutluulukla. Bana kardeş demesine bayılıyordum.
''Hazırız kardeş!'' dedim gülerek. Thalia'nın ağacıa doğru pegasuslarımızla yürümeye başladık. Çok heyecanlıydım. Altın Geyik'i bulmak ha! Bu çok büyük bir görevdi. Ayrıca benim ilk görevimdi ki bunun için iki kat daha heyecanlıydım. Royces'un sırtı ve çantam çeşitli silah ve tuzaklarla doluydu. Hepsine ihtiyacımız var mıydı? Yoksa sadece bir yürüyüşe çıkıp kayıp mı olmuştu Altın Geyik? Emin değildim ama umarım bütün bu silahları kullanmak zorunda kalmazdık.

Son bir kez kontrol ettim çantamı, yanımda bana yetecek her şey vardı. Nektarin, silahlar, kalkanlar kısaca her şey. Pegasuslarımızı kontrol ettim, son anda bana bir sorun çıkartmalarını istemiyordum. Kulübemize baktım, doğru kişilere teslim ettiğimizden emin değildim, ama onlara güvenmek zorundaydım. Kulübemizin kapısını kilitledim ve diğer kardeşlerime iyi şanslar dileyerek Plüton'a atladım. Adyali de Royces'a binince uçmaya başladık.

Rp Devam Edecektir.